Wikipedia

Rugbywêreldbeker 2015

Die Rugbywêreldbeker 2015 (Engels: 2015 Rugby World Cup; Wallies: Cwpan Rygbi’r Byd 2015) is van 18 September tot 31 Oktober 2015 in Engeland en Wallis beslis. Dit was die agtste rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur Wêreldrugby aangebied word en die vierde in die Noordelike Halfrond. Engeland het voorheen tydens die Rugbywêreldbeker 1991 en Rugbywêreldbeker 1999 as medegasheer opgetree; albei toernooie is saam met die destydse Vyfnasies Frankryk, Ierland, Skotland en Wallis aangebied.

Rugbywêreldbeker 2015
Rugbywêreldbeker 2015.svg
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Wallis Wallis
Datums 18 September – 31 Oktober
Aantal nasies 20 (96 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen Gold medal blank.svg Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Naaswenner Silver medal blank.svg Vlag van Australië Australië
Derde plek Bronze medal blank.svg Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
Toernooistatistiek
Wedstryde 48
Bywoning 2 477 805 (gem. 51 621 per wedstryd)
Drieë 271 (gemiddeld 5.65 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Argentinië Nicolás Sánchez (97)[1]
Meeste drieë Vlag van Nieu-Seeland Julian Savea (8)[2]
← 2011
2019 →
Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

Die toernooi se formaat van 2003, 2007 en 2011 het onveranderd gebly en 20 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 2015 deelgeneem: die twaalf regstreekse kwalifiseerders van die 2011-toernooi (Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Italië, Nieu-Seeland, Samoa, Skotland, Suid-Afrika, Tonga en Wallis), saam met die agt beste spanne van die kwalifisering (Fidji, Georgië, Japan, Kanada, Namibië, Roemenië, Uruguay en die Verenigde State). Tydens die Rugbywêreldbeker 2015 is 48 wedstryde gespeel, waaronder 40 tydens die poelfase en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier poele van vyf elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die poel gespeel het. Die twee beste spanne van elke poel het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer, terwyl die drie beste spanne van elke poel – altesaam twaalf spanne – regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2019 in Japan gekwalifiseer het.

Die verdedigende kampioen Nieu-Seeland het die eindstryd op Twickenham in Londen teen Australië met 34–17 gewen en sodoende sy derde wêreldtitel ingepalm. Daarmee het Nieu-Seeland die eerste nasionale rugbyspan geword wat die beker verdedig en vir die derde keer gewen het.[3] Daarbenewens was dit die tweede eindstryd in dié toernooi se geskiedenis wat twee spanne van die Suidelike Halfrond gesien het, ná die Rugbywêreldbeker 1995 in Suid-Afrika, en die eerste halfeindrondte sonder spanne van die Noordelike Halfrond.[4] Suid-Afrika het in die derde en Argentinië in die vierde plek geëindig. Namibië is ná vier nederlae reeds in die poelfase uitgeskakel. Vir die eerste keer in dié toernooi se geskiedenis was daar geen debutante nie.

Die wedstryd tussen Japan en Suid-Afrika tydens die openingsnaweek, waarin Japan die beslissende drie in ekstra tyd teen die gunsteling Suid-Afrika gedruk het, word algemeen as die “grootste ontsteltenis” in die rugbygeskiedenis beskou.[5] Vervolgens het dié toernooi van die begin af baie media-aandag geniet. Die gasheer Engeland is ná nederlae teen Wallis en Australië reeds in die poelfase uitgeskakel; dit was die eerste keer in die toernooi se geskiedenis wat ’n nominale gasheer nie tot die uitklopfase gevorder het nie. Daarbenewens was Japan, as gevolg van minder bonuspunte, die eerste span met drie oorwinnings wat nie tot die kwarteindrondte gevorder het nie.[6][7]

ToewysingWysig

 
Kaart van die kandidaatlande vir die Rugbywêreldbeker 2015

Die wêreldbeheerliggaam Wêreldrugby (tot 2014: Internasionale Rugbyraad) het tot op 15 Augustus 2008 vir bode van belangstellende lande wat die Rugbywêreldbeker 2015 of Rugbywêreldbeker 2019 wou aanbied tyd gegee. Tot op hierdie datum was slegs ’n formele verklaring sonder gedetailleerde planne voldoende. ’n Rekord van tien nasies het vervolgens hul belangstelling vir een van die twee toernooie aangekondig: Australië, Engeland, Ierland, Italië, Jamaika, Japan, Rusland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.[8] Van hierdie tien lande het ses hul kandidatuur in die eerste helfte van 2009 teruggetrek. Engeland, Italië, Japan en Suid-Afrika was vervolgens die moontlike kandidaatlande; met Engeland en Japan as gunstelinge.[9]

Tydens ’n spesiale vergadering van die Internasionale Rugbyraad wat op 28 Julie 2009 in Dublin gehou is, is die Rugbywêreldbeker 2015 aan Engeland toegeken, terwyl die Rugbywêreldbeker 2019 aan Japan toegewys is.[10][11]

Engeland was daarmee vir die tweede keer ná 1991 (nominale) gasheer van ’n rugbywêreldbekertoernooi. Die Rugbywêreldbeker 2015 het tot die Verenigde Koninkryk se “Dekade van Sport” met groot sporttoernooie soos die Olimpiese Somerspele 2012 en Paralimpiese Somerspele 2012 in Londen, Statebondspele 2014 in Glasgow, FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2018 (wat egter aan Rusland toegewys is) en Krieketwêreldbeker 2019 in Engeland en Wallis behoort.[12][13][14]

