Wikipedia

Rugbywêreldbeker 2007

Die Rugbywêreldbeker 2007 (Frans: Coupe du monde de rugby à XV 2007; Engels: 2007 Rugby World Cup; Skots-Gaelies: Cupa Rugbaidh an t-Saoghail 2007; Wallies: Cwpan Rygbi'r Byd 1999) is van 7 September tot 20 Oktober 2007 in Frankryk (nominale gasheer), Wallis en Skotland beslis. Dit was die sesde rugbywêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) aangebied word en die derde in die Noordelike Halfrond. Frankryk se bod om die toernooi aan te bied is in 2003 bo Engeland s’n verkies.

Rugbywêreldbeker 2007
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Frankryk Frankryk (nominaal)
Vlag van Skotland Skotland
Vlag van Wallis Wallis
Datums 7 September – 20 Oktober
Aantal nasies 20 (92 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen  Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
Naaswenner  Vlag van Engeland Engeland
Derde plek  Vlag van Argentinië Argentinië
Toernooistatistiek
Wedstryde 48
Bywoning 2 263 223 (gem. 47 150 per wedstryd)
Drieë 296 (gemiddeld 6.17 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Suid-Afrika Percy Montgomery (105)[1]
Meeste drieë Vlag van Suid-Afrika Bryan Habana (8)[2]
← 2003
2011 →
Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

Die toernooi se formaat van 2003 het onveranderd gebly en 20 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 2007 deelgeneem: die agt regstreekse kwalifiseerders van die 2003-toernooi (Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis), saam met die twaalf beste spanne van die kwalifisering (Argentinië, Fidji, Georgië, Italië, Japan, Kanada, Namibië, Portugal, Roemenië, Samoa, Tonga en die Verenigde State). Tydens die Rugbywêreldbeker 2007 is 48 wedstryde gespeel, waaronder 40 tydens die groepfase en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier groepe van vyf elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het. Die twee beste spanne van elke groep het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer, terwyl die drie beste spanne van elke groep – altesaam twaalf spanne – regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2011 in Nieu-Seeland gekwalifiseer het. Van die 48 wedstryde is 42 in Franse stede aangebied, vier in die Walliese hoofstad Cardiff en twee in die Skotse hoofstad Edinburg. Frankryk het voorheen tydens die Rugbywêreldbeker 1991 en Rugbywêreldbeker 1999 as medegasheer opgetree; albei toernooie is saam met die ander destydse Vyfnasies Engeland, Ierland, Skotland en Wallis aangebied.

Voor die afskop van die Rugbywêreldbeker 2007 is Engeland, Frankryk, Nieu-Seeland en Suid-Afrika as gunstelinge op die titel beskou.[3][4] Die Rugbywêreldbeker 2007 het begin met die openingswedstryd tussen die gasheer Frankryk en Argentinië by die Stade de France in Saint-Denis buite Parys. Die Argentyne het verras deur die gasheer te klop, ’n prestasie wat hulle later sou herhaal toe hulle die bronsmedalje gewen het deur Frankryk vir ’n tweede keer te klop. Op 20 Oktober 2007 is die eindstryd ook by die Stade de France gespeel. Suid-Afrika het die verdedigende kampioen Engeland met 15–6 verslaan en sodoende sy tweede rugbywêreldbekertitel ná 1995 ingepalm, ná Australië die tweede span wat daarin kon slaag. Die telling, waarin geen drieë gedruk is nie, is behaal met vier strafskoppe deur Percy Montgomery en een deur François Steyn, teenoor die twee van Engeland se Jonny Wilkinson. Namibië is ná vier nederlae reeds in die groepfase uitgeskakel. Portugal het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem.

Met meer as vier miljard televisiekykers wêreldwyd was die Rugbywêreldbeker 2007 die mees gesiene rugbywêreldbekertoernooi ooit. Altesaam is daar sowat 2,2 miljoen kaartjies vir die 48 wedstryde verkoop, waarmee elke wedstryd gemiddeld 47 150 toeskouers gelok het;[5] die wedstryde in Frankryk het met ’n bywoning van 97% gespog.[6]

Toewysing

wysig
 
Kaart van die kandidaatlande vir die Rugbywêreldbeker 2007
 
Die Stade de France kort nadat die eindstryd van die Rugbywêreldbeker 2007 gespeel is
 
Die Eiffeltoring in Parys wat met ’n reuse rugbybal versier is vir die Rugbywêreldbeker 2007

Beide Engeland en Frankryk het ’n bod ingedien om die Rugbywêreldbeker 2007 te huisves.[7][8] Die tenderdokument vir die 2007-aansoekproses moes teen 31 Oktober 2001 ingedien word. Beide Engeland en Frankryk is genooi om hul planne weer in te dien. Die Internasionale Rugbyraad (IRR) het verklaar dat beide lande aan die voorwaardes van die tenderdokumente in een bod sou moes voldoen, maar dat ’n tweede opsie alternatiewe idees kon aanbied. Die IRR het verklaar, dat “Engeland se oorspronklike voorstel drie planne vir die aanbied van die toernooi gehad het, met ’n tradisionele, nuwe en hibriede formaat wat almal aangebied is. Die Franse bod het, terwyl dit in ander opsigte voldoen het aan die tenderdokument, nie binne een van die ‘vensters’ geval waarin die IRR ’n toernooi wou aanbied nie”. Een van Engeland se aanbiedings het ’n twee-vlak-toernooi bevat en ’n ander het die struktuur van die kwalifiseringstoernooi verander, terwyl Frankryk se voorstel van September tot Oktober geskeduleer was.[9]

