116 moskoviumlivermoriumtennessien
Po

Lv

(Usn)
Algemeen
Naam, simbool, getal livermorium, Lv, 116
Chemiese reeks onbekend; moontlik ’n
oorgangsmetaal
Groep, periode, blok 16, 7, p
Voorkoms waarskynlik metaalagtig
Atoommassa (293) g/mol
Elektronkonfigurasie voorspel; [Rn] 5f14 6d10 7s2 7p4
Elektrone per skil 2, 8, 18, 32, 32, 18, 6
CAS-registernommer 54100-71-9
Fisiese eienskappe
Toestand vermoedelik 'n vastestof[1][2]
Digtheid (naby k.t.) voorspel; 12,9 g/cm³
Smeltpunt 637–780 K
(364–507 °C)
Kookpunt 1035–1135 K
(762–862 °C)
Smeltingswarmte afgelei; 7,61 kJ/mol
Verdampingswarmte voorspel; 42 kJ/mol
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande voorspel;[1] -2, +2, +4
Ionisasie-energieë 1ste: 723,6 kJ/mol
2de: 1331,5 kJ/mol
3de: 2846,3 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek 2000
Ontdek deur Gesamentlike Instituut vir
Kernnavorsing, Doebna, Rusland
Genoem na Lawrence Livermore Nasionale
Laboratorium, VSA
Datum van naam 30 Mei 2012
Vorige naam ununhexium (Uuh)
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van livermorium
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
293Lv sin 60 ms α 10,54 289Fl
292Lv sin 12 ms α 10,66 288Fl
291Lv sin 18 ms α 10,74 287Fl
290Lv sin 8 ms α 10,84 286Fl
Portaal Chemie

Livermorium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 116 en simbool Lv. Dit is die derde swaarste bekende element en die derde laaste element van die 7de periode op die periodieke tabel.

Dit is ’n uiters radioaktiewe element wat in ’n laboratorium geskep is en nie sover bekend in die natuur voorkom nie. Dit is genoem na die Lawrence Livermore Nasionale Laboratorium in Livermore, Amerika, wat saam met die Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing in Doebna, Rusland, gewerk het om dit in 2000 te ontdek. Die naam is op 30 Mei 2012 deur die Internasionale Unie van Suiwer en Toegepaste Chemie (IUSTC) aanvaar. Daar is vier bekende isotope met massagetalle van tussen 290 en 293; die een met die langste leeftyd is livermorium-293, met ’n halfleeftyd van sowat 60 millisekondes.

Op die periodieke tabel kom livermorium in die p-blok in die 7de periode voor. Dit is die swaarste chalkogeen in groep 16, maar daar is nog nie bevestig dat dit optree soos die swaarder homoloog van die chalkogeen polonium nie. Daar is bereken livermorium het dieselfde eienskappe as sy ligter homoloë, suurstof, swael, seleen, telluur en polonium, en dat hy ’n hoofgroepmetaal is, hoewel dit ook grootliks van hulle kan verskil.

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 Hoffman, D. C.; Lee, D. M.; Pershina, V. (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, N. M.; Fuger, J. (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3de uitg.). Springer Science+Business Media. pp. 1652–1752. ISBN 1-4020-3555-1.
  2. Bonchev, D.; Kamenska, V. (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021.

Eksterne skakels wysig

H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend