Wikipedia

Rugbywêreldbeker 2015

Die Rugbywêreldbeker 2015 het vanaf 18 September tot en met 31 Oktober 2015 in Engeland en Wallis plaasgevind. Dit was die agtste rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur Wêreldrugby aangebied word en die vierde in die Noordelike Halfrond. Engeland het voorheen tydens die Rugbywêreldbeker 1991 en Rugbywêreldbeker 1999 as medegasheer opgetree; albei toernooie is saam met die destydse Vyfnasies Frankryk, Ierland, Skotland en Wallis aangebied.

Rugbywêreldbeker 2015
RugbyWorldCup.svg
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Wallis Wallis
Datums 18 September – 31 Oktober
Aantal nasies 20 (91 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen Gold medal blank.svg Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Naaswenner Silver medal blank.svg Vlag van Australië Australië
Derde plek Bronze medal blank.svg Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
Toernooistatistiek
Wedstryde 48
Bywoning 2 477 805 (gem. 51 621 per wedstryd)
Drieë 271 (gemiddeld 5.65 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Argentinië Nicolás Sánchez (97)[1]
Meeste drieë Vlag van Nieu-Seeland Julian Savea (8)[2]
← 2011
2019 →
Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

20 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 2015 deelgeneem, waartydens 48 wedstryde beslis is. Die spanne is in vier poele van vyf spanne elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne van die poel gespeel het. Die boonste twee spanne van elke poel het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer. Die drie beste spanne van elke poel het outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 2019 in Japan gekwalifiseer.

In die eindstryd op Twickenham in Londen het die verdedigende kampioen Nieu-Seeland Australië met 34–17 geklop om die derde keer in die geskiedenis die Webb Ellis-beker ophoog te hou. Nieu-Seeland het sodoende die eerste nasionale rugbyspan geword wat die beker kon verdedig.[3] Daarbenewens was dit die tweede eindwedstryd in dié toernooi se geskiedenis wat twee spanne van die Suidelike Halfrond gesien het, ná die Rugbywêreldbeker 1995 in Suid-Afrika, en die eerste halfeindrondte sonder spanne van die Noordelike Halfrond.[4] Suid-Afrika eindig in die derde en Argentinië in die vierde plek. Namibië is ná vier nederlae reeds in die poelfase uitgeskakel. Vir die eerste keer in dié toernooi se geskiedenis was daar geen debutante nie.

Die wedstryd tussen Japan en Suid-Afrika tydens die openingsnaweek, waarin Japan die beslissende drie in ekstra tyd teen die gunsteling Suid-Afrika kon druk, word algemeen as die "grootste ontsteltenis" in die rugbygeskiedenis beskou.[5] Vervolgens het dié toernooi van die begin af baie media-aandag geniet. Die gasheer Engeland is ná nederlae teen Wallis en Australië reeds in die poelfase uitgeskakel; dit was die eerste keer in die toernooi se geskiedenis wat ’n enkelgasheer nie tot die uitklopfase kon voerder nie. Daarbenewens was Japan, as gevolg van minder bonuspunte, die eerste span met drie oorwinnings wat nie tot die kwarteindrondte kon vorder nie.[6][7]

ToewysingWysig

 
Kaart van die kandidaatlande vir die Rugbywêreldbeker 2015

Die wêreldbeheerliggaam Wêreldrugby (tot 2014: Internasionale Rugbyraad) het tot op 15 Augustus 2008 vir bode van belangstellende lande wat die Rugbywêreldbeker 2015 of Rugbywêreldbeker 2019 wou aanbied tyd gegee. Tot op hierdie datum was slegs ’n formele verklaring sonder gedetailleerde planne voldoende. ’n Rekord van tien nasies het vervolgens hul belangstelling vir een van die twee toernooie aangekondig: Australië, Engeland, Ierland, Italië, Jamaika, Japan, Rusland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.[8] Van hierdie tien lande het ses hul kandidatuur in die eerste helfte van 2009 teruggetrek. Engeland, Italië, Japan en Suid-Afrika was vervolgens die moontlike kandidaatlande; met Engeland en Japan as gunstelinge.[9]

Tydens ’n spesiale vergadering van die Internasionale Rugbyraad wat op 28 Julie 2009 in Dublin gehou is, is die Rugbywêreldbeker 2015 aan Engeland toegeken. Vervolgens is die Rugbywêreldbeker 2019 aan Japan toegewys.[10][11]