In April 2003 is aangekondig dat Frankryk die reg verkry het om die toernooi aan te bied. Die toernooi is geskuif na die voorgestelde September-Oktober-datums, terwyl die toernooistruktuur dieselfde gebly het. Daar is ook aangekondig dat tien Franse stede die wedstryde sou aanbied met die eindstryd by die Stade de France in Saint-Denis buite Parys. Frankryk se eerste minister, Jean-Pierre Raffarin, het verklaar dat “dié besluit illustreer die kwaliteit eienskappe van ons land en die vermoë om groot sportgeleenthede aan te bied... Hierdie wêreldbeker sal ’n geleentheid wees om die streke van Frankryk, waar die wonderlike sport rugby diep wortels het, te vertoon.” Die Franse sportminister, Jean-François Lamour, het gesê dat “Die organisasie van dié wêreldbeker sal oor die hele Frankryk skyn omdat tien Franse stede die voorreg het om wedstryde te reël en in die wêreld se kollig te wees.”[10]

Deelnemers

wysig

Kwalifisering

wysig

20 spanne het vir die Rugbywêreldbeker 2007 gekwalifiseer. Die agt kwarteindstrydfinaliste van die Rugbywêreldbeker 2003 – Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis – het almal regstreeks gekwalifiseer terwyl die res van die spanne moes kwalifiseer tydens ’n reeks kompetisies wat regoor die wêreld gehou is. Tien van die twintig posisies wat in die toernooi beskikbaar was, is gevul deur streekskwalifiseerders, terwyl die oorblywende twee posisies deur heruitdunning gevul is. Die kwalifiseringstoernooi is in vyf streeksgroepe verdeel: Afrika, Amerikas, Asië, Europa en Oseanië. Drie plekke elk is vir die nasionale spanne van die Amerikas en Europa gereserveer, twee plekke vir Oseanië en een elk vir Afrika en Asië. Die twee oorblywende plekke is tydens ’n interkontinentale kwalifiseringsrondte beslis.[11] As die regstreekse klassifiseerders getel word, het 92 spanne in aanmerking gekom vir kwalifisering vir die finale toernooi in Frankryk.[12]

In Julie 2005 is Samoa en Fidji bevestig as kwalifiseerders van Oseanië, as onderskeidelik Oseanië 1 en 2.[13] In Julie van die volgende jaar het Argentinië as Amerikas 1 gekwalifiseer toe hulle Uruguay met 26–0 in Buenos Aires verslaan het.[14] Amerikas 2 is in Augustus gevul toe Kanada die Verenigde State met 56–7 in Newfoundland geklop het.[15] Die Verenigde State het egter later daarin geslaag om as Amerikas 3 te kwalifiseer nadat die span Uruguay gemaklik in twee seksies in die begin van Oktober verslaan het.[15] In daardie maand het Italië as Europa 1 gekwalifiseer toe hulle Rusland met 67–7 in Moskou geklop het om eerste plek in die land se kwalifiseringgroep te behaal; Roemenië het Spanje met 43–20 in Madrid geklop en daarmee ook vir die Rugbywêreldbeker 2007 gekwalifiseer as Europa 2.[16]

Namibië het vir sy derde agtereenvolgende rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer toe die span Marokko oor twee seksies in November geklop het.[17] Japan het die enigste Asiatiese toekenning gewen nadat die toernooi na Hongkong geskuif is.[18] Georgië was 14 punte beter as Portugal oor twee seksies om die laaste Europese plek in te neem.[16] Tonga het deur heruitdunning gekwalifiseer nadat die span Korea geklop het.[19] Die finale plek in Groep C het na Portugal gegaan nadat die span Uruguay met ’n algehele telling van 24–23 geklop het.[19]

Kwalifiserende spanne

wysig

Die volgende 20 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer. Portugal, wat Uruguay vervang het, is die enigste verandering in die 20-span-lys van die Rugbywêreldbeker 2003. Portugal het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem en hulle is ook die enigste geheel-en-al amateurspan wat gekwalifiseer het.

 
Spanne wat aan die kwalifiseringstoernooi deelgeneem en die wat regstreeks gekwalifiseer het; altesaam 92 spanne het deelgeneem.

   Afrika

   Amerikas

   Asië

   Europa

   Oseanië

   Nie deelgeneem nie

 
Uitslag van die kwalifisering:

   Nominale gasheer

   Agt beste spanne van die 2003-toernooi

   Wenner van die plaaslike kwalifisering

   Versuim om te kwalifiseer

   Nie deelgeneem nie

Span Kwalifiseringmetode Verskynings by eindstryde Laaste verskyning Vorige beste prestasie Groep
  Frankryk Nominale gasheer Sesde 2003 Naaswenner (1987, 1999) D
  Australië Regstreeks Sesde 2003 Kampioen (1991, 1999) B
  Engeland Sesde 2003 Kampioen (2003) A
   Ierland Sesde 2003 Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995, 2003) D
  Nieu-Seeland Sesde 2003 Kampioen (1987) C
  Skotland Sesde 2003 Vierde plek (1991) C
  Suid-Afrika Vierde 2003 Kampioen (1995) A
  Wallis Sesde 2003 Derde plek (1987) B
  Argentinië Amerikas 1 Sesde 2003 Kwarteindrondte (1999) D
  Fidji Oseanië 2 Vyfde 2003 Kwarteindrondte (1987) B
  Georgië Europa 3 Tweede 2003 Groepfase (2003) D
  Italië Europa 1 Sesde 2003 Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003) C
  Japan Asië 1 Sesde 2003 Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003) B
  Kanada Amerikas 2 Sesde 2003 Kwarteindrondte (1991) B
  Namibië Afrika 1 Derde 2003 Groepfase (1999, 2003) D
  Portugal Uitspeelwenner 1 Eerste – Debuut C
  Roemenië Europa 2 Sesde 2003 Groepfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003) C
  Samoa Oseanië 1 Vyfde 2003 Kwarteindrondte (1991, 1995) A
  Tonga Uitspeelwenner 2 Vyfde 2003 Groepfase (1987, 1995, 1999, 2003) A
  Verenigde State Amerikas 3 Vyfde 2003 Groepfase (1987, 1991, 1999, 2003) A

