Willie Maritz

Ds. Willem Johannes (Willie) Maritz (Rooikoppies, Brits, Transvaal, Suid-Afrika, 14 Maart 1933 – Florida, Transvaal, Suid-Afrika, 12 Augustus 1983) was van 1958 tot sy dood leraar in drie gemeentes van die Gereformeerde Kerk, naamlik Salisbury tot 1961, Parys tot 1967 en daarna 16 jaar lank Florida.

Willem Johannes Maritz
Ds. Willie Maritz
Naam	Willem Johannes Maritz
Geboorte	14 Maart 1932 Rooikoppies, distrik Britsk Transvaal, Suid-Afrika
Sterfte	12 Augustus 1983 (op 50) Florida Transvaal
Kerkverband	Gereformeerde Kerk
Gemeente(s)	Salisbury, 1958–1961 Parys, 1961–1967 Florida, 1967–1983
Jare aktief	1958–1983
Kweekskool	Potchefstroom

Lewensloop

Professore en studente aan die Teologiese Skool Potchefstroom, 1955. Agter: P.B. de Klerk, G.H. Buys, onbekend, A.Z. Pelser, G. du Plessis, P.J. Steyn, onbekend, onbekend, onbekend, A. Van der Walt, P.J. de Bruyn, Gert Bester, drie onebekend, H.A. Van Dalsen, onbekend. Middel: Onbekend, Abraham Coetsee, J.T.C. Snyman, J.H. Coetzee, J.A.H. van der Vinne, F.J. Labuschagne, J.J. Venter, J. van V. du Plessis, A.J. du Plessis, onbekend, Koos van Rooy, onbekend, A.J.R. Vermeulen, vier onbekend, L.H. Stavast. Voor: W.J.J. du Plessis, Willie Maritz, P.J. Pelser, J. Visser, P.C. Snyman, L.S. van der Vyver, proff. Sarel van der Walt, Willem Snyman, Stephanus du Toit, S.J. du Plessis, P.J.S. de Klerk, J.L.J. Snyman, F.N. Lion-Cachet, F.R.P. de Bruyn, A.S.L. Minnaar, T. Steyn.

Ds. Maritz se klas vierdejaarstudente aan die Teologiese Skool Potchefstroom, 1957. Voor: A.J du Plessis, F.J. Labuschagne, J.J. Venter, J.H. Coetzeee, J.V.V. du Plessis. Agter: A.Z. Pelser, G. du Plessis, A. van der Walt, G.H. Buys, P.J. Steyn, W.J. Maritz, J.T.C. Snyman.

Willie Maritz is tydens die Groot Depressie op die plaas Rooikoppies as een van vier kinders gebore en het grootgeword in die landelike omgewing van Beestekraal. Hy het sy skooleindeksamen met onderskeiding in Latyn aan die Hoërskool Brits afgelê en einde 1957 as predikant aan die Teologiese Skool Potchefstroom afstudeer. Hy bedien Salisbury sedert 23 Februarie 1958 en neem in 1961 die herderstaf in Parys op. Nadat die Gereformeerde kerk Florida talle beroepe uitgebring het om die vakature te vul wat met die vertrek van dr. Benoon Duvenage na die Teologiese Skool ontstaan het, het ds. Maritz die beroep aangeneem. Sy skoonvader, prof. Stephanus du Toit, het hom op 12 Augustus 1967 bevestig nadat hy en sy gesin die dag vantevore in die gemeente verwelkom is. Tydens die verwelkomingsgeselligheid het hy die aand met sy gevatheid opgeluister. By talle geleenthede daarna het hy hom as seremoniemeester en spreker met sy humorsin onderskei, aldus I.J. van der Linde in Florida se 50-jarige gedenkboek. Sewe maande later, op Saterdag 23 Maart 1968 het ds. Maritz die viering van Florida se halfeeufees meegemaak.