Die Rugbywêreldbeker 2015 het tot die Verenigde Koninkryk se "Dekade van Sport" met groot sporttoernooie soos die Olimpiese Somerspele 2012 en Paralimpiese Somerspele 2012 in Londen, Statebondspele 2014 in Glasgow en Krieketwêreldbeker 2019 in Engeland en Wallis behoort.[12][13]

DeelnemersWysig

As gasheerland het Engeland outomaties gekwalifiseer, tesame met die spanne wat tydens die Rugbywêreldbeker 2011 as een van die boonste drie in hul onderskeie poele geëindig het. Hulle is Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Italië, Nieu-Seeland, Samoa, Skotland, Suid-Afrika, Tonga en Wallis. Die kwalifiseringsproses vir die oorblywende spanne is aan die hand van bestaande streekskompetisies soos die Europese Nasiesbeker gehou.[14]

Kwalifiserende spanneWysig

Die volgende 20 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer. Dieselfde 20 lande het ook aan die toernooi in 2003 deelgeneem. Uruguay, wat Rusland vervang het, is die enigste verandering in die 20-span-lys van die Rugbywêreldbeker 2011.

 
Uitslag van die kwalifisering:

   Land kwalifiseer vir Wêreldbeker

   Nie gekwalifiseer nie

   Nie-lidland van Wêreldrugby of nie deelgeneem nie

Span Kwalifiseringmetode Verskynings by eindstryde Laaste verskyning Vorige beste prestasie
  Argentinië Outomaties Agtste 2011 Derde plek (2007)
  Australië Agtste 2011 Kampioen (1991, 1999)
  Engeland Agtste 2011 Kampioen (2003)
  Frankryk Agtste 2011 Naaswenner (1987, 1999, 2011)
   Ierland Agtste 2011 Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995, 2003, 2011)
  Italië Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)
  Nieu-Seeland Agtste 2011 Kampioen (1987, 2011)
  Samoa Sewende 2011 Kwarteindrondte (1991, 1995)
  Skotland Agtste 2011 Vierde plek (1991)
  Suid-Afrika Sesde 2011 Kampioen (1995, 2007)
  Tonga Sewende 2011 Poelfase (1987, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)
  Wallis Agtste 2011 Derde plek (1987)
  Fidji Oseanië 1 Sewende 2011 Kwarteindrondte (1987, 2007)
  Georgië Europa 1 Vierde 2011 Poelfase (2003, 2007, 2011)
  Japan Asië 1 Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)
  Kanada Amerikas 1 Agtste 2011 Kwarteindrondte (1991)
  Namibië Afrika 1 Vyfde 2011 Poelfase (1999, 2003, 2007, 2011)
  Roemenië Europa 2 Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011)
  Uruguay Uitspeelwenner Derde 2003 Poelfase (1999, 2003)
  Verenigde State Amerikas 2 Sewende 2011 Poelfase (1987, 1991, 1999, 2003, 2007, 2011)

StadionsWysig

 
Anders as oorspronklik beplan kon Manchester se Old Trafford tydens die Rugbywêreldbeker 2015 nie ingespan word nie

Ná die besluit van die Internasionale Rugbyraad op 28 Julie 2009 is die voorgestelde stadions vir die toernooi bekendgestel. Elf stadions is in Engeland gekies en een in Wallis.[15] Slegs een stadion (Kingsholm-stadion) is spesifiek vir rugby ontwerp; twee is nasionale rugbystadions (Twickenham en die Millennium-stadion); een is veeldoelig (Olimpiese Stadion) en die ander is sokkerstadions. Twickenham is gasheer vir die eindstryd, die twee halfeindstryde en een kwarteindstryd. Die Millennium-stadion het twee kwarteindstryde gekry en Wembley die vierde een.[16]

Die eerste stadion wat amptelik aangekondig is, is Wallis se Millennium-stadion wat op 24 Mei 2011 deur die IRR onderskryf is.[15] Die RFU het die stadion voorgestel na aanleiding van sy grootte en die strategiese ligging naby belangrike rugbyvestings in Engeland se Suidweste. Die IRR het met hierdie voorstel saamgestem.[17] Op 4 Maart 2013 is Sandy Park – tuisveld van die Exeter Chiefs – as stadion bygevoeg met planne om die stadion na 20 000 sitplekke te vergroot.[18]

