Rugbywêreldbeker 1999

Die Rugbywêreldbeker 1999 (Engels: 1999 Rugby World Cup; Frans: Coupe du monde de rugby à XV 1999; Iers-Gaelies: Corn Rugbaí an Domhain 1999; Skots-Gaelies: Cupa Rugbaidh an t-Saoghail 1999; Wallies: Cwpan Rygbi'r Byd 1999) is van 1 Oktober tot 6 November 1999 in Wallis (nominale gasheer), Engeland, Skotland, Frankryk en Ierland, die destydse Vyfnasies, beslis. Dit was die vierde rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) aangebied word en die tweede in Europa. Al die gashere het ook die Rugbywêreldbeker 1991 gemeenskaplik gehuisves. Dit was die eerste rugbywêreldbekertoernooi in dié sport se professionele era, nadat die IRR ná die Rugbywêreldbeker 1995 met die professionalisering van dié sport begin het.

Rugbywêreldbeker 1999
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Wallis Wallis (nominaal)
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Frankryk Frankryk
Flag of Ireland Ierland
Vlag van Skotland Skotland
Datums 1 Oktober – 6 November
Aantal nasies 20 (65 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen  Vlag van Australië Australië
Naaswenner  Vlag van Frankryk Frankryk
Derde plek  Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
Toernooistatistiek
Wedstryde 41
Bywoning 1 750 000 (gem. 42 683 per wedstryd)
Drieë 242 (gemiddeld 5.9 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Argentinië Gonzalo Quesada (102)[1]
Meeste drieë Vlag van Nieu-Seeland Jonah Lomu (8)[2]
1995
2003
Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

Die Rugbywêreldbeker 1999 was die eerste toernooi met 20 deelnemende nasionale rugbyspanne, teenoor die 16 van die eerste drie rugbywêreldbekertoernooie. Die nominale gasheer Wallis, die verdedigende kampioen Suid-Afrika, die naaswenner Nieu-Seeland en die derde-plek-span Frankryk het regstreeks vir die toernooi gekwalifiseer, saam met die 16 beste spanne van die kwalifisering (Argentinië, Australië, Engeland, Fidji, Ierland, Italië, Japan, Kanada, Namibië, Roemenië, Samoa, Skotland, Spanje, Tonga, Uruguay en die Verenigde State). Tydens die 1999-toernooi is 41 wedstryde gespeel, waaronder 24 tydens die groepfase, drie tydens die uitspeelrondte en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vyf groepe van vier elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne van die groep gespeel het. Die beste span van elke groep het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer, terwyl die naaswenners en die voorste derde-plek-span tydens die uitspeelrondte om die oorblywende drie plekke van die kwarteindrondte meegeding het. Die spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2003 in Australië gekwalifiseer.

Australië het die eindstryd op Millennium-stadion in Cardiff teen Frankryk met 35–12 gewen en sodoende sy tweede rugbywêreldbekertitel ingepalm, die eerste span wat daarin geslaag het. Hulle het ook die eerste span geword wat dié titel ingepalm het nadat hulle vir die toernooi moes kwalifiseer.[3] Die verdedigende kampioen Suid-Afrika het in die derde en Nieu-Seeland in die vierde plek geëindig. Die halfeindwedstryd wat Frankryk teen Nieu-Seeland met 43–31 gewen het, word as een van die beste wedstryde in die rugbywêreldbekergeskiedenis beskou.[4] Interessant genoeg is die Krieketwêreldbeker 1999 op ’n soortgelyke manier deur vyf Europese lande aangebied (met Nederland pleks van Frankryk) en ook deur Australië gewen, die eerste land wat dit tot dusver kon vermaak om albei wêreldbekertoernooie in dieselfde jaar te wen. Vir Frankryk was dit saam met die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1998 een van twee groot sportkompetisies binne twee jaar en interessant genoeg het die onderskeidelike nasionale spanne die wêreldbekereindstryde in twee van Frankryk se gewildste sportsoorte gehaal; albei behoort tot die mees gesiene sportgeleenthede ter wêreld.

As gevolg van die uitgebreide aantal spanne wat aan die Rugbywêreldbeker 1999 kon deelneem, het dié toernooi met drie nuwelinge die meeste debutante sedert die eerste 1987-toernooi gesien. Die nasionale rugbyspanne van Namibië, Spanje en Uruguay het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem, maar al drie spanne is reeds in die groepfase uitgeskakel. Tydens hierdie toernooi het die Suid-Afrikaanse losskakel Jannie de Beer tydens die kwarteindwedstryd teen Engeland vyf skepskoppe oorgeskop – ’n Suid-Afrikaanse toetsrekord. Die Rugbywêreldbeker 1999 het ook die opkoms van Namibië, wat sedertdien vir elke rugbywêreldbekertoernooi kon kwalifiseer, gesien.[5]

Toewysing wysig

 
’n Britse twee-pond-munt ter geleentheid van die Rugbywêreldbeker 1999

Die Rugbywêreldbeker 1999 is deur die IRR aan die vyf rugbylande toegewys, wat destyds jaarliks om die Vyfnasies-beker meegeding het. Die Walliese Rugbyunie het met die ander Vyfnasies-beheerliggame ooreengekom om van die wedstryde in Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland aan te bied. Die nuwe Millennium-stadion in Cardiff was die kern van die Walliese bod, met boukoste van sowat £126 miljoen wat deur ’n lotto-insameling en private beleggings gedek is.[6]

Deelnemers wysig

Die volgende 20 spanne het vir die Rugbywêreldbeker 1999 gekwalifiseer: Die nominale gasheer Wallis, die verdedigende kampioen Suid-Afrika, die naaswenner Nieu-Seeland en die derde plek Frankryk het regstreeks gekwalifiseer. Om die oorblywende 16 plekke het tydens die kwalifiseringsrondte 65 nasionale rugbyspanne meegeding, ’n nuwe rekord. Die nasionale rugbyspanne van Namibië, Spanje en Uruguay het vir die eerste keer vir ’n rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer en saam met Fidji, wat die vorige 1995-toernooi in Suid-Afrika misgeloop het, by die 16-span-lys van die Rugbywêreldbeker 1995 aangesluit om sodoende die 20-span-lys vir die Rugbywêreldbeker 1999 te vorm.

 
Spanne wat aan die kwalifiseringstoernooi deelgeneem en die wat regstreeks gekwalifiseer het; altesaam 65 spanne het deelgeneem.

   Afrika

   Amerikas

   Asië

   Europa

   Oseanië

   Nie deelgeneem nie

 
Uitslag van die kwalifisering:

   Nominale gasheer

   Drie beste spanne van die 1991-toernooi

   Wenner van die plaaslike kwalifisering

   Versuim om te kwalifiseer

   Nie deelgeneem nie

Span Kwalifiseringmetode Verskynings by eindstryde Laaste verskyning Vorige beste prestasie Groep
  Wallis Nominale gasheer Vierde 1995 Derde plek (1987) D
  Suid-Afrika Regstreeks Tweede 1995 Kampioen (1995) A
  Nieu-Seeland Vierde 1995 Kampioen (1987) B
  Frankryk Vierde 1995 Naaswenner (1987) C
  Argentinië Kwalifiseringsrondte Vierde 1995 Groepfase (1987, 1991, 1995) D
  Australië Vierde 1995 Kampioen (1991) E
  Engeland Vierde 1995 Naaswenner (1991) B
  Fidji Derde 1991 Kwarteindrondte (1987) C
   Ierland Vierde 1995 Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995) E
  Italië Vierde 1995 Groepfase (1987, 1991, 1995) B
  Japan Vierde 1995 Groepfase (1987, 1991, 1995) D
  Kanada Vierde 1995 Kwarteindrondte (1991) C
  Namibië Eerste Debuut C
  Roemenië Vierde 1995 Groepfase (1987, 1991, 1995) E
  Samoa Derde 1995 Kwarteindrondte (1991, 1995) D
  Skotland Vierde 1995 Vierde plek (1991) A
  Spanje Eerste Debuut A
  Tonga Derde 1995 Groepfase (1987, 1995) B
  Uruguay Eerste Debuut A
  Verenigde State Derde 1995 Groepfase (1987, 1991) E