Stadions

wysig
 
Die Rugbywêreldbeker 2007 is deur Frankryk aangebied, met van die wedstryde wat in Edinburg en Cardiff gespeel is
 
Verbyvlug oor die Stade de France tydens die openingseremonie van die Rugbywêreldbeker 2007
 
Nagtelike foto van die Eiffeltoring tydens die Rugbywêreldbeker 2007

Frankryk het die reg om die Rugbywêreldbeker 2007 aan te bied in 2003 verkry en het vervolgens aangekondig dat vier wedstryde in Wallis, by Cardiff se 74 500 Millennium-stadion, gehou sal word (twee Groep B-wedstryde waarby die Walliese span betrokke was, die wedstryd tussen Fidji en Kanada, en ’n kwarteindstryd). Ierland sou wedstryde in Dublin by Lansdowne Road aangebied het, maar as gevolg van skeduleringskonflikte met die herkonstruksie van die stadion het die Ierse Rugbyvoetbalunie besluit om nie deel te neem aan die aanbieding van die Rugbywêreldbeker 2007 nie.[20]

Twee Groep C-wedstryde is by Edinburg se Murrayfield-stadion gehou. Vroeg in 2006 het die Skotse Rugbyunie volgens berigte getwyfel om van die wedstryde te huisves en of Skotland genoeg markaanvraag sou kon genereer,[20][21] maar in April 2006 het hulle bevestig dat die wedstryde wél op Murrayfield beslis sal word. Aan die einde van die dag kon die Skotland-Nieu-Seelandse wedstryd nie uitverkoop word nie, en die stadion was minder as halfvol tydens die Skotland-Roemenië-wedstryd.

Die Rugbywêreldbeker 2007 het heelwat meer toeskouerkapasiteit gehad as wat dit die geval was vir die Rugbywêreldbeker 2003: die kleinste stadion vir die 2007-toernooi het sitplek vir 33 900 toeskouers. Die Franse stadions was dieselfde as dié wat vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1998 gebruik is. Met Lens, Nantes en Saint-Étienne is ook stede in ag geneem wat tradisioneel nie as rugbysentrums beskou word nie. 6 000 vrywilligers het gehelp om die toernooi te organiseer.[22]

Hoewel die Rugbywêreldbeker 2007 die eerste was wat hoofsaaklik deur Frankryk aangebied is, is ’n aantal wedstryde tydens die 1991 en 1999-toernooie, wat onderskeidelik hoofsaaklik deur Engeland en Wallis aangebied is, in Frankryk beslis. In 1991 is Groep D-wedstryde (wat Frankryk insluit) in Béziers, Bayonne, Grenoble, Toulouse, Brive en Agen beslis, terwyl Parc des Princes en Stadium Lille Métropole elkeen ook ’n kwarteindwedstryd gehuisves het. In 1999 is op ’n soortgelyke wyse Groep C-wedstryde (wat Frankryk insluit) in Béziers, Bordeaux en Toulouse beslis, terwyl ’n uitspeelwedstryd gehou is op Stade Félix-Bollaert en ’n kwarteindstryd op die Stade de France.[23]

  Saint-Denis   Cardiff   Edinburg   Marseille
Stade de France Millennium Murrayfield Stade Vélodrome
48°55′28″N 2°21′36″O / 48.92444°N 2.36000°O / 48.92444; 2.36000 (Stade de France) 51°28′41″N 3°10′57″W / 51.47806°N 3.18250°W / 51.47806; -3.18250 (Millennium-stadion) 55°56′32″N 3°14′27″W / 55.94222°N 3.24083°W / 55.94222; -3.24083 (Murrayfield-stadion) 43°16′11″N 5°23′45″O / 43.26972°N 5.39583°O / 43.26972; 5.39583 (Stade Vélodrome)
Kapasiteit: 80 000 Kapasiteit: 74 500 Kapasiteit: 67 144 Kapasiteit: 59 500
       
  Parys   Lens   Lyon   Nantes
Parc des Princes Stade Félix-Bollaert Stade de Gerland Stade de la Beaujoire
48°50′29″N 2°15′11″O / 48.84139°N 2.25306°O / 48.84139; 2.25306 (Parc des Princes) 50°25′58″N 2°48′54″O / 50.43278°N 2.81500°O / 50.43278; 2.81500 (Stade Félix-Bollaert) 45°43′26″N 4°49′56″O / 45.72389°N 4.83222°O / 45.72389; 4.83222 (Stade de Gerland) 47°15′20.27″N 1°31′31.35″W / 47.2556306°N 1.5253750°W / 47.2556306; -1.5253750 (Stade de la Beaujoire)
Kapasiteit: 47 870 Kapasiteit: 41 400 Kapasiteit: 41 100 Kapasiteit: 38 100
       