In April 2013 het Manchester United FC uit ’n ooreenkoms onttrek dat wedstryde op Old Trafford gespeel kan word. Die rede hiervoor is dat die stadion reeds bespreek was vir ligarugbywedstryde en die Grand Finale daarvan en dat hulle nie die speeloppervlak beskadig wil hê nie. Met Rugby World Cup Limited wat graag wedstryde in Noordwes-Engeland wou sien, is Manchester City FC genader oor die verhuring van die Stad Manchester-stadion as plaasvervanger. Manchester City sou gasheer wou speel vir slegs een wedstryd gedurende die sokkerseisoen, twee minder as wat vir Old Trafford beplan is.[19]

Op 2 Mei 2013 is die stadions vir die toernooi bevestig.[20]

  Londen, Groter Londen   Cardiff, Wallis   Newcastle, Tyne and Wear
Twickenham Wembley Olimpiese Stadion Millennium St. James’ Park
51°27′22″N 0°20′30″W / 51.45611°N 0.34167°W / 51.45611; -0.34167 (Twickenham-stadion) 51°33′21″N 0°16′47″W / 51.55583°N 0.27972°W / 51.55583; -0.27972 (Wembley-stadion) 51°32′19″N 0°00′59″W / 51.53861°N 0.01639°W / 51.53861; -0.01639 (Olimpiese Stadion (Londen)) 51°28′40″N 3°11′00″W / 51.47778°N 3.18333°W / 51.47778; -3.18333 (Millennium-stadion) 54°58′32″N 1°37′18″W / 54.97556°N 1.62167°W / 54.97556; -1.62167 (St. James’ Park)
Kapasiteit: 82 000 Kapasiteit: 90 000 Kapasiteit: 54 000 Kapasiteit: 74 500 Kapasiteit: 52 387
         
  Manchester, Groter Manchester
  Birmingham, Wes-Midlands
Stad Manchester-stadion Villa Park
53°28′59″N 2°12′1″W / 53.48306°N 2.20028°W / 53.48306; -2.20028 (Stad Manchester-stadion) 52°30′33″N 1°53′5″W / 52.50917°N 1.88472°W / 52.50917; -1.88472 (Villa Park)
Kapasiteit: 47 805 Kapasiteit: 42 788
   
  Leeds, Wes-Yorkshire   Leicester, Leicestershire
Elland Road King Power-stadion
53°46′40″N 1°34′20″W / 53.77778°N 1.57222°W / 53.77778; -1.57222 (Elland Road) 52°37′13″N 1°8′32″W / 52.62028°N 1.14222°W / 52.62028; -1.14222 (King Power-stadion)
Kapasiteit: 37 900 Kapasiteit: 32 262
   
  Milton Keynes, Buckinghamshire   Brighton, Oos-Sussex   Gloucester, Gloucestershire   Exeter, Devon
Stadion MK Falmer-stadion Kingsholm-stadion Sandy Park
52°00′34″N 00°44′00″W / 52.00944°N 0.73333°W / 52.00944; -0.73333 (Stadion MK) 50°51′42″N 0°4′59.80″W / 50.86167°N 0.0832778°W / 50.86167; -0.0832778 (Falmer-stadion) 51°52′18″N 2°14′34″W / 51.87167°N 2.24278°W / 51.87167; -2.24278 (Kingsholm-stadion) 50°42′33.51″N 3°28′3.26″W / 50.7093083°N 3.4675722°W / 50.7093083; -3.4675722 (Sandy Park)
Kapasiteit: 32 000 Kapasiteit: 30 750 Kapasiteit: 16 500 Kapasiteit: 10 744
       

FormaatWysig

 
Calverley-straat in Leeds, Wes-Yorkshire, op die vooraand van die Rugbywêreldbeker 2015

Die Rugbywêreldbeker 2015 is oor 44 dae tussen 20 verskillende nasies, oor 48 wedstryde gespeel. Dit het op 18 September 2015 begin op Twickenham met ’n wedstryd tussen die gasheer, Engeland, en Fidji. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 31 Oktober met die eindstryd tussen Nieu-Seeland en Australië, waartydens die All Blacks die Webb Ellis-beker ingepalm het.