Stadions wysig

 
Die Millennium-stadion in Cardiff, kern van die Walliese bod vir die Rugbywêreldbeker 1999

Kern van die Walliese bod vir die Rugbywêreldbeker 1999 was die nuwe Millennium-stadion in Cardiff, wie se boukoste 126 miljoen pond beloop het.[7] Wallis het egter slegs nege van die 41 wedstryde gehuisves, nadat die Walliese Rugbyunie met sy eweknieë van Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland ooreengekom het om wedstryde in die vier ander lande aan te bied.

Die Rugbywêreldbeker 1999 is derhalwe deur Wallis, Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland saam aangebied, en wedstryde is regoor dié vyf lande gehou. Al die Groep A-wedstryde is in Skotland aangebied, Groep B-wedstryde in Engeland, Groep C-wedstryde in Frankryk, Groep D-wedstryde in Wallis en Groep E-wedstryde in Ierland. Die uitspeelrondte vir die kwarteindrondte en die kwarteindrondte self is in drie verskeie stadions gehuisves, die halfeindrondte is op Twickenham in Londen aangebied. Beide die bronseindstryd en die eindstryd is op die nuut opgerigte Millennium-stadion in Cardiff aangebied, wat langs die Nasionale Stadion in Cardiff Arms Park opgerig is.

Van die Engelse stadions is Twickenham en Welford Road (albei rugbystadions), asook Ashton Gate in Bristol en Kirklees in Huddersfield, wat gewoonlik sokker aanbied, gebruik. Skotse stadions sluit in Murrayfield, tuiste van die Skotse Rugbyunie; Hampdenpark, tuiste van die Skotse Sokkerassosiasie; en die kleinste stadion van die Rugbywêreldbeker 1999: Netherdale in Galashiels, Scottish Borders. Stadions in Ierland is Lansdowne Road, die tradisionele setel van die Ierse Rugbyvoetbalunie, asook Ravenhill en Thomondpark. In Frankryk is vyf stadions gebruik, die meeste van die vyf gashere, insluitende die Franse nasionale stadion, Stade de France, wat die eindstryd van beide die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1998 en die Rugbywêreldbeker 2007 aangebied het. Die nominale gasheer Wallis het drie stadions vir die toernooi gebruik: Die Millennium-stadion in Cardiff, Racecourse Ground in Wrexham en Stradeypark in Llanelli.

  Cardiff   Wrexham   Llanelli   Saint-Denis   Londen
Millennium Racecourse Ground Stradeypark Stade de France Twickenham
51°28′41″N 3°10′57″W / 51.47806°N 3.18250°W / 51.47806; -3.18250 (Millennium) 53°3′7″N 3°0′13″W / 53.05194°N 3.00361°W / 53.05194; -3.00361 (Racecourse Ground) 51°41′13″N 4°10′31″W / 51.68694°N 4.17528°W / 51.68694; -4.17528 (Stradeypark) 48°55′28″N 2°21′36″O / 48.92444°N 2.36000°O / 48.92444; 2.36000 (Stade de France) 51°27′22″N 0°20′30″W / 51.45611°N 0.34167°W / 51.45611; -0.34167 (Twickenham)
Kapasiteit: 74 500 Kapasiteit: 15 500 Kapasiteit: 10 800 Kapasiteit: 80 000 Kapasiteit: 75 000
         
