Joost van der Westhuizen
Joost Heystek van der Westhuizen (20 Februarie 1971– 6 Februarie 2017) was 'n Springbokrugbyspeler wat vir die Blou Bulle in die Curriebeker en Bulls in Super 14 gespeel het. Hy het op skrumskakel vir die Blou Bulle uitgedraf en het die Springbokke van 1993 tot 2003 in 89 toetse verteenwoordig. Hy was Suid-Afrika se agt-en-veertigste Springbokkaptein.
| |||||
| |||||
| Joost van der Westhuizen in 2014 | |||||
| Volle naam | Joost Heystek van der Westhuizen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 20 Februarie 1971 | ||||
| Geboorteplek | Pretoria, Suid-Afrika | ||||
| Sterftedatum | 6 Februarie 2017 (op 45) | ||||
| Sterfteplek | Fourways, Johannesburg | ||||
| Lengte | 1,88 m | ||||
| Massa | 88 kg | ||||
| Skool | Hoërskool FH Odendaal | ||||
| Universiteit | Universiteit van Pretoria | ||||
| Vername familie | 2 broers, Pieter en Gustav | ||||
| Eggenote | Amor Vittone | ||||
| Kinders | 2 | ||||
| Beroep | Sakeman | ||||
| Rugbyloopbaan | |||||
| Loopbaan as speler | |||||
| Posisie(s) | Skrumskakel | ||||
| Springbokno. | 593 | ||||
| Professionele / senior klubs | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| Tukkies | |||||
| Provinsiale- / Staatspanne | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| 1993–2003 | Blou Bulle | ||||
| Superrugby/Verenigde Rugbykampioenskap | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| 1996–2003 | Bulls | 71 | (61) | ||
| korrek soos op 15 September 2012. | |||||
| Nasionale span(ne) | |||||
| Jare | Land | Weds | (pte) | ||
| 1993–2003 |  Suid-Afrika
|
89 | (190) | ||
| korrek soos op 15 September 2012. | |||||
Van der Westhuizen het in drie rugbywêreldbekers gespeel, in 1995, 1999 en 2003. Hy het in totaal 144 keer vir die Blou Bulle (22 as kaptein) en 26 keer vir die Bulls uitgedraf.[1]
Lewensloop
wysigVan der Westhuizen is op 20 Februarie 1971 in Pretoria gebore. Hy was een van die drie seuns van Gustav en Mariana van der Westhuizen. Sy ouer broer is Pieter (gebore 18 Oktober 1969) en die jonger een Gustav (5 Mei 1978). Nadat hy sy skoolloopbaan aan die Hoërskool FH Odendaal in sy geboortestad voltooi het waartydens hy in sy standerd 9-jaar as lid van Noord-Transvaal se span aan die Cravenrugbyweek deelgeneem het, het hy vir 'n B.Comm aan die Universiteit van Pretoria ingeskryf, wat hy in 1992 behaal het.
Sy eerste huwelik was in Desember 1995 op sy kleinhoewe naby die Roodeplaatdam met Marléne Terblanche. Ná 'n kinderlose huwelik van sewe jaar, is hulle in 2002 geskei. Sy het in 2011 hertrou en woon saam met haar man, die sakeman Japie Duvenhage, en twee kinders Janie en Daniël, steeds op dié hoewe.
In Desember van dieselfde jaar, nadat hulle op 28 April in Kaapstad verloof is, trou Van der Westhuizen met Amor Vittone, 'n sangeres en danskunstenares. 'n Seun, Jordan (gebore Januarie 2004), en dogter, Kylie (gebore op 7 Maart 2006), is uit die huwelik gebore.
Op 11 Februarie 2009 het 'n onbekende man die destydse skindertydskrif Heat gebel oor 'n beweerde seksvideo waarin Van der Westhuizen verskyn. Voor Heat 'n artikel daaroor kon plaas, maak Rapport die nuus van die video op Sondag 15 Februarie bekend. Eers in November daardie jaar, toe sy biografie, Spieëlbeeld, verskyn, erken Van der Westhuizen dit was hy in die video. Nadat Vittone eers onderneem het om by hom te staan, het hul huwelik ongelukkig verbrokkel, hoewel hulle nooit geskei is nie.
Op Vrydag 13 Mei 2011 word dit bekend dat 'n seldsame motorneuronsiekte by Van der Westhuizen gediagnoseer is.[2] Hy en sy vervreemde vrou het in Oktober 2012 die strydbyl begrawe, maar hy het tot sy dood in 'n ander huis op die landgoed Dainfern gewoon.