PoeleWysig

Die eerste rondte, of die poelfase, het 20 lande wat in vier poele van 5 spanne gedeel is met dieselfde formaat as wat in 2003, 2007 en 2011 gebruik is. Die loting vir die poelfase was op 3 Desember 2012 om 15:00 GMT in die Tate Modern waar die twaalf outomatiese kwalifiseerders in drie poele gedeel is na aanleiding van hul posisie op die IRR-ranglys.[21][22]

Die poele is soos volg (in hakies is die ranglysplasing vóór die loting:[23][24]

  • Poel 1: Nieu-Seeland (1), Suid-Afrika (2), Australië (3), Frankryk (4)
  • Poel 2: Engeland (5), Ierland (6), Samoa (7), Argentinië (8)
  • Poel 3: Wallis (9), Italië (10), Tonga (11), Skotland (12)
  • Poel 4: Fidji (Oseanië 1), Georgië (Europa 1), Japan (Asië 1), Kanada (Amerikas 1)
  • Poel 5: Namibië (Afrika 1), Roemenië (Europa 2), Verenigde State (Amerikas 2), Uruguay (Uitspeelwenner)
Poel A Poel B Poel C Poel D

  Australië
  Engeland
  Wallis
  Fidji
  Uruguay

  Suid-Afrika
  Samoa
  Skotland
  Japan
  Verenigde State

  Nieu-Seeland
  Argentinië
  Tonga
  Georgië
  Namibië

  Frankryk
   Ierland
  Italië
  Kanada
  Roemenië

[25]

PoelfaseWysig

 
’n Reuse rugbybal, Match XV – die amptelike rugbybal van die Rugbywêreldbeker 2015 – by die Cardiff-kasteel in Wallis op die vooraand van die Rugbywêreldbeker 2015
 
Land Rover, borg van die Rugbywêreldbeker 2015, by die aanbieding van die Webb Ellis-beker

Soos in die Rugbywêreldbekertoernooie van 2003, 2007 en 2011 is die 20 nasies wat vir die Rugbywêreldbeker 2015 gekwalifiseer het, in vier poele verdeel. Die poele is verdeel van Poel A tot Poel D en elke poel het uit vyf spanne bestaan. Elke poel het drie outomatiese kwalifiseerders van die Rugbywêreldbeker 2011 gehad, met die ander twee plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is. Elke nasie het een keer teen elke ander span in hulle poel gespeel: elke nasie het dus vier wedstryde in die poelfase gespeel.

Klassifisering binne elke poel was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • twee vir ’n gelykopuitslag;
  • geen vir ’n nederlaag;
  • Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.[26]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se kumulatiewe wedstrydpuntetelling is in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval) toegeken:

  • ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
  • ’n span verloor met sewe punte (’n verdoelde drie) of minder.[26]

Aan die einde van die poelfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindstryd deurdring het.

UitklopfaseWysig

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindrondtewedstryde, twee halfeirondtewedstryde, ’n derde-plek-wedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die poele het na die uitklopfase deurgedring. Poelwenners het teen naaswenners in ander poele in die kwarteindstrydwedstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Poel A speel teen die naaswenner van Poel B en die wenner van Poel B speel teen die naaswenner van Poel A. Spanne van dieselfde poel sou dus eers weer in óf die klein finale óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopstadium moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar na tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag is, word daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik word daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, 10 minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner is nie word daar vir tien minute gespeel in ’n uitklop-formaat, waar die eerste span wat daarin slaag om punte te behaal, wen. As daar steeds nie ’n wenner is na 110 minute nie word die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.[26]

2015-effek op 2019-kwalifiseringWysig

Soos tydens die Rugbywêreldbekertoernooie van 2007 en 2011 het die beste drie spanne in elke poel outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 2019 in Japan gekwalifiseer. Hulle is Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Georgië, Ierland, Italië, Japan, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.