  Edinburg   Glasgow   Dublin   Lens   Bordeaux
Murrayfield Hampdenpark Lansdowne Road Stade Félix-Bollaert Stade Chaban-Delmas
55°56′32″N 3°14′27″W / 55.94222°N 3.24083°W / 55.94222; -3.24083 (Murrayfield) 55°49′33″N 4°15′7″W / 55.82583°N 4.25194°W / 55.82583; -4.25194 (Hampdenpark) 53°20′6.02″N 6°13′45″W / 53.3350056°N 6.22917°W / 53.3350056; -6.22917 (Lansdowne Road) 50°25′58″N 2°48′53″O / 50.43278°N 2.81472°O / 50.43278; 2.81472 (Stade Félix-Bollaert) 44°49′45″N 0°35′52″W / 44.82917°N 0.59778°W / 44.82917; -0.59778 (Stade Chaban-Delmas)
Kapasiteit: 67 500 Kapasiteit: 52 500 Kapasiteit: 49 250 Kapasiteit: 41 800 Kapasiteit: 38 327
         
  Limerick   Belfast   Galashiels
Thomondpark Ravenhill Netherdale
52°40′27″N 8°38′33″W / 52.67417°N 8.64250°W / 52.67417; -8.64250 (Thomondpark) 54°34′35″N 5°54′16″W / 54.57639°N 5.90444°W / 54.57639; -5.90444 (Ravenhill) 55°36′22″N 2°47′0.6″W / 55.60611°N 2.783500°W / 55.60611; -2.783500 (Netherdale)
Kapasiteit: 13 500 Kapasiteit: 12 500 Kapasiteit: 6 000
     
  Toulouse   Huddersfield   Bristol   Béziers   Leicester
Stadium Municipal Kirklees Ashton Gate Stade de la Méditerranée Welford Road
43°34′59″N 1°26′3″O / 43.58306°N 1.43417°O / 43.58306; 1.43417 (Stadium Municipal) 53°39′15″N 1°46′6″W / 53.65417°N 1.76833°W / 53.65417; -1.76833 (Kirklees) 51°26′24″N 2°37′13″W / 51.44000°N 2.62028°W / 51.44000; -2.62028 (Ashton Gate) 43°20′5″N 3°15′58″O / 43.33472°N 3.26611°O / 43.33472; 3.26611 (Stade de la Méditerranée) 52°37′27″N 1°07′59″W / 52.62417°N 1.13306°W / 52.62417; -1.13306 (Welford Road)
Kapasiteit: 37 000 Kapasiteit: 24 500 Kapasiteit: 21 500 Kapasiteit: 18 000 Kapasiteit: 16 500
         
Plekke in Engeland en Wallis
Plekke in Skotland en Ierland
Plekke in Frankryk

Formaat wysig

Die Rugbywêreldbeker 1999 is oor 35 dae tussen 20 verskillende spanne oor 41 wedstryde beslis. Dit het op 1 Oktober 1999 op Millenium in Cardiff met die openingswedstryd tussen die nominale gasheer Wallis en Argentinië afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 6 November met die eindstryd tussen Australië en Frankryk, waartydens die Wallabies die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Kalender wysig

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 1999 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die groepfase, ’n siaan blokkie op die uitspeelrondte, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Groepfase
Oktober
Vr
1
Sa
2
So
3
Ma
4
Di
5
Wo
6
Do
7
Vr
8
Sa
9
So
10
Ma
11
Di
12
Wo
13
Do
14
Vr
15
Sa
16
So
17
Ma
18
Di
19
Seremonies OS
Groep A 1 1 1 1 1 1
Groep B 1 1 1 1 1 1
Groep C 1 1 1 1 1 1
Groep D 1 1 1 1 1 1
Groep E 1 1 1 1 1 1
Uitklopfase
Oktober/November
Wo
20
Do
21
Vr
22
Sa
23
So
24
Ma
25
Di
26
Wo
27
Do
28
Vr
29
Sa
30
So
31
Ma
1
Di
2
Wo
3
Do
4
Vr
5
Sa
6
Seremonies SS
Uitklopfase 3 1 3 1 1 1 1
Verklaring

