Frida Boccara

Frida Boccara
	Frida Boccara in 1970
Agtergrondinligting
Geboortenaam	Danielle Frida Hélène Boccara
Gebore	29 Oktober 1940; Casablanca
Sterf	1 Augustus 1996; Parys
Genres	Chanson
Beroep(e)	Sangeres
Jare aktief	1960–1996
Etikette	Universal-Philips-Polydor, Disques Yvon Chateigner, Édina Music – Nocturne

Frida Boccara (Casablanca, 29 Oktober 1940 – Parys, 1 Augustus 1996) was 'n Franse sangeres van Joodse afkoms.

Sy is in Marokko gebore. Van kleinsaf speel musiek 'n belangrike rol in haar lewe, want sy kom uit 'n musikale gesin. Haar broer en een suster was albei ook musikante. Terwyl sy nog in Marokko was, kom sy in aanraking met die bestuurder van die Amerikaanse musiekgroep The Platters, Buck Ram, wat haar die geleentheid bied om 'n kasset met 'n verskeidenheid liedjies op te neem wat sy saam met haar na Parys sou neem. Sy vertrek per veerboot saam met haar broer en 'n suster om ligte musiek aan die Petit Conservatoire de Mireille te gaan studeer. Hier ontwikkel sy haar stem verder en konsentreer op haar diksie en interpretasie.

Eerste suksesse

In 1960 neem sy deel aan die fees Rose d'Or d'Antibes. Die volgende jaar volg die suksesvolle lied "Cherbourg", met liriek deur Eddy Marnay, Jacques Larue en Serge Lebrail en musiek deur Guy Magenta. In 1964 beïndruk sy die gehoor tydens die fees van San Remo met haar vertolking van "Dernier tram". In dieselfde jaar skryf sy met die lied "Autrefois" in vir die Franse uitdunne van die Eurovisie-liedjiefees, maar die sangeres Rachel se "Le chant de Mallory" word gekies en behaal op 21 Maart daardie jaar die vierde plek tydens die finaal in die Deense hoofstad Kopenhagen.

Welslae in Spanje

Sy neem deel aan twee liedjiefeeste en wen die eerste prys op Majorka tydens die eiland se liedjiefees. Sy verskyn gereeld op Spaanse televisie, waar haar sang aan 'n wye gehoor bekend gestel word.

Europese en wêreldwye roem

Op 29 Maart 1969 veroorsaak sy 'n opskudding tydens die 14de Eurovision-finaal in die Teatro Real in die Spaanse hoofstad Madrid toe sy gesamentlik eerste geplaas word met haar liedjie "Un jour, en fant". Die liriek was weereens deur Eddy Marnay en die wysie deur Emil Stern. Die ander medewenners was Spanje se Salomé met "Vivo cantando", Nederland se Lenny Kuhr met "De troubadour" en die Verenigde Koninkryk se Lulu met "Boom Bang-a-Bang". Die gevolglike konsternasie, toe daar te min medaljes vir al die wenners was, het daartoe gelei dat die wedstryd se reëls verander is sodat daar voortaan altyd net een wenner sou wees.

Sy wen ook talle ander internasionale liedjiefeeste, waaronder in Rio de Janeiro, Meksiko, Sofia, Barcelona, Utrecht en Luxemburg.

Sy ontvang twee goue en een platinum plaat vir haar albumverkope en word geslaan tot Chevalier de l'ordre des arts et des lettres deur die Franse minister van kultuur, Jack Lang.

Boccara het in 1972 weer aan die Franse uitdunne van Eurovisie deelgeneem, maar haar liedjie "Du soleil au coeur" is nie vir die top-tien in die land se finaal gekies nie. In 1980 sowel as 1981 het haar inskrywing weer die Franse eindrondte gehaal, maar nie een van die liedjies is gekies om Frankryk in die kompetisie te verteenwoordig nie.

Haar plate is in sowat 85 lande wêreldwyd bemark. Sy het 'n besondere aanvoeling vir tale gehad en buiten Frans, onder meer ook liedjies in Italiaans, Engels, Duits en Spaans opgeneem. Sy was buiten in Wes-Europa ook veral gewild in Suid-Amerika, Australië, Kanada (veral Quebec), Nederland en Rusland, waar meer as 'n miljoen van haar albums verkoop het.

Frida het 'n ruim wêreldbeskouing gehad, hoë agting vir ander se mening en was besorg oor humanitêre vraagstukke, wat daartoe gelei het dat sy werk vir Unicef gedoen het.

Haar dood

Sy is in 1996 in die ouderdom van 55 in Parys oorlede aan longontsteking en in die Joodse begraafplaas by Bagneux begrawe.

Nalatenskap

In 1999 reik Yvon Chateignier 'n samestelling van Frida se gewildste liedjies uit, waaronder verwerkings van klassieke musiek en voorheen onuitgereikte opnames. Een van die liedjies is gekomponeer deur Frida se suster Lina en opgedra aan die ster se seun, Tristan, wat self ook 'n musikant en komponis is.