  Toulouse   Saint-Étienne   Bordeaux   Montpellier
Stadium de Toulouse Stade Geoffroy-Guichard Stade Chaban-Delmas Stade de la Mosson
43°34′59″N 1°26′3″O / 43.58306°N 1.43417°O / 43.58306; 1.43417 (Stadium de Toulouse) 45°27′39″N 4°23′25″O / 45.46083°N 4.39028°O / 45.46083; 4.39028 (Stade Geoffroy-Guichard) 44°49′45″N 0°35′52″W / 44.82917°N 0.59778°W / 44.82917; -0.59778 (Stade Chaban-Delmas) 43°37′20″N 3°48′43″O / 43.62222°N 3.81194°O / 43.62222; 3.81194 (Stade de la Mosson)
Kapasiteit: 35 700 Kapasiteit: 35 650 Kapasiteit: 34 440 Kapasiteit: 33 900
       
Plek in Skotland
Plekke in Frankryk
Plek in Wallis

Formaat

wysig

Die Rugbywêreldbeker 2007 is oor 44 dae tussen 20 verskillende spanne oor 48 wedstryde beslis. Dit het op 7 September 2007 op die Stade de France met die openingswedstryd tussen die nominale gasheer Frankryk en Argentinië afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 20 Oktober met die eindstryd tussen Engeland en Suid-Afrika, waartydens die Springbokke die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Kalender

wysig

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 2007 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die groepfase, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Groepfase
September 		Vr
7 		Sa
8 		So
9 		Ma
10 		Di
11 		Wo
12 		Do
13 		Vr
14 		Sa
15 		So
16 		Ma
17 		Di
18 		Wo
19 		Do
20 		Vr
21 		Sa
22 		So
23 		Ma
24 		Di
25 		Wo
26 		Do
27 		Vr
28 		Sa
29 		So
30
Seremonies OS
Groep A 1 1 1 1 1 2 1 1 1
Groep B 1 1 1 1 1 1 1 1 2
Groep C 1 1 1 1 1 1 1 1 2
Groep D 1 1 1 1 1 1 1 1 2
Uitklopfase
Oktober 		Ma
1 		Di
2 		Wo
3 		Do
4 		Vr
5 		Sa
6 		So
7 		Ma
8 		Di
9 		Wo
10 		Do
11 		Vr
12 		Sa
13 		So
14 		Ma
15 		Di
16 		Wo
17 		Do
18 		Vr
19 		Sa
20
Seremonies SS
Uitklopfase 2 2 1 1 1 1
Verklaring

   Seremonies

   Groepfase

   Uitklopfase

   Bronseindstryd

   Eindstryd

Groepe

wysig
 
Die loting vir die Rugbywêreldbeker 2007 het op 12 Mei 2004 in die Dublinse Mansion House se Fado-restaurant plaasgevind

Die eerste rondte, of die groepfase, het 20 lande wat in vier groepe van vyf spanne gedeel is met dieselfde formaat as wat in 2003 gebruik is. Die loting vir die groepfase was op 12 Mei 2004, gedurende die kwalifisering, in die Dublinse Mansion House se Fado-restaurant waar die vier beste spanne van die 2003-toernooi in hul onderskeie groep geloot is. Vir die eerste keer in die rugbywêreldbekergeskiedenis was die loting nie gebaseer op plasings of die IRR-ranglys nie.[24] Aansluitend is die vier verloorders uit die kwarteindrondte aan die groepe toegewys.

Ná die loting op 12 Mei 2004 lyk die groepe soos volg:[25]

Groep A Groep B Groep C Groep D

  Engeland[n 1]
  Samoa
  Suid-Afrika[n 1]
  Tonga
  Verenigde State

  Australië[n 1]
  Kanada
  Fidji
  Japan
  Wallis[n 1]

  Nieu-Seeland[n 1]
  Italië
  Portugal
  Roemenië
  Skotland[n 1]

  Argentinië
  Frankryk[n 1][n 2]
  Georgië
   Ierland[n 1]
  Namibië

Groepfase

wysig
 
Openingseremonie in die Stade de France
 
Franse ondersteuners by die openingseremonie
 
Synergie, die amptelike rugbybal van die Rugbywêreldbeker 2007

Soos in die Rugbywêreldbeker 2003 is die 20 spanne wat vir die Rugbywêreldbeker 2007 gekwalifiseer het in vier groepe verdeel. Die groepe is verdeel van Groep A tot Groep D en elke groep het bestaan uit vyf spanne. Elke groep het twee regstreekse kwalifiseerders van die Rugbywêreldbeker 2003 bevat, met die ander drie plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is. Elke land het een keer teen elke ander span in sy groep gespeel: elke land het dus vier wedstryde tydens die groepfase gespeel.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • Vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • Twee vir ’n gelykop;
  • geen vir ’n nederlaag;
  • Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.[26]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se versamelde wedstrydpuntetelling is toegeken in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval):

  • ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
  • ’n span verloor met sewe (’n verdoelde drie) of minder.[26]

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. As twee of meer spanne ewe veel punte behaal, word ’n kriteriastelsel van gebruik om te bepaal watter span ’n hoër rang het. Die kriteriastelsel berus op ’n gedetailleerde analise van die wedstryde waaraan die spanne deelgeneem het. As geen uitslag met die stelsel bereik kan word nie word die span wat die hoër rang op die amptelike ranglys van die IRR gehad het (soos gepubliseer op 1 Oktober 2007) die hoër rang toegeken.[26]

