Nicolaas de Wet
Nicolaas Jacobus de Wet (plaas Mooifontein, distrik Aliwal-Noord, 11 September 1873 – Pretoria, 16 Maart 1960) was 'n Suid-Afrikaanse kabinetsminister, hoofregter, waarnemende goewerneur-generaal en van 1943 tot 1951 kanselier van die Universiteit van Suid-Afrika.[1]
| Nicolaas de Wet | |
 Hoofregter Nicolaas de Wet, ca. 1945 | |
Waarnemende Goewerneur-generaal van Suid-Afrika
| |
| Ampstermyn 17 Julie 1943 – 1 Januarie 1946 | |
| Monarg | George VI |
|---|---|
| Eerste minister | Jan Christian Smuts |
| Voorafgegaan deur | Patrick Duncan |
| Opgevolg deur | Gideon Brand van Zyl |
| Ampstermyn 1939 – 1943 | |
| Eerste minister | Jan Christian Smuts |
| Voorafgegaan deur | James Stratford |
| Opgevolg deur | Ernest Frederick Watermeyer |
Minister van Justisie
| |
| Ampstermyn 1913 – 1924 | |
| Eerste minister | Louis Botha (1910–1919) Jan Christian Smuts (1919–1924) |
| Voorafgegaan deur | Jacobus Wilhelmus Sauer |
| Opgevolg deur | Tielman Roos |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | Nicolaas Jacobus de Wet 11 September 1873 Mooifontein, Aliwal-Noord, Kaapkolonie |
| Sterf | 6 Maart 1960 (op 86) Pretoria, Transvaal, Unie van Suid-Afrika |
| Politieke party | Verenigde Party |
| Eggenoot/-note | Ella Scheepers Jakomina du Toit |
| Kind(ers) | Quartus de Wet |
| Alma mater | Universiteit Stellenbosch Universiteit van Cambridge |
De Wet verwerf in 1893 'n graad aan die Victoria-kollege en gaan na die Universiteit van Cambridge om in die regte te studeer. Hy vestig hom drie jaar later in Kaapstad as advokaat toe hy lid van die Kaapse balie word.
In September 1913 tree hy toe tot die politiek, word verkies tot Volksraadslid vir Wakkerstroom en word minister van justisie, wat hy bly tot 1924. Later verteenwoordig hy die kiesafdeling Potchefstroom. In 1921 word hy tot senator benoem en bly in die Senaat tot 1929. In 1932 word hy as regter in Transvaal aangestel.
De Wet is in 1935 benoem tot voorsitter van die Nasionale Parkeraad en in 1937 aangestel as appèlregter, voor hy op 15 Julie 1939 aangestel word as hoofregter. Van 1942 af vervul hy die pligte van die goewerneur-generaal as amptenaar belas met die uitvoerende gesag, maar hoewel hy meer as een keer die pos van voltydse goewerneur-generaal aangebied is, weier hy dit telkens.
In 1943 tree hy af as hoofregter en dien van daardie jaar tot in 1951 as kanselier van die Universiteit van Suid-Afrika. Hy sterf in 1960 in Pretoria. Die Johannesburgse voorstad Dewetshof is sowat ses jaar tevore na hom genoem.
Verwysings
wysig- ↑ Unisa se vorige kanseliers. URL besoek op 20 Junie 2013.
Bronne
wysig- Albertyn, dr. C.F. (red.) 1962. Die Afrikaanse Kinderensiklopedie. Kaapstad, Bloemfontein, Johannesburg: Nasionale Boekhandel Bpk.
- Rosenthal, Eric. 1978. Encyclopaedia of Southern Africa. Cape Town and Johannesburg: Juta and Company Limited.
Sien ook
wysig| Voorafgegaan deur Patrick Duncan |
Goewerneur-generaal van Suid-Afrika 1943–1946 |
Opgevolg deur Gideon Brand van Zyl |
| Voorafgegaan deur James Stratford |
Hoofregter van Suid-Afrika 1939–1943 |
Opgevolg deur Ernest Frederick Watermeyer |
| Voorafgegaan deur Jacobus Wilhelmus Sauer |
Minister van Justisie 1913–1924 |
Opgevolg deur Tielman Roos |