Die Franse sangeres Marie Denise Pelletier reik in 2003 'n album met liedjies uit waarvoor Eddy Marnay die liriek geskryf het, "Les Mots de Marnay". Daaronder was talle van Frida Boccara, vir wie Marnay as 'n muse beskou het, se grootste treffers, onder meer "Cent mille chansons", "Les Moulins de mon cœur", "La Croix, l'étoile et le croissant" (wat handel oor vedraagsaamheid tussen Jode, Christene en Moslems), "Berceuse pour Luciana" en natuurlik "Un jour, un enfant").

Diskografie

1960: L'orgue des amoureux/Le doux caboulot (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1960: Verte campagne/Quand la valse est là/Le grand amour/Depuis ce temps-là (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1961: La Seine à Paris/Les amours du samedi/Les Bohémiens/Jenny (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1961: On n'a pas tous les jours 20 ans/Berceuse tendre/Les nuits/Les yeux de maman (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1961: Cherbourg avait raison/Comme un feu/Un jeu dangereux/Tiens, c'est Paris (45 rpm)
1962: Les trois mots/Aujourd'hui je fais la fête/Je veux chanter/Je ne peux plus attendre (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1962: Le ciel du port/Les portes de l'amour/Ballade pour un poète/D'abord je n'ai vu (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1962: Un premier amour/Bruxelles/L'homme de lumière/Les pas (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1962: Java des beaux dimanches/Les Javas/Rose de sang/Quien sabe (Qui peut savoir) (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1963: Moi je n'avais pas compris/J'ai peur de trop t'aimer/On les a attendus/Rien a changé (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1963: Souviens-toi des Noëls de là-bas/Donna/Johnny Guitar/Ballade pour notre amour (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1964: Autrefois/Chaud dans mon cœur/Le souffle de ma vie/Je suis perdue (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1965: Tous les enfants/Aujourd'hui/Plus jamais/Un jour (45 rpm, Festival-platemaatskappy)
1967: Frida Boccara (33 rpm, MusiDisc-platemaatskappy, keur uit die jare 1961–1965)
1969: Un jour, un enfant (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1969: Les vertes collines (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1970: Au pays de l’arbre blanc (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1971: Pour vivre ensemble (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1971: Place des Arts ‘71 (Dubbele 33 rmp, regstreeks in Montreal opgeneem, uitgereik deur Philips-platemaatskappy, heruitgawe op CD in 2006 net vir verspreiding in Kanada)
1971: So ist das Leben/Er wird Dir dankbar sein (45 rpm, Polydor-platemaatskappy, net in Duitsland uitgereik)
1972: Rossini et Beaumarchais (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1972: Greatest Hits (versameling, 33 rpm, Philips-platemaatskappy, net in Nederland uitgereik)
1974: Je me souviens (Mia Malinconia, die rolprent deur F. Fellini "Amarcord")/Je me souviens instrumentale weergawe (45 rpm, Deram-platemaatskappy)
1975: Oriundi (33 rpm, London-platemaatskappy)
1976: Valdemosa – Oublier (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1977: An Evening With Frida Boccara (dubbele 33 rpm, regstreeks in Australië opgeneem, Philips-platemaatskappy)
1978: L’année où Piccoli... (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1979: Un monde en sarabande (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1980: Un enfant de France/Écrit dans la pierre (33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1983: Dis-leur/Aime-moi (45 rpm, uitgereik deur Kébec-Disc in Kanada en Ariola in Frankryk)
1984: Cent mille chansons "Série grandes vedettes" (Versameling op 33 rpm, Philips-platemaatskappy)
1988: Témoin de mon amour (33 rpm, Productions Guy Cloutier) (net in Kanada uitgereik)
1989: Expression (versamel-CD, Polygram-platemaatskappy, 23 snitte)
1993: Master Série (versamel-CD, Polygram-platemaatskappy, 16 snitte, net in Quebec uitgereik)
1994: Un jour, un enfant (versamel-CD, uitgereik deur Spectrum Music, Karussell France)
1999: Un jour on vit (CD, uitgereik deur Disques Yvon Chateigner)
1999: Ses premiers succès (versamel-CD chez Disques Yvon Chateigner)
2003: Canta en espanol (versamel-CD, uitgereik deur Divucsa music S.A., net in Spanje uitgereik)
2006: Un sourire au-delà du ciel (CD, uitgereik deur Édina Music – Nocturne)
2007: La Grande Frida Boccara, l'ultime compilation (versamel-CD met 25 snitte, gesamentlik uitgereik deur Universal en Édina Music, net vir Kanada uitgereik)
2008: Un enfant de France (CD, uitgereik deur Édina Music – Nocturne)