   Seremonies

   Groepfase

   Uitspeelrondte

   Uitklopfase

   Bronseindstryd

   Eindstryd

Groepe wysig

Groep A Groep B Groep C Groep D Groep E

  Suid-Afrika
  Skotland
  Spanje
  Uruguay

  Nieu-Seeland
  Engeland
  Italië
  Tonga

  Frankryk
  Fidji
  Kanada
  Namibië

  Wallis
  Argentinië
  Samoa
  Japan

  Australië
   Ierland
  Verenigde State
  Roemenië

Die groepwedstryde is onder die vyf gashere soos volg verdeel:

  • Groep A is in Skotland aangebied
  • Groep B is in Engeland aangebied
  • Groep C is in Frankryk aangebied
  • Groep D is in Wallis aangebied
  • Groep E is in Ierland aangebied

Groepfase wysig

Vir die eerste keer het 20 nasionale rugbyspanne aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem en hulle is in vyf groepe van vier elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span drie wedstryde in die groepfase gespeel. Drie punte is vir ’n oorwinning toegeken, twee vir ’n gelykop en een vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens die punte wat total aangeteken is gerangskik.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • Drie wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • Twee vir ’n gelykop;
  • Een vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. Die naaswenners en die voorste derde-plek-span van die groepfase het tydens die uitspeelrondte om die drie oorblywende plekke meegeding. As twee spanne gelyk op punte was, is die rangorde deur die punte wat total aangeteken is bepaal.

Uitklopfase wysig

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner van elk van die groepe het saam met die wenners van die uitspeelrondte na die uitklopfase deurgedring. Hulle het saam met die wenner van die groepfase wat die minste punte behaal het, die wenners van ’n ander groep in die kwarteindrondte ontmoet. Spanne van dieselfde groep sou dus eers weer in óf die bronseindstryd óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.

1999-effek op 2003-kwalifisering wysig

Die agt spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2003 in Australië gekwalifiseer. Hulle was Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.

Wedstrydbeamptes wysig

’n Paneel van 16 skeidsregters is vir die toernooi ingespan.

Wedstryde wysig

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2003.
Kwalifiseer vir die uitspeelrondte, maar loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2003 mis.
Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2003 mis.

Die wedstryde is in drie fases opgedeel, naamlik die groep-, die uitspeel- en die uitklopfase.

Groepfase wysig

20 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die eerste spanne en beste naaswenners in elke groep het na die uitklopfase deurgedring.

Groep A wysig

Span S W G V P v P t +/− D v P
  Suid-Afrika 3 3 0 0 132 35 +97 18 9
  Skotland 3 2 0 1 120 58 +62 15 7
  Uruguay 3 1 0 2 42 97 –55 4 5
  Spanje 3 0 0 3 18 122 –104 0 3

Groep B wysig

Span S W G V P v P t +/− D v P
  Nieu-Seeland 3 3 0 0 176 28 +148 22 9
  Engeland 3 2 0 1 184 47 +137 22 7
  Tonga 3 1 0 2 47 171 –124 4 5
  Italië 3 0 0 3 35 196 –161 2 3

Groep C wysig

Span S W G V P v P t +/− D v P
  Frankryk 3 3 0 0 108 52 +56 13 9
  Fidji 3 2 0 1 124 +56 14 7
  Kanada 3 1 0 2 114 82 +32 12 5
  Namibië 3 0 0 3 42 186 –144 4 3

Groep D wysig

Span S W G V P v P t +/− D v P
  Wallis 3 2 0 1 118 71 +42 14 7
  Samoa 3 2 0 1 97 72 +25 11 7
  Argentinië 3 2 0 1 83 +32 3 7
  Japan 3 0 0 3 36 140 –104 2 3
  • Finale posisie van Wallis, Samoa en Argentinië volgens punte wat totaal aangeteken is.