Uitklopfase

wysig

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die groepe het na die uitklopfase deurgedring. Groepwenners het teen naaswenners in ander groepe in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Groep A het teen die naaswenner van Groep B en die wenner van Groep B teen die naaswenner van Groep A gespeel. Spanne van dieselfde groep sou dus eers in óf die klein finale óf die eindstryd kon herontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.[26]

2007-effek op 2011-kwalifisering

wysig

Anders as tydens die Rugbywêreldbeker 2003 het die drie beste spanne in elke groep regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2011 in Nieu-Seeland gekwalifiseer: voorheen het slegs die agt kwarteindfinalsite regstreeks vir die volgende toernooi gekwalifiseer. Die vier semifinaliste, saam met die volgende gasheer Nieu-Seeland, is gekeur vir die 2011-toernooi. Hulle was Argentinië, Australië, Engeland, Fidji, Frankryk, Ierland, Italië, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika, Tonga en Wallis.

Kaartjies en borgskappe

wysig
 
Amptelike 2007 Rugbywêreldbeker-winkel

Kaartjies vir die Rugbywêreldbeker 2007 is in drie fases verdeel. Die eerste-fase-kaartjies is in November 2005 vrygestel toe lede van die Europese rugbygemeenskap (byvoorbeeld amptenare, spelers, ens.) die geleentheid gebied is om verskeie kaartjiepakkette aan te skaf. Ná die oopstel van die tweede fase van die kaartjieskema is meer as 100 000 kaartjies binne tien ure verkoop.[27] Aan die begin van 2006 is daar aangekondig dat daar reeds 800 000 van die 2,4 miljoen kaartjies verkoop is en op 6 September 2006 is die eenmiljoenste kaartjie verkoop.[28] Die oorblywende kaartjies is tydens die derde fase in November 2006 vrygestel: dié kaartjies was individuele kaartjies en kaartjies na die kwarteindstryd wat gelei het tot ’n ‘ongekende aanvraag’. In Junie 2007 is daar aangekondig dat van die 2,4 miljoen kaartjies wat te koop aangebied was reeds twee miljoen verkoop is.[29]

Die wêreldwye vennote van die toernooi was Société Générale, GMF, Électricité de France, Peugeot, Visa en SNCF,[30] en die amptelike borge sluit in Heineken, Vediorbis, Capgemini, Orange, Toshiba en Emirates.[31] Gilbert het die rugbyballe vir die toernooi verskaf en die Synergie-wedstrydbal is deurgaans in die toernooi gebruik. Dit sit Gilbert se betrokkenheid by rugbywêreldbekertoernooie voort nadat die maatskappy die Barbarian- (1995), Revolution- (1999) en Xact-balle (2003) vir vorige toernooie verskaf het.[32] Saam met Gilbert was die amptelike verskaffers Adidas, Coca-Cola en Clifford Chance.[33]

Betrokkenes

wysig

Wedstrydbeamptes

wysig

’n Paneel van twaalf skeidsregters en 13 lynregters is vir die groepfase ingespan. Vir die uitklopstadium het die twaalf skeidsregters as skeidsregters, lynregters en televisiewedstrydamptenare opgetree.[34]

Skeidsregters

wysig

Lynregters

wysig

Spanne

wysig

Elke land kon 30 spelers vir die toernooi kies. Die spanne moes teen 14 Augustus 2007 aan die Internasionale Rugbyraad voorgelê word.[35] Nadat die span voorgelê is, kon ’n beseerde speler vervang word, maar so ’n speler is nie toegelaat om weer by die span aan te sluit nie.

Wedstryde

wysig
Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2011.
Uit die toernooi geskakel, maar kwalifiseer regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2011.
Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2011 mis.

Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die groep- en die uitklopfase.

Groepfase

wysig

20 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die twee beste spanne in elke groep het na die uitklopfase deurgedring, terwyl die drie beste spanne regstreeks vir die volgende toernooi gekwalifiseer het.

Groep A

wysig
 
Die Samoaanse Siva Tau
 
Suid-Afrika nadat hulle Engeland met 36–0 geklop het
Span S W G V P v P t +/− D v BP P
  Suid-Afrika 4 4 0 0 189 47 +142 24 3 19
  Engeland 4 3 0 1 108 88 +20 11 2 14
  Tonga 4 2 0 2 89 96 –7 9 1 9
  Samoa 4 1 0 3 69 143 –74 5 1 5
  Verenigde State 4 0 0 4 61 142 –81 7 1 1

Groep B

wysig
 
Wallis teen Kanada
 
Australië tydens hul 91–3-oorwinning oor Japan
Span S W G V P v P t +/− D v BP P
  Australië 4 4 0 0 215 41 +174 30 4 20
  Fidji 4 3 0 1 114 136 –22 14 3 15
  Wallis 4 2 0 2 168 105 +63 23 4 12
  Japan 4 0 1 3 64 210 –146 7 1 3
  Kanada 4 0 1 3 51 120 –69 6 0 2

Groep C

wysig
 
Skotland klop Roemenië met 42–0 tuis
Span S W G V P v P t +/− D v BP P
  Nieu-Seeland 4 4 0 0 309 35 +274 46 4 20
  Skotland 4 3 0 1 116 66 +50 14 2 14
  Italië 4 2 0 2 85 117 –32 8 1 9
  Roemenië 4 1 0 3 40 161 –121 5 1 5
  Portugal 4 0 0 4 38 209 –171 4 1 1