DeelnemersWysig

Naas die nominale gasheer Engeland, wat ook met sy deelname aan die kwarteindrondte van die Rugbywêreldbeker 2011 gekwalifiseer het, het ook die ander sewe deelnemers aan die kwarteindrondte en die vier derdeplek-spanne van die 2011-poelfase vir die Rugbywêreldbeker in 2015 gekwalifiseer. Vervolgens is agt van die 20 plekke van die toernooi tydens die kwalifisering uitgespeel. Die kwalifiseringstoernooi is in vyf streekspoele verdeel: Afrika, Amerikas, Asië, Europa en Oseanië. Twee plekke elk is vir die nasionale spanne van die Amerikas en Europa gereserveer en een elk vir Afrika, Asië en Oseanië. Die oorblywende plek is tydens ’n interkontinentale kwalifiseringsrondte beslis.[15] As die regstreekse klassifiseerders getel word, het 96 nasies in aanmerking gekom vir kwalifisering vir die finale toernooi in Engeland en Wallis.

Die volgende spanne het regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2015 gekwalifiseer: Engeland as gasheer en kwarteindrondtespan 2011, Nieu-Seeland as verdedigende kampioen, Frankryk as naaswenner en Australië as derde plek in 2011, Wallis as halfeindrondtespan, die spanne van die kwarteindrondte Ierland, Suid-Afrika en Argentinië, asook die derde plekke in die poelfase Skotland, Samoa, Tonga en Italië. In Augustus 2013 het Kanada as Amerikas 1 gekwalifiseer toe hulle die Verenigde State met ’n algehele telling van 40–20 verslaan het.[16] Amerikas 2 is in Maart die volgende jaar gevul toe die Verenigde State Uruguay met ’n algehele telling van 59–40 geklop het.[17] In dieselfde maand het Georgië as Europa 1 gekwalifiseer en Roemenië as Europa 2.[18] Twee maande later het Japan die enigste Asiatiese toekenning gewen.[19] In Junie 2014 is Fidji bevestig as as kwalifiseerder van Oseanië as Oseanië 1.[20] Een maand later het Namibië vir sy vyfde agtereenvolgende wêreldbekertoernooi gekwalifiseer toe die span die Afrikabeker met ’n beter punteverskil beklink het.[21] Uruguay het deur heruitdunning gekwalifiseer nadat die span Rusland met ’n algehele telling van 57–49 geklop het.[22]

Kwalifiserende spanneWysig

Die volgende 20 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer. Dieselfde 20 lande het ook aan die toernooi in 2003 deelgeneem. Uruguay, wat Rusland vervang het, is die enigste verandering in die 20-span-lys van die Rugbywêreldbeker 2011.

 
Nasies wat aan die kwalifiseringstoernooi deelgeneem en die wat regstreeks gekwalifiseer het; altesaam 96 nasies het deelgeneem.

   Afrika

   Amerikas

   Asië

   Europa

   Oseanië

   Nie deelgeneem nie

 
Uitslag van die kwalifisering:

   Gasheer

   Twaalf beste spanne van die 2011-toernooi

   Wenner van die plaaslike kwalifisering

   Versuim om te kwalifiseer

   Nie deelgeneem nie

Span Kwalifiseringmetode Verskynings by eindstryde Laaste verskyning Vorige beste prestasie Poel
  Engeland Nominale gasheer Agtste 2011 Kampioen (2003) A
  Argentinië Regstreeks Agtste 2011 Derde plek (2007) C
  Australië Agtste 2011 Kampioen (1991, 1999) A
  Frankryk Agtste 2011 Naaswenner (1987, 1999, 2011) D
   Ierland Agtste 2011 Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995, 2003, 2011) D
  Italië Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011) D
  Nieu-Seeland Agtste 2011 Kampioen (1987, 2011) C
  Samoa Sewende 2011 Kwarteindrondte (1991, 1995) B
  Skotland Agtste 2011 Vierde plek (1991) B
  Suid-Afrika Sesde 2011 Kampioen (1995, 2007) B
  Tonga Sewende 2011 Poelfase (1987, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011) C
  Wallis Agtste 2011 Derde plek (1987) A
  Fidji Oseanië 1 Sewende 2011 Kwarteindrondte (1987, 2007) A
  Georgië Europa 1 Vierde 2011 Poelfase (2003, 2007, 2011) C
  Japan Asië 1 Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011) B
  Kanada Amerikas 1 Agtste 2011 Kwarteindrondte (1991) D
  Namibië Afrika 1 Vyfde 2011 Poelfase (1999, 2003, 2007, 2011) C
  Roemenië Europa 2 Agtste 2011 Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011) D
  Uruguay Uitspeelwenner Derde 2003 Poelfase (1999, 2003) A
  Verenigde State Amerikas 2 Sewende 2011 Poelfase (1987, 1991, 1999, 2003, 2007, 2011) B

StadionsWysig

 
Anders as oorspronklik beplan kon Manchester se Old Trafford tydens die Rugbywêreldbeker 2015 nie gebruik word nie

Ná die besluit van die Internasionale Rugbyraad op 28 Julie 2009 is die voorgestelde stadions vir die toernooi bekendgestel. Op 2 Mei 2013 is die finale plekke saam met die toernooiformaat bevestig.[23] Elf stadions is in Engeland gekies, terwyl die Millenium-stadion in Wallis geleë is. Reeds in 2011 het die IRR die gebruik van die Millenium-stadion weens sy kapasiteit en ligging goedgekeur, ondanks die feit dat dit buite die gasheerland is.[24] Slegs twee plekke (Kingsholm-stadion en Sandy Park) is spesifiek vir rugby ontwerp; twee is nasionale rugbystadions (Twickenham en Millennium); twee is veeldoelig (Wembley en Olimpiese Stadion) en die ander sewe is sokkerstadions.[25]

Voorgestelde stadions wat nie die kortlys gemaak het nie, sluit in Stadium of Light in Sunderland, Ricoh Arena in Coventry, das St. Mary’s-stadion in Southampton, Pride Park-stadion in Derby, Anfield in Liverpool en Ashton Gate-stadion in Bristol.[26] In April 2013 het Manchester United FC uit ’n ooreenkoms onttrek dat wedstryde op Old Trafford gespeel kan word. Die rede hiervoor is dat die stadion reeds bespreek was vir Rugby League-wedstryde en die Grand Finale daarvan en dat hulle nie die speeloppervlak beskadig wil hê nie.[27] Met Rugby World Cup Limited wat graag wedstryde in Noordwes-Engeland wou sien, is Manchester City FC genader oor die verhuring van die Stad Manchester-stadion as plaasvervanger. Manchester City sou gasheer wou speel vir slegs een wedstryd gedurende die sokkerseisoen, twee minder as wat vir Old Trafford beplan is.[28]

Op 2 Mei 2013 is die stadions vir die toernooi bevestig.[29] Twickenham was gasheer vir die eindstryd, die twee halfeindstryde, een kwarteindstryd en vier poelwedstryde, waaronder die openingswedstryd. Die Millennium-stadion het twee kwarteindstryde en ses poelwedstryde gekry en Wembley die vierde een. Die Londense Olimpiese Stadion het die bronseindstryd en vier poelwedstryde gehuisves. Al die ander stadions is vir poelwedstryde gebruik.[30]

  Londen, Groter Londen   Cardiff, Wallis   Newcastle, Tyne and Wear
Twickenham Wembley Olimpiese Stadion Millennium St. James’ Park
51°27′22″N 0°20′30″W / 51.45611°N 0.34167°W / 51.45611; -0.34167 (Twickenham-stadion) 51°33′21″N 0°16′47″W / 51.55583°N 0.27972°W / 51.55583; -0.27972 (Wembley-stadion) 51°32′19″N 0°00′59″W / 51.53861°N 0.01639°W / 51.53861; -0.01639 (Olimpiese Stadion (Londen)) 51°28′40″N 3°11′00″W / 51.47778°N 3.18333°W / 51.47778; -3.18333 (Millennium-stadion) 54°58′32″N 1°37′18″W / 54.97556°N 1.62167°W / 54.97556; -1.62167 (St. James’ Park)
Kapasiteit: 82 000 Kapasiteit: 90 000 Kapasiteit: 54 000 Kapasiteit: 74 500 Kapasiteit: 52 387
         
  Manchester, Groter Manchester
  Birmingham, Wes-Midlands
Stad Manchester-stadion Villa Park
53°28′59″N 2°12′1″W / 53.48306°N 2.20028°W / 53.48306; -2.20028 (Stad Manchester-stadion) 52°30′33″N 1°53′5″W / 52.50917°N 1.88472°W / 52.50917; -1.88472 (Villa Park)
Kapasiteit: 47 805 Kapasiteit: 42 788
   
  Leeds, Wes-Yorkshire   Leicester, Leicestershire
Elland Road King Power-stadion
53°46′40″N 1°34′20″W / 53.77778°N 1.57222°W / 53.77778; -1.57222 (Elland Road) 52°37′13″N 1°8′32″W / 52.62028°N 1.14222°W / 52.62028; -1.14222 (King Power-stadion)
Kapasiteit: 37 900 Kapasiteit: 32 262
   
  Milton Keynes, Buckinghamshire   Brighton, Oos-Sussex   Gloucester, Gloucestershire   Exeter, Devon
Stadion MK Falmer-stadion Kingsholm-stadion Sandy Park
52°00′34″N 00°44′00″W / 52.00944°N 0.73333°W / 52.00944; -0.73333 (Stadion MK) 50°51′42″N 0°4′59.80″W / 50.86167°N 0.0832778°W / 50.86167; -0.0832778 (Falmer-stadion) 51°52′18″N 2°14′34″W / 51.87167°N 2.24278°W / 51.87167; -2.24278 (Kingsholm-stadion) 50°42′33.51″N 3°28′3.26″W / 50.7093083°N 3.4675722°W / 50.7093083; -3.4675722 (Sandy Park)
Kapasiteit: 32 000 Kapasiteit: 30 750 Kapasiteit: 16 500 Kapasiteit: 10 744
       

FormaatWysig

 
Calverley-straat in Leeds, Wes-Yorkshire, op die vooraand van die Rugbywêreldbeker 2015

Die Rugbywêreldbeker 2015 is oor 44 dae tussen 20 verskillende spanne oor 48 wedstryde beslis. Dit het op 18 September 2015 afgeskop op Twickenham met die openingswedstryd tussen die nominale gasheer Engeland en Fidji. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 31 Oktober met die eindstryd tussen Nieu-Seeland en Australië, waartydens die All Blacks die Webb Ellis-beker verdedig het.