Groep E wysig

Span S W G V P v P t +/− D v P
  Australië 3 3 0 0 135 31 +104 19 9
   Ierland 3 2 0 1 100 45 +55 14 7
  Roemenië 3 1 0 2 50 126 –76 5 5
  Verenigde State 3 0 0 3 52 135 –83 5 3

Posisie van derde plek spanne wysig

Kwalifiseer vir die uitspeelrondte
Span S W G V P v P t +/− P
  Argentinië 2 0 1 3 83 51 +32 7
  Kanada 1 0 2 12 114 82 +32 5
  Uruguay 1 0 2 4 42 97 –55 5
  Roemenië 1 0 2 5 50 126 –76 5
  Tonga 1 0 2 4 47 171 –124 5

Uitspeelrondte wysig

Uitklopfase wysig

Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindstryd
                   
24 Oktober – Saint-Denis        
   Suid-Afrika  44
30 Oktober – Londen
   Engeland  21  
   Suid-Afrika  21
23 Oktober – Cardiff
     Australië  27  
   Australië  24
6 November – Cardiff
   Wallis  9  
   Australië  35
24 Oktober – Edinburg
     Frankryk  12
   Nieu-Seeland  30
31 Oktober – Londen
   Skotland  18  
   Nieu-Seeland  31 Uitspeel om derde plek
24 Oktober – Dublin
     Frankryk  43   4 November – Cardiff
   Frankryk  47
     Suid-Afrika  22
   Argentinië  26  
   Nieu-Seeland  18

Kwarteindrondte wysig

Halfeindrondte wysig

Bronseindstryd wysig

Eindstryd wysig


Rugbywêreldkampioen 1999
  Australië

Statistiek wysig

Finale puntestand wysig

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al die 20 deelnemende nasionale rugbyspanne ná die Rugbywêreldbeker 1999.[18]

 
Uitslag van die Rugbywêreldbeker 1999:

   Kampioen

   Naaswenner

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Nie deelgeneem nie

pers omfraiing: gekwalifiseer deur uitspeelwedstryde

   Verloorder van kwarteindrondte-uitspeelwedstryde

   Groepfase

Rang Span Groep S W G V P Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1   Australië E 6 6 0 0 221 24 19 20 1
2   Frankryk C 6 5 0 1 210 22 17 20 2
3   Suid-Afrika A 6 5 0 1 219 21 18 18 8
4   Nieu-Seeland B 6 4 0 2 255 29 22 22 0
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5   Engeland B 5 3 0 2 250 26 21 26 0
6   Skotland A 5 3 0 2 173 20 14 12 3
7   Argentinië D 5 3 0 2 137 6 4 32 1
8   Wallis D 4 2 0 2 127 14 12 11 0
In die uitspeelrondte uitgeskakel
9   Fidji C 4 2 0 2 148 17 15 10 1
10    Ierland E 4 2 0 2 124 12 11 12 2
11   Samoa D 4 2 0 2 117 13 11 10 0
In die groepfase uitgeskakel
12   Kanada C 3 1 0 2 114 12 12 9 1
13   Roemenië E 3 1 0 2 50 5 2 7 0
14   Tonga B 3 1 0 2 47 4 3 6 1
15   Uruguay A 3 1 0 2 42 4 2 6 0
16   Verenigde State E 3 0 0 3 52 5 3 6 1
17   Namibië C 3 0 0 3 42 4 2 6 0
18   Japan D 3 0 0 3 36 2 1 8 0
19   Italië B 3 0 0 3 35 2 2 7 0
20   Spanje A 3 0 0 3 18 0 0 6 0
Algeheel 41 2417 242 191 258 21