WedstrydbeamptesWysig

’n Paneel van 12 skeidsregters, sewe lynregters en vier televisieskeidsregters is vir die poelfase ingespan.[27]

Skeidsregters
Lynregters
Televisieskeidsregters

WedstrydeWysig

PoelwedstrydeWysig

Poel AWysig

 
Australië klop Engeland met 33–13 op Twickenham in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Australië 4 4 0 0 17 141 35 +106 1 17
  Wallis 4 3 0 1 11 111 62 +49 1 13
  Engeland 4 2 0 2 16 133 75 +58 3 11
  Fidji 4 1 0 3 10 84 101 –17 1 5
  Uruguay 4 0 0 4 2 30 226 –196 0 0

Poel BWysig

 
Suid-Afrika klop die VSA met 64–0 op die Olimpiese stadion in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Suid-Afrika 4 3 0 1 23 176 56 +120 4 16
  Skotland 4 3 0 1 14 136 93 +43 2 14
  Japan 4 3 0 1 9 98 100 –2 0 12
  Samoa 4 1 0 3 7 69 124 –55 2 6
  Verenigde State 4 0 0 4 5 50 156 –106 0 0

Poel CWysig

 
Nieu-Seeland klop Argentinië met 26–16 op Wembley in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Nieu-Seeland 4 4 0 0 25 174 49 +125 3 19
  Argentinië 4 3 0 1 22 179 70 +109 3 15
  Georgië 4 2 0 2 5 53 123 –70 0 8
  Tonga 4 1 0 3 8 70 130 –60 2 6
  Namibië 4 0 0 4 8 70 174 –104 1 1

Poel DWysig

 
Ierland klop Kanada op die Millennium-stadion in Cardiff met 50–7
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
   Ierland 4 4 0 0 16 134 35 +99 2 18
  Frankryk 4 3 0 1 12 120 63 +57 2 14
  Italië 4 2 0 2 7 74 88 –14 2 10
  Roemenië 4 1 0 3 7 60 129 –69 0 4
  Kanada 4 0 0 4 7 58 131 –73 2 2

UitklopwedstrydeWysig

 
Nieu-Seeland nadat hulle in 2015 as die wêreldkampioen gekroon is
Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindrondte
                   
17 Oktober – Twickenham        
   Suid-Afrika  23
24 Oktober – Twickenham
   Wallis  19  
   Suid-Afrika  18
17 Oktober – Millennium
     Nieu-Seeland  20  
   Nieu-Seeland  62
31 Oktober – Twickenham
   Frankryk  13  
   Nieu-Seeland  34
18 Oktober – Millennium
     Australië  17
    Ierland  20
25 Oktober – Twickenham
   Argentinië  43  
   Argentinië  15 Uitspeel om derde plek
18 Oktober – Twickenham
     Australië  29   30 Oktober – Olimpiese Stadion
   Australië  35
     Suid-Afrika  24
   Skotland  34  
   Argentinië  13

KwarteindrondteWysig

HalfeindrondteWysig

BronseindstrydWysig

EindstrydWysig


Rugbywêreldkampioen 2015
  Nieu-Seeland

Finale puntestandWysig

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 2015.[60]

Rang Span Poel Wed Wen Gel Ver Pte Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1   Nieu-Seeland C 7 7 0 0 290 39 28 11 2
2   Australië A 7 6 0 1 222 28 17 16 0
3   Suid-Afrika B 7 5 0 2 241 26 15 25 2
4   Argentinië C 7 4 0 3 250 27 23 21 2
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5    Ierland D 5 4 0 1 154 18 14 12 0
6   Frankryk D 5 3 0 2 133 13 13 14 0
7   Skotland B 5 3 0 2 170 17 14 19 0
8   Wallis A 5 3 0 2 130 12 11 15 1
In die poelfase uitgeskakel
9   Japan B 4 3 0 1 98 9 7 13 0
10   Engeland A 4 2 0 2 133 16 10 10 1
11   Italië D 4 2 0 2 74 7 6 9 0
12   Georgië C 4 2 0 2 53 5 5 6 0
13   Fidji A 4 1 0 3 84 10 8 6 0
14   Tonga C 4 1 0 3 70 8 3 8 0
15   Samoa B 4 1 0 3 69 7 5 10 0
16   Roemenië D 4 1 0 3 60 7 5 5 0
17   Namibië C 4 0 0 4 70 8 6 6 0
18   Kanada D 4 0 0 4 58 7 4 5 0
19   Verenigde State B 4 0 0 4 50 5 2 7 0
20   Uruguay A 4 0 0 4 30 2 1 6 0
Totaal 48 2439 271 197 224 8