Nadat hy die naweek in die intensiewe eenheid van die Fourways Life-hospitaal spandeer het, is hy op Maandag 6 Februarie 2017 om 13:30 by sy huis in Johannesburg oorlede, presies twee weke voor sy 46ste verjaardag.[3]
Rugbyloopbaan
wysigVan der Westhuizen het sy internasionale debuut op 6 November 1993 teen Argentinië in Buenos Aires gemaak. Die Springbokke het die wedstryd 29-26 gewen, met Joost wat die eerste van sy rekord 38 drieë gedruk het.
In 1995 was hy 'n belangrike lid van Suid-Afrika se Rugbywêreldbeker-wenspan. Hy het 'n integrale rol in die Bokke se oorwinning teen die All Blacks in die eindstryd gespeel, wat hulle 15-12 gewen het. Dit was ook die eerste keer wat hy teen die All Blacks gespeel het.
In 1998 was hy deel van die Bokspan wat die Drienasiereeks gewen het. Hy wen ook sy eerste Curriebeker-trofee in dieselfde jaar teen die Westelike Provinsie op Loftus Versfeld. Tydens hierdie eindstryd het hy aan sy spanmaats gesê:
|
Luister na die skare... luister! Daardie mense het ons deur dik en dun ondersteun. Nou is dit ons beurt om iets goeds vir hulle te doen. Om iets te doen waarop ons trots kan wees. Hou op "worry" oor of ons gaan wen of nie; kom ons speel net met trots en "guts". Dan, wanneer ons by die huis kom, kan ons ten minste na onsself in die spieël kyk. |
|
In 1999 was hy kaptein van die Bokke tydens sy tweede wêreldbeker, waartydens Suid-Afrika 'n derde plek behaal het. In 2002 wen hy sy tweede en laaste Curriebeker teen die Goue Leeus op Ellispark.
In 2003 neem hy aan sy derde wêreldbekertoernooi deel. Suid-Afrika is egter reeds in die kwarteindstryd uitgeskakel. Die oefenkamp voor die toernooi het as Kamp Staaldraad bekend gestaan. Die kamp word omstrede nadat videomateriaal uitlek waarin spelers sonder klere aan spanbou-aktiwiteite deelneem. Van der Westhuizen het egter geen fout daarmee gevind nie en het gesê dat die reaksie daarop oordrewe was.
Tot in 2003, toe hy sy stewels opgehang het, was hy die grootste driedrukker in Springboktoetse, met 38 drieë. Die rekord kon eers in 2012 deur Bryan Habana verbeter word.[4] Hy was ’n legende by die Blou Bulle en Bulls in die elf jaar wat hy vir hulle gespeel het.
Van der Westhuizen is in 2007 by World Rugby se Internasionale Rugbyroemsaal ingehuldig. Hy is ook in 2015 by die Suid-Afrikaanse Heldesaal vir Sport (SASHoF) ingehuldig.[1]
Siekte
wysigAmiotrofiese laterale sklerose, 'n aggressiewe vorm van motorneuronsiekte (MNS), is in April 2011 by Van der Westhuizen gediagnoseer. Die diagnose is deur dr. Erik Pioro, een van Amerika se voorste neuroloë, ná toetse in die VSA bevestig. Volgens doktors het hy 'n 80%-kans gehad om tussen twee en vyf jaar te leef en 'n 20%-kans om langer as dit te leef.[5][6] Die voorspelling blyk na die tyd in die kol te wees. Sy gesondheid het kort na sy diagnose begin agteruitgaan. Hy was teen die einde in ’n rolstoel en sy spraak was erg aangetas. Nogtans het hy soos altyd mense rondom hom bly motiveer met sy positiewe uitkyk op die lewe.
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 Joost van der Westhuizen oorlede, Maroela Media, 6 Februarie 2016
- ↑ Doctor confirms Joost's fears, 27 Julie 2011
- ↑ "BREAKING: Joost van der Westhuizen has died". Time live (in Engels). Times Media Group. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Oktober 2018. Besoek op 6 Februarie 2017.
- ↑ Joost verloor sy stryd Geargiveer 8 Februarie 2017 op Wayback Machine, Nuus24, 6 Februarie 2017
- ↑ Ek sit nie in 'n hoek – Joost, Nuus24, 31 Julie 2011.
- ↑ Suttell, Scott (28 Julie 2011). "Bad news, delivered from Cleveland". Crain's Cleveland Business (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2014. Besoek op 31 Julie 2011.
Eksterne skakels
wysig- Joost van der Westhuizen by www.genslin.us/bokke
- http://www.whoswhosa.co.za/Pages/profilefull.aspx?IndID=4396 Geargiveer 27 September 2007 op Wayback Machine
- Springbok Rugby Hall of Fame
| Voorafgegaan deur Rassie Erasmus |
Springbokkaptein 1999-2003 |
Opgevolg deur André Vos |