Groep D

wysig
 
Argentinië se openingswedstryd teen Frankryk
Span S W G V P v P t +/− D v BP P
  Argentinië 4 4 0 0 143 33 +110 16 2 18
  Frankryk 4 3 0 1 188 37 +151 24 3 15
   Ierland 4 2 0 2 64 82 –18 9 1 9
  Georgië 4 1 0 3 50 111 –61 5 1 5
  Namibië 4 0 0 4 30 212 –182 3 0 0

Uitklopfase

wysig
 
Die Springbokke nadat hulle in 2007 as die wêreldkampioen gekroon is
 
Die William Webb Ellis-beker wat deur die Springbokspan van Suid-Afrika as wenner van die Rugbywêreldbeker 2007 omhoog gehou is
Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindstryd
                   
6 Oktober – Marseille        
   Australië  10
13 Oktober – Saint-Denis
   Engeland  12  
   Engeland  14
6 Oktober – Cardiff
     Frankryk  9  
   Nieu-Seeland  18
20 Oktober – Saint-Denis
   Frankryk  20  
   Engeland  6
7 Oktober – Marseille
     Suid-Afrika  15
   Suid-Afrika  37
14 Oktober – Saint-Denis
   Fidji  20  
   Suid-Afrika  37 Uitspeel om derde plek
7 Oktober – Saint-Denis
     Argentinië  13   19 Oktober – Parys
   Argentinië  19
     Frankryk  10
   Skotland  13  
   Argentinië  43

Kwarteindrondte

wysig

Halfeindrondte

wysig

Bronseindstryd

wysig

Eindstryd

wysig


Rugbywêreldkampioen 2007
  Suid-Afrika

Statistiek

wysig

Finale puntestand

wysig

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 2007.[81]

 
Uitslag van die Rugbywêreldbeker 2007:

   Kampioen

   Naaswenner

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Groepfase

   Nie deelgeneem nie

Rang Span Groep S W G V P Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1   Suid-Afrika A 7 7 0 0 278 33 25 21 0
2   Engeland A 7 5 0 2 140 12 7 17 5
3   Argentinië D 7 6 0 1 209 23 14 18 4
4   Frankryk D 7 4 0 3 227 27 19 18 0
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5   Nieu-Seeland C 5 4 0 1 327 48 36 5 0
6   Australië B 5 4 0 1 225 31 20 8 2
7   Fidji D 5 3 0 2 134 16 12 10 0
8   Skotland C 5 3 0 2 129 15 15 8 0
In die groepfase uitgeskakel
9   Wallis B 4 2 0 2 168 23 16 7 0
10   Tonga A 4 2 0 2 89 9 7 10 0
11   Italië C 4 2 0 2 85 8 6 11 0
12    Ierland D 4 2 0 2 64 9 5 2 1
13   Samoa A 4 1 0 3 69 5 4 12 0
14   Georgië D 4 1 0 3 50 5 5 5 0
15   Roemenië C 4 1 0 3 40 5 3 3 0
16   Japan B 4 0 1 3 64 7 4 7 0
17   Kanada B 4 0 1 3 51 6 3 5 0
18   Verenigde State A 4 0 0 4 61 7 4 6 0
19   Portugal C 4 0 0 4 38 4 3 3 1
20   Namibië D 4 0 0 4 30 3 3 2 1
Algeheel 48 2498 296 211 178 14

Meeste punte en drieë

wysig
Meeste punte aangeteken:[1]
Naam Punte
1   Percy Montgomery 105
2   Felipe Contepomi 91
3   Jonny Wilkinson 67
4   Nick Evans 50
5   Jean-Baptiste Élissalde 47
6   Chris Paterson 46
7   Pierre Hola 44
8   Lionel Beauxis 43
9   Nicky Little 42
10   Matt Giteau 40
  Bryan Habana
  Dan Carter
Meeste drieë gedruk:[2]
Naam Drieë
1   Bryan Habana 8
2   Drew Mitchell 7
3   Doug Howlett 6
  Shane Williams
5   Joe Rokocoko 5
  Chris Latham
  Vincent Clerc
8   Rory Lamont 4
  Sitiveni Sivivatu
  Jaque Fourie
  JP Pietersen
  Juan Smith
  Paul Sackey

Sien ook

wysig
  Rugbyportaal

Notas

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Regstreekse kwalifiseerder (kwarteindfinaliste in 2003).
  2. ↑ Benewens regstreekse kwalifisering as gevolg van sy prestasie in 2003 is Frankryk die gasheer en sou die land op grond daarvan gekwalifiseer het.