Ds. Maritz was goed bekend en bedrywig in onderwyskringe en het dikwels sy opwagting by skole gemaak. Hy het sy roeping as herder en leraar met ywer aangepak en, soos blyk uit die kerkraadsnotules, wye belangstelling in sake rakende die kerk en gemeenskap getoon. Volgens Van der Linde het hy "veel seën op sy arbeid ervaar en blymoedig gearbei". Hy was lief vir skryf en vaardig met die pen. So het hy talle artikels vir Florida se Gemeenteblad gelewer en in radio-uitsendings kon hy uiting gee aan sy peinsing oor die wonder van die natuur en die mens as kroon van die skepping. Sy bundel Kyk na die lelies is saamgestel uit radiopraatjies wat uitgesaai is van April tot September 1971. Dis 'n paar jaar later heruitgesaai in 'n program wat Carel Trichardt aangebied het.

In Julie 1983 het hy ’n beroep ontvang na die kombinasie Gereformeerde kerk Paarl-Vredenburg/Saldanha, maar dit nie aangeneem nie. In Augustus daardie jaar, tot op die dag presies 16 jaar nadat hy in Florida bevestig is, beswyk ds. Maritz op pa na die hospitaal aan sy tweede vrou, Ingrid, se sy weens 'n aanval van 'n koronêre trombose. Destyds was daar nog ses seuns in die pastorie wat nog swaar op haar geleun het, van wie drie nog baie jonk was. Op Saterdag 20 Augustus 1983 sou die gemeente sy veertigjarige bestaan gevier het asook ds. Maritz se 25 jaar in die bediening, maar dis afgelas weens sy dood.

Mev. Maritz het ná haar man se dood in die gemeente aangebly en met die 50-jarige viering in 1993 steeds daar gewoon. Sy het voortgegaan met haar werk in belang van die sustersaksie en talle projekte met vrug aangepak. Danksy haar inisiatief is die saal en kombuis goed toegerus om spyseniering vir allerlei geleenthede te vergemaklik. Haar huis, die destydse pastorie, het oopgestaan vir die gemeente en dikwels is vergaderings daarin gehou. Volgens Van der Linde het sy "in alle opsigte, selfs onder die moeilikste omstandighede, daarna gestreef om die beeld en aansien wat sy en ds. Maritz verwerf het, met waardigheid in stand te hou totdat die gemeente ná 14 maande, waarin 15 beroepe uitgebring is, daarin geslaag het om 'n opvolger vir ds. Maritz te beroep.

Huwelikslewe

Ds. Maritz, sy eerste vrou, Hanlie (née Du Toit), en vier van hul vyf kinders.

Prop. Maritz het in 1957 in die huwelik getree met Hanlie, prof. Du Toit se enigste kind, ’n kleindogter van prof. J.D. du Toit (Totius) en agterkleindogter van ds. Dirk Postma, die Gereformeerde Kerk se eerste predikant. Uit dié huwelik is drie seuns (onder wie ’n tweeling) en twee dogters gebore: Du Toit, Japie, Willie, Heilet en Saartjie. Op pad terug op 17 Desember 1971 van ’n Geloftefees te Bloedrivier sterf Hanlie en hul dogtertjie Heilet (gebore 2 September 1962) nadat hulle besluit het om die omgewing van Amersfoort te verken. Ds. Maritz het onder moeilike omstandighede met sy bediening voortgegaan. Die gesin is met hulp vanuit die gemeente in die pastorie so goed moontlik versorg waar sr. Breggie Henning die huishouding waargeneem het.

Uit ds. Maritz se tweede huwelik, op 7 Oktober 1972 met Ingrid Oosthuizen, is weer drie seuns gebore: Jaco (Johannes Jacobus, gebore op 19 Oktober 1975 en genoem na sy oupa aan moederskant), en die tweeling Nico (Nicolaas Johannes) en Gerhard (Gerhardus Marthinus), gebore op 19 Januarie 1977. Sy was die dogter van 'n skoolhoof, Jacobus Oosthuizen. Namate die gesin gegroei het, het die pastorie by Hattinghstraat 3 te klein geword en moes plan gemaak word vir 'n ruimer woonplek. In Januarie 1978 het die kerkraad op ds. Maritz se versoek besluit om hom toe te laat om sy eie huis te bou volgens sy behoeftes en om die pastorie van die gemeente te verhuur. So het Kenyaweg 21, Floridaheuwels, die nuwe pastorie geword.