KalenderWysig

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 2015 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die poelfase, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Poelfase
September/Oktober 		Vr
18 		Sa
19 		So
20 		Ma
21 		Di
22 		Wo
23 		Do
24 		Vr
25 		Sa
26 		So
27 		Ma
28 		Di
29 		Wo
30 		Do
1 		Vr
2 		Sa
3 		So
4 		Ma
5 		Di
6 		Wo
7 		Do
8 		Vr
9 		Sa
10 		So
11
Seremonies OS
Poel A 1 1 1 1 1 1 1 1 2
Poel B 1 1 1 1 1 2 1 1 1
Poel C 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1
Poel D 2 1 1 1 1 1 1 2
Uitklopfase
Oktober 		Ma
12 		Di
13 		Wo
14 		Do
15 		Vr
16 		Sa
17 		So
18 		Ma
19 		Di
20 		Wo
21 		Do
22 		Vr
23 		Sa
24 		So
25 		Ma
26 		Di
27 		Wo
28 		Do
29 		Vr
30 		Sa
31
Seremonies SS
Uitklopfase 2 2 1 1 1 1
Verklaring

   Seremonies

   Poelfase

   Uitklopfase

   Bronseindstryd

   Eindstryd

PoeleWysig

 
Die loting vir die Rugbywêreldbeker 2015 het op 3 Desember 2012 in die Londense Tate Modern plaasgevind

Die eerste rondte, of die poelfase, het 20 lande wat in vier poele van vyf spanne gedeel is met dieselfde formaat as wat in 2003, 2007 en 2011 gebruik is. Die loting vir die poelfase was op 3 Desember 2012, gedurende die kwalifisering, in die Londense Tate Modern waar die twaalf regstreekse kwalifiseerders in drie poele gedeel is na aanleiding van hul posisie op die IRR-ranglys. Die loting het plaasgevind ná die Noordelike Halfrond se 2012 eindjaarrugbytoetsreeks wat op 1 Desember klaar was en van die ranglys ná die toetsreeks gebruik gemaak.[31][32] Die loting se vroeë datum, drie jaar voor die toernooi, is gekritiseer en die wêreldbeheerliggaam het belowe om die volgende rugbywêreldbekertoernooi se loting nader aan die toernooi te laat plaasvind.[33]

Die lootstelsel van vorige rugbywêreldbekertoernooie is behou met die twaalf regstreekse kwalifiseerders uit 2011 wat op die lotingsdag aan hul onderskeie groepe toegewys is, gebaseer op hul plek op die IRR-ranglys op 1 Desember 2012:

  • Groep 1: Die vier beste gekeurde spanne
  • Groep 2: Die vier naasbeste gekeurde spanne
  • Groep 3: Die vier laagste regstreekse kwalifiseerders

Die oorblywende twee groepe bestaan uit die agt bykomende spanne, met die toewysing in elke groep gebaseer op die vorige Rugbywêreldbekertoernooi:

  • Groep 4: Oseanië 1, Europa 1, Asië 1 en Amerikas 1
  • Groep 5: Afrika 1, Europa 2, Amerikas 2 en uitspeelwedstrydwenner

Die poele is soos volg (in hakies is die ranglysplasing vóór die loting:[34][35]

Groep 1 Groep 2 Groep 3 Groep 4 Groep 5

Ná die loting op 3 Desember 2012 lyk die poele soos volg):[36]

Poel A Poel B Poel C Poel D

  Australië[n 1]
  Engeland[n 1][n 2]
  Wallis[n 1]
  Fidji
  Uruguay

  Suid-Afrika[n 1]
  Samoa[n 1]
  Skotland[n 1]
  Japan
  Verenigde State

  Nieu-Seeland[n 1]
  Argentinië[n 1]
  Tonga[n 1]
  Georgië
  Namibië

  Frankryk[n 1]
   Ierland[n 1]
  Italië[n 1]
  Kanada
  Roemenië

Elke land kon 31 spelers vir die toernooi kies. Die spanne moes teen 31 Augustus 2015 aan Wêreldrugby voorgelê word. Nadat die span voorgelê is kan ’n beseerde speler vervang word, maar so ’n speler sal nie toegelaat word om weer by die span aan te sluit nie. Daar was ook ’n uitstaanperiode van 48 uur voordat die nuwe speler toegelaat is om die veld in te neem. Gevolglik sal ’n plaasvervanger wat op die vooraand van ’n wedstryd in die span ingeroep is, nie toegelaat word om in daardie wedstryd te speel nie.[37]

PoelfaseWysig

 
’n Reuse rugbybal, Match XV – die amptelike rugbybal van die Rugbywêreldbeker 2015 – by die Cardiff-kasteel in Wallis op die vooraand van die Rugbywêreldbeker 2015
 
Land Rover, borg van die Rugbywêreldbeker 2015, by die aanbieding van die Webb Ellis-beker

Soos in die Rugbywêreldbekertoernooie van 2003, 2007 en 2011 is die 20 nasies wat vir die Rugbywêreldbeker 2015 gekwalifiseer het, in vier poele verdeel. Die poele is verdeel van Poel A tot Poel D en elke poel het uit vyf spanne bestaan. Elke poel het drie regstreekse kwalifiseerders van die Rugbywêreldbeker 2011 gehad, met die ander twee plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is. Elke nasie het een keer teen elke ander span in hulle poel gespeel: elke nasie het dus vier wedstryde in die poelfase gespeel.