Meeste punte en drieë wysig

Meeste punte aangeteken:[1]
Naam Punte
1   Gonzalo Quesada 102
2   Matt Burke 101
3   Jannie de Beer 97
4   Andrew Mehrtens 79
5   Jonny Wilkinson 69
6   Christophe Lamaison 65
7   Silao Leaegailesolo 62
8   Neil Jenkins 57
9   Paul Grayson 54
10   Kenny Logan 51
Meeste drieë gedruk:[2]
Naam Drieë
1   Jonah Lomu 8
2   Jeff Wilson 6
3   Viliame Satala 4
  Keith Wood
  Philippe Bernat-Salles
  Dan Luger
7   Fero Lasagavibau 3
  Morgan Williams
  Toutai Kefu
  Martin Leslie
  Brian Lima
  Mark Taylor
  Phil Greening
  Cameron Murray
  Ben Tune
  Ugo Mola
  Émile Ntamack
  Joost van der Westhuizen

Sien ook wysig

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 (en) "Rugby World Cup 1999: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 24 Januarie 2024.
  2. 2,0 2,1 (en) "Rugby World Cup 1999: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 24 Januarie 2024.
  3. (en) "1999: Aussies rule world again". BBC. 24 September 2003. Besoek op 24 Januarie 2024.
  4. (en) "1999: France 43–31 N Zealand". BBC. 24 September 2003. Besoek op 24 Januarie 2024.
  5. (en) "RWC 2023 Qualifier Spotlight: Namibia". Wêreldrugby. 11 Julie 2022. Besoek op 24 Januarie 2024.
  6. (en) "Why is it taking so long?". Bristol Evening Post. 28 Mei 2007. p. 8.
  7. (en) "Millennium Stadium – Cardiff, Wales". ESPNscrum. Besoek op 24 Januarie 2024.
  8. (en) "Oldest tryscorer". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 3 Maart 2016.
  9. (en) "Unconvincing Springboks scrape past Uruguay". ESPNscrum. 15 Oktober 1999. Besoek op 24 Januarie 2024.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Tries scored: greater than or equal to 3". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 November 2018. Besoek op 3 November 2018.
  11. (en) Robert Colereports (16 Oktober 1999). "England rack up a ton against Tonga". ESPNscrum. Besoek op 24 Januarie 2024.
  12. (en) "Vunibaka gets first red card". ESPNscrum. 9 Oktober 1999. Besoek op 24 Januarie 2024.
  13. (en) "Rampant Canada thrash Namibia". ESPNscrum. 16 Oktober 1999. Besoek op 24 Januarie 2024.
  14. (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Most individual drop goals in a match". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 4 Maart 2016.
  15. (en) Jared Wright (9 September 2023). "WATCH: George Ford rockets over THREE drop goals in World Cup opener". Planet Rugby. Besoek op 24 Januarie 2024.
  16. (en) "1999: Australia 27–21 S Africa". BBC. 24 September 2003. Besoek op 24 Januarie 2024.
  17. (en) Tom Decent (9 September 2023). "All Blacks claim they can still lift trophy after suffering heaviest World Cup defeat". The Sydney Morning Herald. Besoek op 24 Januarie 2024.
  18. (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Junie 2020. Besoek op 23 Junie 2020.

Verdere leesstof wysig

  • (en) Gerald Davies (2004). The History of the Rugby World Cup. Sanctuary Publishing Ltd. ISBN 1-86074-602-0.
  • (en) Nick Farr-Jones (2003). Story of the Rugby World Cup. Australian Post Corporation. ISBN 0-642-36811-2.
  • (en) Grant Harding; David Williams (2000). The Toughest of Them All: New Zealand and South Africa: The Struggle for Rugby Supremacy. Auckland, Nieu-Seeland: Penguin Books. ISBN 978-0-14-029577-1.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  • (en) Lance Peatey (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.

Eksterne skakels wysig

Rugbywêreldbeker  

Australië / Nieu-Seeland 1987Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991Suid-Afrika 1995Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999Australië 2003Frankryk 2007Nieu-Seeland 2011Engeland / Wallis 2015Japan 2019Frankryk 2023Australië 2027Verenigde State 2031