Waardering

Ds. P.C. Kruger skryf in die GKSA se Almanak van 1984 van ds. Maritz: "Dit is nie vir alle mense beskore om alom geliefd te wees nie al loop hulle ook sonder om links of regs af te wyk op die pad van vaste beginsels. Wie Willie Maritz goed geken het, sal hom onthou as so 'n begenadigde dienskneg van die Here. Onwillekeurig kom die Here Jesus se woord in die Bergrede in die gedagte: 'Geseënd is die vredemakers' (Matt. 5:9). Op die baie lewensterreine waar hy beweeg het, kon hy steeds met sy kalme beslistheid leiding gee omdat hy geput het uit die bronwel van Gods onfeilbare Woord.

"Hy was bekend as 'n getroue werker wat net sy beste kragte gegee het waar hy ook al dienswerk verrig het. Nie net het sy prediking getuig van deeglike voorstudie en ook van rype lewenservaring en insig in die problematiek van die tyd nie, maar hy het ook die graad Th.M. verwerf met 'n verhandeling oor 'Die Antichris met besondere verwysing na 2 Tess. 2:1-12'.

"Sy kragte het hy op 'n baie wye lewensgebied gegee in dienswerk ook aan die gemeenskap waarin hy geleef en gewerk het Dit was bekend dat hy steeds goeie verhoudinge met gelowiges van ander Christelike kerke, sowel as mense van ander volksgroepe in ons land nagestreef het. Besonderlik het hy hom met voorbeeld én met die daad beywer vir die uitbreiding van Gods Koninkryk onder anderskleuriges. Vir die minderbevoorregtes, gestremdes en bejaardes en hul probleme het hy besondere begrip gehad. Ten tyde van sy onverwagse heengaan is juis ver gevorder met 'n projek vir die voorsiening van woonstelle vir bejaardes waarvoor hy die behoefte terdeë besef het. Hy het dan ook vir baie jare gewaardeerde diens gelewer as deputaat vir Diakonale Sake van die Nasionale sinode.

"Te midde van al die bedrywighede, sowel as eer wat by geleentheid op sy lewensweg gekom het, het Willie egter steeds die beskeie kind van die Here gebly. Vir vrugbare arbeid en selfs prestasies het hy altyd die eer aan God alleen toegebring. Al sou die mens nie kon deurgrond waarom hy so in die fleur van sy jare skielik weggeneem is nie, bly die ryke troos vir sy eggenote en kinders, vir sy bejaarde moeder en ander familie, vir die gemeentes waar hy gedien het en die gemeenskappe waarin hy geleef en gearbei het, dat wat die Here van lewe en dood gedoen het, welgedaan is."

Edwin Muller, ’n jare lange lidmaat, skryf in die Gereformeerde kerk Florida se vyftigjarige gedenkboek van 1993 ds. Maritz het "net sy allerbeste op alle terreine van die samelewing gedoen", "meegeleef met Floridagemeente, en orals sy krag ingespan waar hy ook al betrokke kon wees, op kerklike gebied, maar ook in die openbare lewe. Van April tot September 1971 lees hy hoofstukke uit sy boek Kyk na die lelies oor die radio voor." Dié boek het in 1972 verskyn.

Bronne

• (af) Kruger, ds. P.C. in De Bruin, ds. F.R.P. et al. 1983. Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 1984. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
• (af) Mulder, ds. P.W. et al. 1993. Gereformeerde kerk Florida 1943–1993. Florida: Die Gereformeerde Kerkraad.