Klassifisering binne elke poel was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • twee vir ’n gelykopuitslag;
  • geen vir ’n nederlaag;
  • Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.[38]

Bonuspunte wat bydra tot spanne se kumulatiewe wedstrydpuntetelling is in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval) toegeken:

  • ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
  • ’n span verloor met sewe punte (’n verdoelde drie) of minder.[38]

Aan die einde van die poelfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. As twee of meer spanne ewe veel punte behaal het, is ’n kriteriastelsel gebruik om te bepaal watter span ’n hoër rang gehad het. Die kriteriastelsel het berus op ’n gedetailleerde analise van die wedstryde waaraan die spanne deelgeneem het. As geen uitslag met die stelsel bereik kon word nie, is die span wat die hoër rang op die amptelike ranglys van Wêreldrugby gehad het (soos gepubliseer op 12 Oktober 2015) die hoër rang toegeken.[38]

UitklopfaseWysig

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die poele het na die uitklopfase deurgedring. Poelwenners het teen naaswenners in ander poele in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Poel A het teen die naaswenner van Poel B en die wenner van Poel B teen die naaswenner van Poel A gespeel. Spanne van dieselfde poel sou dus eers weer in óf die klein finale óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.[38]

2015-effek op 2019-kwalifiseringWysig

Soos tydens die Rugbywêreldbekertoernooie van 2007 en 2011 het die beste drie spanne in elke poel regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2019 in Japan gekwalifiseer. Hulle was Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Georgië, Ierland, Italië, Japan, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.

Kaartjies en borgskappeWysig

 
Amptelike 2015 Rugbywêreldbeker-winkel

Kaartjies vir die Rugbywêreldbeker 2015 is in vyf fases verdeel. Die eerste-fase-kaartjies is op 1 Januarie 2014 vrygestel toe oorsese aanhangers die geleentheid gebied is om verskeie kaartjiepakkette aan te skaf. Op 1 Februarie 2014 is gasvryheidspakkette vrygestel. In Mei en Junie dieselfde jaar is aanhangers die geleentheid gegee om kaartjies by rugbyklubs te koop. In September 2014 is met die algemene kaartjieverkoop begin en vanaf November 2014 is in die laaste fase die oorblywende kaartjies vrygestel.[39] In Oktober 2014 is daar aangekondig dat daar reeds 950 000 van die 2,4 miljoen kaartjies verkoop is.[40] Altesaam is daar 2,42 miljoen kaartjies verkoop, wat die 2007-toernooi se 2,25 miljoen oorskry en die 2011-toernooi se 1,6 miljoen uitoorlê.[41]

Die wêreldwye vennote van die toernooi was Heineken, Land Rover, Société Générale, DHL, Emirates en Mastercard, en die amptelike borge sluit in Coca-Cola, Canon en Toshiba.[42] Gilbert het die rugbyballe vir die toernooi verskaf en die Match XV-wedstrydbal is deurgaans in die toernooi gebruik. Dit sit Gilbert se betrokkenheid by rugbywêreldbekertoernooie voort nadat die maatskappy die Barbarian- (1995), Revolution- (1999), Xact- (2003), Synergie- (2007) en Virtuo-balle (2011) vir vorige toernooie verskaf het.[43] Saam met Gilbert was die amptelike verskaffers Canterbury, Clifford Chance, EY, Dove en Duracell.[42]

WedstrydbeamptesWysig

’n Paneel van twaalf skeidsregters, sewe lynregters en vier televisieskeidsregters is vir die poelfase ingespan.[44]

Skeidsregters
Lynregters
Televisieskeidsregters

WedstrydeWysig

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2019.
Uit die toernooi geskakel, maar kwalifiseer regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2019.
Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2019 mis.

Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die poel- en die uitklopfase.

PoelfaseWysig

20 spanne het aan die poelfase deelgeneem. Die twee beste spanne in elke poel het na die uitklopfase deurgedring, terwyl die drie beste spanne regstreeks vir die volgende toernooi gekwalifiseer het.

Poel AWysig

 
Australië klop Engeland met 33–13 op Twickenham in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Australië 4 4 0 0 17 141 35 +106 1 17
  Wallis 4 3 0 1 11 111 62 +49 1 13
  Engeland 4 2 0 2 16 133 75 +58 3 11
  Fidji 4 1 0 3 10 84 101 –17 1 5
  Uruguay 4 0 0 4 2 30 226 –196 0 0

Poel BWysig

 
Suid-Afrika klop die VSA met 64–0 op die Olimpiese stadion in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Suid-Afrika 4 3 0 1 23 176 56 +120 4 16
  Skotland 4 3 0 1 14 136 93 +43 2 14
  Japan 4 3 0 1 9 98 100 –2 0 12
  Samoa 4 1 0 3 7 69 124 –55 2 6
  Verenigde State 4 0 0 4 5 50 156 –106 0 0