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 (en) "Rugby World Cup 2007: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 28 Oktober 2024.
  2. ↑ 2,0 2,1 (en) "Rugby World Cup 2007: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 28 Oktober 2024.
  3. ↑ (en) "World Cup ready for big kick-off". BBC. 7 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  4. ↑ (en) Dan Roebuck (31 Augustus 2007). "Follow France for a chance to put All Blacks' backers into the red". The Guardian. Besoek op 28 Oktober 2024.
  5. ↑ 5,0 5,1 (en) "2007 Rugby World Cup in Review". Rugby Pass. Besoek op 28 Oktober 2024.
  6. ↑ (en) "RWC 2007". rugbyfootballhistory.com. Besoek op 28 Oktober 2024.
  7. ↑ (en) "England to launch bid for 2007". Rugby Australia. 12 September 2001. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2016. Besoek op 7 Maart 2016.
  8. ↑ (en) "World Cup bidding process underway". Rugby Australia. 28 September 2002. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2016. Besoek op 7 Maart 2016.
  9. ↑ (en) "IRB clarifies World Cup bid situation". Rugby Australia. 17 November 2002. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Maart 2016. Besoek op 11 Maart 2016.
  10. ↑ (en) "France wins right to host 2007 Rugby World Cup". Rugby Australia. 11 April 2003. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2016. Besoek op 7 Maart 2016.
  11. ↑ (en) "RWC 2007 Qualifying process". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2007. Besoek op 29 Junie 2007.
  12. ↑ (en) Karen Bond (30 Junie 2007). "The road to France: Overview". Wêreldrugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2014. Besoek op 30 Augustus 2014.
  13. ↑ (en) "Rugby World Cup – Oceania qualifiers". rugbyarchive.net. 2015. Besoek op 28 Oktober 2024.
  14. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby". rugbyarchive.net. 2014. Besoek op 28 Oktober 2024.
  15. ↑ 15,0 15,1 (en) "Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2018. Besoek op 28 Oktober 2024.
  16. ↑ 16,0 16,1 (en) "Rugby World Cup 2007 – European qualifiers". rugbyarchive.net. 2015. Besoek op 28 Oktober 2024.
  17. ↑ (en) "Rugby World Cup – African qualifiers". rugbyarchive.net. 2015. Besoek op 28 Oktober 2024.
  18. ↑ (en) "Rugby World Cup 2007 – Asian qualifiers". rugbyarchive.net. 2015. Besoek op 28 Oktober 2024.
  19. ↑ 19,0 19,1 (en) "2007 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2015. Besoek op 28 Oktober 2024.
  20. ↑ 20,0 20,1 (en) "Scotland looks to give up World cup matches at Murrayfield". worldcupweb.com. 2 Desember 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Junie 2015. Besoek op 26 Junie 2015.
  21. ↑ (en) "Scots could disrupt World cup hosting plans". worldcupweb.com. 20 Februarie 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2007. Besoek op 1 Januarie 2007.
  22. ↑ (en) "Volunteers primed to play their part at RWC'07". ESPNscrum. 18 Maart 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  23. ↑ (en) "1999 Rugby World Cup venues". sportsillustrated.cnn.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Julie 2013. Besoek op 2 Julie 2013.
  24. ↑ (en) "Dublin to hold World Cup draw". Irish Examiner. 11 Mei 2004. Besoek op 28 Oktober 2024.
  25. ↑ (en) "Ireland drawn with France in RWC 2007". Irish Examiner. 12 Mei 2004. Besoek op 28 Oktober 2024.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 (en) "Tournament Rules". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Oktober 2014. Besoek op 7 Oktober 2014.
  27. ↑ (en) "Rush For Rugby World Cup Tickets". xtramsn.co.nz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 April 2006. Besoek op 12 April 2006.
  28. ↑ (en) "One millionth ticket sold for Rugby World Cup 2007". therugbyworldcup.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2006. Besoek op 24 Oktober 2006.
  29. ↑ (en) "Unprecedented demand for RWC 2007 tickets". rugbyworldcup.com. 9 November 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Januarie 2007. Besoek op 25 Januarie 2007.
  30. ↑ (en) "RWC 2007 Worldwide Partners". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2009. Besoek op 29 Junie 2009.
  31. ↑ (en) "RWC 2007 Sponsors". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Mei 2012. Besoek op 15 Mei 2012.
  32. ↑ (en) "Gilbert Rugby Memories". Gilbert. Besoek op 28 Oktober 2024.
  33. ↑ (en) "RWC 2007 Suppliers". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Januarie 2012. Besoek op 10 Januarie 2012.
  34. ↑ (en) "Officials". Wêreldrugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2014. Besoek op 8 Oktober 2014.
  35. ↑ (en) "Tonga reveal squad for World Cup". BBC. 10 Augustus 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 36,3 36,4 36,5 36,6 (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Tries scored: greater than or equal to 3". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 November 2018. Besoek op 3 November 2018.
  37. ↑ (en) Paul Rees (13 September 2007). "Springboks have returned to the winning mentality of 1999, says Montgomery". The Guardian. Besoek op 28 Oktober 2024.
  38. ↑ (en) Bryn Palmer (19 September 2007). "Best and worst of RWC so far (56)". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  39. ↑ (en) Phil Harlow (16 September 2007). "Samoa v Tonga as it happened". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  40. ↑ (en) Andy Colquhoun (19 September 2007). "Montgomery to become most capped Springbok". Reuters. Besoek op 28 Oktober 2024.
  41. ↑ (en) James Standley (28 September 2007). "England 36–20 Tonga". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  42. ↑ (en) Rugby News Service (21 Oktober 2007). "Habana named IRB Player of the Year". Wêreldrugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 November 2013. Besoek op 10 November 2013.
  43. ↑ (en) Joel Fitzpatrick (5 September 2007). "Thretton takes milestone in his stride". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 September 2007. Besoek op 30 September 2007.