Sien ookWysig

VerwysingsWysig

  1. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual points in a tournament". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 10 September 2020.
  2. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual tries in a tournament". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2019. Besoek op 10 September 2020.
  3. ↑ (en) "New Zealand retain Rugby World Cup with ruthless display against Australia". Guardian. 31 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  4. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Rugby Championship downs Six Nations". New Zealand Herald. 19 October 2015. Besoek op 10 September 2020.
  5. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: South Africa 32–34 Japan". BBC. 19 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  6. ↑ (en) "Japan sign off with third win of the tournament by beating the USA". The Guardian. 11 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  7. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Japan beat USA in final pool game". BBC. 11 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Julie 2018. Besoek op 10 September 2020.
  8. ↑ (en) "IRB confirm 2015 & 2019 host bids". BBC. 15 Augustus 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  9. ↑ (en) "England set to get 2015 World Cup". BBC. 1 Julie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Augustus 2019. Besoek op 10 September 2020.
  10. ↑ (en) "England to host 2015 Rugby World Cup with Japan chosen for 2019". The Telegraph. 28 Julie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  11. ↑ (en) "England will host 2015 World Cup". BBC. 28 Julie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2020. Besoek op 10 September 2020.
  12. ↑ (en) "World Athletics Championships 2017 the latest addition to Britain's golden decade of sport". telegraph.co.uk. 11 November 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 10 September 2020.
  13. ↑ (en) "Golden decade of sport in Britain starts now". telegraph.co.uk. 28 Julie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 10 September 2020.
  14. ↑ (en) "Groot veranderinge aan RWB kwalifisering". worldcupweb.com. 10 Mei 2007. Besoek op 30 Junie 2009.
  15. ↑ 15,0 15,1 (en) "Millennium Stadium chosen as 2015 Rugby World Cup venue". BBC. 24 Mei 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 April 2020. Besoek op 10 September 2020.
  16. ↑ (en) "Rugby World Cup: guide to England 2015 stadiums". The Telegraph. 28 Junie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  17. ↑ (en) "Millennium Stadium confirmed as RWC'15 venue". ESPNscrum. 24 Mei 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  18. ↑ (en) "Exeter's Sandy Park on 2015 Rugby World Cup shortlist". BBC Sport. BBC. 4 Maart 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Mei 2020. Besoek op 10 September 2020.
  19. ↑ (en) Rumsby, Ben (3 April 2013). "2015 Rugby World Cup can only persuade Manchester City to host one game". The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  20. ↑ (en) "RWB 2015 stadions en skedule bekendgestel". rugbyworldcup.com. Internasionale Rugbyraad. 2 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2014. Besoek op 2 Mei 2013.
  21. ↑ (en) "Top vier kom ooreen op loting vir RWB 2015". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2013. Besoek op 29 November 2012.
  22. ↑ (en) "Rugbywêreldbeker 2015 loting – England geloot saam met Wallis en Australië in 'Poel van die dood'". Daily Telegraph. 3 Desember 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Januarie 2014. Besoek op 10 September 2020.
  23. ↑ (en) "Rugby – ITV Sport: 2015 Rugbywêreldbekerloting". Itv.com. 27 Mei 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2013. Besoek op 3 Desember 2012.
  24. ↑ (en) "Engeland saam met Wallis en Australië in 2015 Rugbywêreldbekerloting". The Guardian. 3 Desember 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  25. ↑ (en) "Rugby World Cup: Wales, Ireland, England and Scotland learn fate". BBC. 3 Desember 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 (en) "Tournament Rules". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2014. Besoek op 14 Augustus 2007.
  27. ↑ (en) "Match officials announced for Rugby World Cup 2015". worldrugby.com. Wêreldrugby. 7 April 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  28. ↑ (en) "Drew Mitchell breaks Australia tries record in trouncing of Uruguay". The Guardian. 27 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  29. ↑ (en) "THE NUMBERS GAME: Stuart Lancaster's England record doesn't make for pretty reading after the Rugby World Cup exit". Daily Mail. 4 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2016. Besoek op 10 September 2020.
  30. ↑ (en) "Beale, not Foley, to blame for England's early exit?". Reuters. 5 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2019. Besoek op 10 September 2020.
  31. ↑ (en) "Bernard Foley breaks English hearts with two first-half tries as hosts are sent crashing out of the World Cup". Daily Mail. 3 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 10 September 2020.