Poel CWysig

 
Nieu-Seeland klop Argentinië met 26–16 op Wembley in Londen
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
  Nieu-Seeland 4 4 0 0 25 174 49 +125 3 19
  Argentinië 4 3 0 1 22 179 70 +109 3 15
  Georgië 4 2 0 2 5 53 123 –70 0 8
  Tonga 4 1 0 3 8 70 130 –60 2 6
  Namibië 4 0 0 4 8 70 174 –104 1 1

Poel DWysig

 
Ierland klop Kanada op die Millennium-stadion in Cardiff met 50–7
Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT +/− BP Pte
   Ierland 4 4 0 0 16 134 35 +99 2 18
  Frankryk 4 3 0 1 12 120 63 +57 2 14
  Italië 4 2 0 2 7 74 88 –14 2 10
  Roemenië 4 1 0 3 7 60 129 –69 0 4
  Kanada 4 0 0 4 7 58 131 –73 2 2

UitklopfaseWysig

 
Nieu-Seeland nadat hulle in 2015 as die wêreldkampioen gekroon is
Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindrondte
                   
17 Oktober – Twickenham        
   Suid-Afrika  23
24 Oktober – Twickenham
   Wallis  19  
   Suid-Afrika  18
17 Oktober – Millennium
     Nieu-Seeland  20  
   Nieu-Seeland  62
31 Oktober – Twickenham
   Frankryk  13  
   Nieu-Seeland  34
18 Oktober – Millennium
     Australië  17
    Ierland  20
25 Oktober – Twickenham
   Argentinië  43  
   Argentinië  15 Uitspeel om derde plek
18 Oktober – Twickenham
     Australië  29   30 Oktober – Olimpiese Stadion
   Australië  35
     Suid-Afrika  24
   Skotland  34  
   Argentinië  13

KwarteindrondteWysig

HalfeindrondteWysig

BronseindstrydWysig

EindstrydWysig


Rugbywêreldkampioen 2015
  Nieu-Seeland

StatistiekWysig

Finale puntestandWysig

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 20 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 2015.[79]

 
Uitslag van die Rugbywêreldbeker 2015:

   Kampioen

   Naaswenner

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Groepfase

   Nie deelgeneem nie

Rang Span Poel Wed Wen Gel Ver Pte Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1   Nieu-Seeland C 7 7 0 0 290 39 28 11 2
2   Australië A 7 6 0 1 222 28 17 16 0
3   Suid-Afrika B 7 5 0 2 241 26 15 25 2
4   Argentinië C 7 4 0 3 250 27 23 21 2
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5    Ierland D 5 4 0 1 154 18 14 12 0
6   Frankryk D 5 3 0 2 133 13 13 14 0
7   Skotland B 5 3 0 2 170 17 14 19 0
8   Wallis A 5 3 0 2 130 12 11 15 1
In die poelfase uitgeskakel
9   Japan B 4 3 0 1 98 9 7 13 0
10   Engeland A 4 2 0 2 133 16 10 10 1
11   Italië D 4 2 0 2 74 7 6 9 0
12   Georgië C 4 2 0 2 53 5 5 6 0
13   Fidji A 4 1 0 3 84 10 8 6 0
14   Tonga C 4 1 0 3 70 8 3 8 0
15   Samoa B 4 1 0 3 69 7 5 10 0
16   Roemenië D 4 1 0 3 60 7 5 5 0
17   Namibië C 4 0 0 4 70 8 6 6 0
18   Kanada D 4 0 0 4 58 7 4 5 0
19   Verenigde State B 4 0 0 4 50 5 2 7 0
20   Uruguay A 4 0 0 4 30 2 1 6 0
Algeheel 48 2439 271 197 224 8

Meeste punte en drieëWysig

Meeste punte aangeteken:[1]
Naam Punte
1   Nicolás Sánchez 97
2   Handré Pollard 93
3   Bernard Foley 82
  Dan Carter
5   Greig Laidlaw 79
6   Ayumu Goromaru 58
7   Dan Biggar 56
8   Tommaso Allan 44
9   Owen Farrell 43
10   Julian Savea 40
Meeste drieë gedruk:[2]
Naam Drieë
1   Julian Savea 8
2   Nehe Milner-Skudder 6
3   Bryan Habana 5
  Gareth Davies
  JP Pietersen
  Juan Imhoff
7   Adam Ashley-Cooper 4
  Drew Mitchell
  D.T.H. van der Merwe
  Tommy Seymour

Sien ookWysig

  Rugbyportaal

NotasWysig

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Regstreekse kwalifiseerder (derde in hul poel in 2011).
  2. ↑ Benewens regstreekse kwalifisering as gevolg van sy prestasie in 2011 is Engeland die gasheer en sou die land op grond daarvan gekwalifiseer het.