  44. ↑ (en) John Griffiths (17 Augustus 2009). "John Smit's captaincy record, the most experienced Test side ever and England's oldest clubs". ESPNscrum. Besoek op 28 Oktober 2024.
  45. ↑ (en) "Winger Williams set for 50th cap". BBC. 20 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  46. ↑ 46,0 46,1 (en) "Crushing defeat finishes Japan's hopes at World Cup". The Japan Times. 22 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  47. ↑ (en) "Coach's rocket sparks record Welsh win". rugbyworldcup.com. 26 September 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Oktober 2011. Besoek op 2 Oktober 2011.
  48. ↑ (en) "Canada 12–12 Japan". BBC. 25 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 49,3 49,4 (en) Sean (29 September 2007). "Wales 34–38 Fiji". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  50. ↑ (en) "New Zealand 76–14 Italy". RTÉ. 8 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  51. ↑ (en) "Three-try Hogg stars as Scotland down Romania at rugby World Cup". The Sydney Morning Herald. Besoek op 28 Oktober 2024.
  52. ↑ (en) Julian Shea (18 September 2007). "FULL TIME Scotland 42–0 Romania". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  53. ↑ (en) Mark Orlovac (19 September 2007). "Italy 31–5 Portugal". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  54. ↑ (en) Thomas McGuigan (23 September 2007). "Scotland 0–40 New Zealand". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  55. ↑ (en) Paul Rees (23 September 2007). "No points for Scots, no pleasure from All Blacks". The Guardian. Besoek op 28 Oktober 2024.
  56. ↑ 56,0 56,1 (en) Colin Moffat (29 September 2007). "Scotland 18–16 Italy". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  57. ↑ (en) Rob Hodgetts (7 September 2007). "France 12–17 Argentina". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  58. ↑ (en) "France hand the All Blacks their first-ever Rugby World Cup pool stage defeat". Planet Rugby. 8 September 2023. Besoek op 28 Oktober 2024.
  59. ↑ (en) "Shaky Start From Ireland As Namibia Take The Plaudits". Ierse Rugbyvoetbalunie. 10 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  60. ↑ (en) Mark Orlovac (16 September 2007). "France 87–10 Namibia". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  61. ↑ (en) Martin Untersinger (22 September 2023). "Rugby World Cup 2023: France's record-breaking night against Namibia". Le Monde. Besoek op 28 Oktober 2024.
  62. ↑ (en) Rob Hodgetts (22 September 2007). "Argentina 63–3 Namibia". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  63. ↑ (en) "Georgia clinch historic victory over Namibia". ESPNcricinfo. 26 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  64. ↑ (en) James Standley (26 September 2007). "Georgia 30–0 Namibia". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  65. ↑ (en) James Standley (30 September 2007). "France 64–7 Georgia". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  66. ↑ (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Most individual drop goals in a match". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 4 Maart 2016.
  67. ↑ (en) Jared Wright (9 September 2023). "WATCH: George Ford rockets over THREE drop goals in World Cup opener". Planet Rugby. Besoek op 28 Oktober 2024.
  68. ↑ 68,0 68,1 (en) "Referee Honiss set to break world record". rugbyworldcup.com. 19 Oktober 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Februarie 2012. Besoek op 14 Februarie 2012.
  69. ↑ (en) Bryn Palmer (30 September 2007). "Irish fall under magician's spell (115)". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  70. ↑ (en) Neil Treacy (13 Augustus 2023). "The story of the Rugby World Cup: South Africa win in 07 as Ireland collapse". RTÉ. Besoek op 28 Oktober 2024.
  71. ↑ (en) "Argentina 30–15 Ireland". BBC. 30 September 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  72. ↑ (en) "England v Australia: Five classic World Cup clashes". Wêreldrugby. 16 Oktober 2019. Besoek op 28 Oktober 2024.
  73. ↑ (en) Phil Harlow (6 Oktober 2007). "England v Australia as it happened". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  74. ↑ (en) Julian Shea (6 Oktober 2007). "New Zealand 18–20 France". BBC. Besoek op 28 Oktober 2024.
  75. ↑ (en) Robert Kitson (26 Oktober 2019). "England dethrone New Zealand to reach Rugby World Cup final". The Guardian. Besoek op 28 Oktober 2024.
  76. ↑ (en) "England v Fiji result, Rugby World Cup 2023 quarter-final: England deny Fiji comeback to book semifinal spot". The New Zealand Herald. 15 Oktober 2023. Besoek op 28 Oktober 2024.
  77. ↑ (en) "Brian Ashton and the 2007 World Cup: England in revolt". The Flanker. Besoek op 28 Oktober 2024.
  78. ↑ (en) Jamie Braidwood (20 Oktober 2023). "Will Jordan makes Rugby World Cup history with semi-final hat-trick". The Independent. Besoek op 28 Oktober 2024.
  79. ↑ (en) "Jonny: We gave it our best". Nuus24. 21 Oktober 2007. Besoek op 28 Oktober 2024.
  80. ↑ (en) Luke Phillips (22 Oktober 2007). "Rugby: Talking tactics – where the World Cup was won". The New Zealand Herald. Besoek op 28 Oktober 2024.
  81. ↑ (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Junie 2020. Besoek op 23 Junie 2020.

Verdere leesstof

wysig
  • (en) Lance Peatey (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.
  • (en) Ian Robertson (12 November 2007). Sweet Chariot 2 – The Complete Book of the Rugby World Cup 2007. Green Umbrella Publishing. p. 192. ISBN 978-1-905828-29-6.
  • (fr) Nicolas Thomas (5 Desember 2007). Coupe du monde de rugby 2007 – le livre officiel. Éditions Prolongations. p. 155. ISBN 978-2-916400-26-6.

Eksterne skakels

wysig
Rugbywêreldbeker  

Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023 • Australië 2027 • Verenigde State 2031

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rugbywêreldbeker_2007&oldid=2710014"