  32. ↑ (en) "England put to the sword after Australia's Bernard Foley cuts loose". The Guardian. 3 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2020. Besoek op 10 September 2020.
  33. ↑ (en) "Tonga 10-17 Georgia". BBC. 19 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2019. Besoek op 10 September 2020.
  34. ↑ (en) "Georgia spring first surprise by taking down Tonga". ESPNscrum. 19 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2020. Besoek op 10 September 2020.
  35. ↑ (en) "Georgia introduce young blood into team to face Tonga". rugbybworldcup.com. 17 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2017. Besoek op 10 September 2020.
  36. ↑ (en) "Record Rugby World Cup attendance at Wembley Stadium". rugbybworldcup.com. 20 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2017. Besoek op 10 September 2020.
  37. ↑ (en) "All Blacks name most experienced ever XV to take on Pumas". Reuters. 18 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Mei 2020. Besoek op 10 September 2020.
  38. ↑ (en) "New Zealand made to work for World Cup win by tough-tackling Namibia". The Guardian. 24 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  39. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Tonga 35-21 Namibia". BBC. 29 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 September 2016. Besoek op 10 September 2020.
  40. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Namibia 16-17 Georgia". BBC. 7 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  41. ↑ (en) "Namibia 16 Georgia 17 – Mamuka Gorgodze leads Lelos to victory but Nambia claim first ever World Cup point". Daily Telegraph. 7 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Februarie 2017. Besoek op 10 September 2020.
  42. ↑ (en) "Italy fire up their World Cup campaign with comeback win over Canada". The Guardian. 26 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2017. Besoek op 10 September 2020.
  43. ↑ (en) "RWC 2015 breaks another record at Wembley Stadium". rugbybworldcup.com. 27 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2019. Besoek op 10 September 2020.
  44. ↑ (en) "Vlaicu completes dramatic comeback for Romania". ESPNscrum. 6 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  45. ↑ (en) "Rugby World Cup: New Zealand beat France 62-13 to reach semis". BBC. 17 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2019. Besoek op 10 September 2020.
  46. ↑ (en) "All Blacks 62-13 France: Les Bleus given a nine-try masterclass as champions set up Rugby World Cup semi-final with South Africa". Daily Mail. 17 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2016. Besoek op 10 September 2020.
  47. ↑ (en) "Savea plays down Lomu comparison". Sporting Life. 18 Oktober 2015. Besoek op 18 Oktober 2015.
  48. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Ireland 20-43 Argentina". BBC Sport. 18 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2019. Besoek op 10 September 2020.
  49. ↑ (en) "Ireland 20-43 Argentina: how World Cup quarter-final was won and lost". The Guardian. 18 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Maart 2016. Besoek op 10 September 2020.
  50. ↑ (en) "Ross Ford and Jonny Gray back in Scotland starting team". rugbybworldcup.com. 18 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2017. Besoek op 10 September 2020.
  51. ↑ (en) "Australia 35 Scotland 34". The Guardian. 18 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  52. ↑ (en) "World Rugby Statement: Match officials' performance review (Australia v Scotland)". 18 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Augustus 2019. Besoek op 10 September 2020.
  53. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: South Africa 18-20 New Zealand". BBC. 24 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2019. Besoek op 10 September 2020.
  54. ↑ 54,0 54,1 (en) "Rugby: All Blacks unchanged for final". Otago Daily Times. 30 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 September 2017. Besoek op 10 September 2020.
  55. ↑ (en) "Wallabies flanker Michael Hooper brings up his 50th Test against Argentina". Fox Sports Australia. 23 Oktober 2015. Besoek op 10 September 2020.
  56. ↑ (en) "Rugby World Cup: Australia beat Argentina to reach final". BBC. 25 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2019. Besoek op 10 September 2020.
  57. ↑ (en) Lambley, Garrin (31 Oktober 2015). "Habana praises 50-Test cap Lambie". Nuus24. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Desember 2018. Besoek op 10 September 2020.
  58. ↑ (en) "It's official – this New Zealand side are the greatest rugby union team ever". Daily Telegraph. 31 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 September 2016. Besoek op 10 September 2020.
  59. ↑ (en) "New Zealand 34-17 Australia: All Blacks claim record third Rugby World Cup crown as tries from Nehe Milner-Skudder, Ma'a Nonu and Beauden Barrett settle all-Southern hemisphere final". Daily Mail. 31 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 September 2019. Besoek op 10 September 2020.
  60. ↑ (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Besoek op 10 September 2020.

Eksterne skakelsWysig

Rugbywêreldbeker  

Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rugbywêreldbeker_2015&oldid=2265840"