VerwysingsWysig

  1. ↑ 1,0 1,1 (en) "Rugby World Cup 2015: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 17 Maart 2023.
  2. ↑ 2,0 2,1 (en) "Rugby World Cup 2015: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 17 Maart 2023.
  3. ↑ (en) Paul Rees (31 Oktober 2015). "New Zealand retain Rugby World Cup with ruthless display against Australia". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  4. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Rugby Championship downs Six Nations". The New Zealand Herald. 18 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  5. ↑ (en) Rob Stevens (19 September 2015). "Rugby World Cup 2015: South Africa 32–34 Japan". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  6. ↑ (en) Paul Rees (11 Oktober 2015). "Japan sign off with third win of the tournament by beating the USA". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  7. ↑ (en) Nabil Hassan (11 Oktober 2015). "Rugby World Cup 2015: Japan beat USA in final pool game". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  8. ↑ (en) "IRB confirm 2015 & 2019 host bids". BBC. 15 Augustus 2008. Besoek op 17 Maart 2023.
  9. ↑ (en) "England set to get 2015 World Cup". BBC. 1 Julie 2009. Besoek op 17 Maart 2023.
  10. ↑ (en) Steve Wilson (28 Julie 2009). "England to host 2015 Rugby World Cup with Japan chosen for 2019". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  11. ↑ (en) "England will host 2015 World Cup". BBC. 28 Julie 2009. Besoek op 17 Maart 2023.
  12. ↑ (en) "England 2015 will be best Rugby World Cup ever, says RFU chief Francis Baron". Daily Telegraph. 28 Julie 2009. Besoek op 17 Maart 2023.
  13. ↑ (en) Josie Ensor (11 November 2011). "World Athletics Championships 2017 the latest addition to Britain's golden decade of sport". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  14. ↑ (en) Andrew Baker (28 Julie 2009). "Golden decade of sport in Britain starts now". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  15. ↑ (en) "The road to Rugby World Cup 2015". Wêreldrugby. 23 Desember 2014. Besoek op 17 Maart 2023.
  16. ↑ (en) "Canada qualifies for 2015 Rugby World Cup with win over U.S." National Post. 24 Augustus 2013. Besoek op 17 Maart 2023.
  17. ↑ (en) "2015 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 17 Maart 2023.
  18. ↑ (en) "European Nations Cup 2012–2014 – Division 1A". rugbyarchive.net. 2021. Besoek op 17 Maart 2023.
  19. ↑ (en) Alec Jordan (27 Mei 2014). "Japan Clinches Spot in the 2015 Rugby World Cup". Tokyo Weekender. Besoek op 17 Maart 2023.
  20. ↑ (en) "RWC 2015: Fiji face Wales & England in World Cup Pool A". BBC. 28 Junie 2014. Besoek op 17 Maart 2023.
  21. ↑ (en) "2014 Africa Cup". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 17 Maart 2023.
  22. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Uruguay beat Russia in play-off to qualify". BBC. 11 Oktober 2014. Besoek op 17 Maart 2023.
  23. ↑ (en) "RWC 2015 venues and schedule announced". rugbyworldcup.com. 2 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2013. Besoek op 11 November 2013.
  24. ↑ (en) "Millennium Stadium confirmed as RWC'15 venue". ESPNscrum. 24 Mei 2011. Besoek op 17 Maart 2023.
  25. ↑ (en) "Rugby World Cup: guide to England 2015 stadiums". Daily Telegraph. 28 Julie 2009. Besoek op 17 Maart 2023.
  26. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: long list of potential venues named – but Leicester's Welford Road left out". Daily Telegraph. 8 Oktober 2012. Besoek op 17 Maart 2023.
  27. ↑ (en) James Riach (2 April 2013). "Manchester United pass up chance to host Rugby World Cup over pitch fears". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  28. ↑ (en) Ben Rumsby (3 April 2013). "2015 Rugby World Cup can only persuade Manchester City to host one game". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  29. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015 venues". Daily Telegraph. 3 Junie 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  30. ↑ (en) "Rugby World Cup: guide to England 2015 stadiums". Daily Telegraph. 28 Julie 2009. Besoek op 17 Maart 2023.
  31. ↑ (en) "Top four settled for RWC 2015 pool draw". rugbyworldcup.com. 26 November 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2013. Besoek op 11 November 2013.
  32. ↑ (en) Brendan Gallagher (3 Desember 2012). "Rugby World Cup 2015 draw: England drawn with Wales and Australia in 'Group of death'". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  33. ↑ (en) Robert Kitson (18 Augustus 2015). "Rugby World Cup: draw for 2019 set to take place closer to tournament". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  34. ↑ (en) "England drawn to face Wales and Australia in pool stage". Itv.com. 27 Mei 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2013. Besoek op 13 Mei 2013.
  35. ↑ (en) Paul Rees (3 Desember 2012). "Wales make cheeky offer to host England at 2015 Rugby World Cup". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  36. ↑ (en) "Rugby World Cup: Wales, Ireland, England and Scotland learn fate". BBC. 3 Desember 2012. Besoek op 17 Maart 2023.
  37. ↑ (en) Anthony Woolford (1 September 2015). "The strict 48-hour rule Warren Gatland must abide by if Wales face a World Cup hooking crisis". Wales Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2015. Besoek op 11 Oktober 2015.
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 38,3 (en) "Tournament Rules". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 September 2015. Besoek op 28 September 2015.
  39. ↑ (en) "2.3 million tickets for Rugby World Cup 2015". rugbyworldcup.com. 27 November 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2013. Besoek op 3 Desember 2013.
  40. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015: Sales reached 950,000 in September". BBC. 23 Oktober 2014. Besoek op 17 Maart 2023.
  41. ↑ (en) "Rugby World Cup 2015 hailed as commercial success". BBC. 21 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  42. ↑ 42,0 42,1 (en) "RWC Sponsor Family". rugbyworldcup.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2014. Besoek op 21 November 2014.
  43. ↑ (en) "Gilbert Rugby Memories". Gilbert. Besoek op 17 Maart 2023.
  44. ↑ (en) "Match officials announced for Rugby World Cup 2015". Wêreldrugby. 7 April 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 45,5 45,6 (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Tries scored: greater than or equal to 3". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 November 2018. Besoek op 3 November 2018.
  46. ↑ (en) Michael Aylwin (27 September 2015). "Drew Mitchell breaks Australia tries record in trouncing of Uruguay". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  47. ↑ (en) "THE NUMBERS GAME: Stuart Lancaster's England record doesn't make for pretty reading after the Rugby World Cup exit". Daily Mail. 5 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  48. ↑ (en) "Beale, not Foley, to blame for England's early exit?". Reuters. 5 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2019. Besoek op 10 September 2020.
  49. ↑ (en) "England 13–33 Australia: Bernard Foley breaks English hearts with two first-half tries as hosts are sent crashing out of the World Cup". Daily Mail. 3 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  50. ↑ (en) Paul Rees (3 Oktober 2015). "England put to the sword after Australia's Bernard Foley cuts loose". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  51. ↑ (en) Jonathan Jurejko (6 Oktober 2015). "Rugby World Cup 2015: Fiji 47–15 Uruguay". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  52. ↑ (en) Nabil Hassan (19 September 2015). "Rugby World Cup 2015: Tonga 10–17 Georgia". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  53. ↑ (en) "Georgia spring first surprise by taking down Tonga". ESPNscrum. 19 September 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  54. ↑ (en) "Georgia introduce young blood into team to face Tonga". rugbybworldcup.com. 17 September 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  55. ↑ (en) "Record Rugby World Cup attendance at Wembley Stadium". rugbybworldcup.com. 20 September 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  56. ↑ (en) "All Blacks name most experienced ever XV to take on Pumas". Reuters. 18 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Mei 2020. Besoek op 26 Mei 2020.
  57. ↑ (en) Sean Ingle (24 September 2015). "New Zealand made to work for World Cup win by tough-tackling Namibia". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  58. ↑ (en) Brent Pilnick (29 September 2015). "Rugby World Cup 2015: Tonga 35–21 Namibia". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  59. ↑ (en) Neil Johnston (7 Oktober 2015). "Rugby World Cup 2015: Namibia 16–17 Georgia". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  60. ↑ (en) Giles Mole (7 Oktober 2015). "Namibia 16 Georgia 17 – Mamuka Gorgodze leads Lelos to victory but Nambia claim first ever World Cup point". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  61. ↑ (en) Gerard Meagher (26 September 2015). "Italy fire up their World Cup campaign with comeback win over Canada". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  62. ↑ (en) "RWC 2015 breaks another record at Wembley Stadium". rugbybworldcup.com. 27 September 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  63. ↑ (en) "Vlaicu completes dramatic comeback for Romania". ESPNscrum. 6 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  64. ↑ (en) Ben Dirs (17 Oktober 2015). "Rugby World Cup: New Zealand beat France 62–13 to reach semis". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  65. ↑ (en) Matt Lawton (17 Oktober 2015). "All Blacks 62–13 France: Les Bleus given a nine-try masterclass as champions set up Rugby World Cup semi-final with South Africa". Daily Mail. Besoek op 17 Maart 2023.
  66. ↑ (en) Toby Robson (18 Oktober 2015). "Rugby World Cup: Julian Savea shrugs off Jonah Lomu comparison". Stuff. Besoek op 17 Maart 2023.
  67. ↑ (en) John Haughey (18 Oktober 2015). "Rugby World Cup 2015: Ireland 20–43 Argentina". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  68. ↑ (en) James Riach (18 Oktober 2015). "Ireland 20–43 Argentina: how World Cup quarter-final was won and lost". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  69. ↑ (en) "Ross Ford and Jonny Gray back in Scotland starting team". rugbybworldcup.com. 17 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  70. ↑ (en) Dan Lucas (18 Oktober 2015). "Australia v Scotland: Rugby World Cup 2015 – as it happened 34". The Guardian. Besoek op 17 Maart 2023.
  71. ↑ (en) "World Rugby Statement: Match officials' performance review (Australia v Scotland)". rugbyworldcup.com. 19 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  72. ↑ (en) Tom Fordyce (24 Oktober 2015). "Rugby World Cup 2015: South Africa 18–20 New Zealand". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  73. ↑ 73,0 73,1 (en) "Rugby: All Blacks unchanged for final". Otago Daily Times. 30 Oktober 2015. Besoek op 17 Maart 2023.
  74. ↑ (en) Iain Payten (23 Oktober 2015). "Rugby World Cup: Wallabies flanker Michael Hooper brings up his 50th Test against Argentina". Fox Sports Australia. Besoek op 17 Maart 2023.
  75. ↑ (en) Tom Fordyce (25 Oktober 2015). "Rugby World Cup: Australia beat Argentina to reach final". BBC. Besoek op 17 Maart 2023.
  76. ↑ (en) Garrin Lambley (31 Oktober 2015). "Habana praises 50-Test cap Lambie". Nuus24. Besoek op 17 Maart 2023.
  77. ↑ (en) Paul Hayward (31 Oktober 2015). "It's official – this New Zealand side are the greatest rugby union team ever". Daily Telegraph. Besoek op 17 Maart 2023.
  78. ↑ (en) Oliver Holt (31 Oktober 2015). "New Zealand 34–17 Australia: All Blacks claim record third Rugby World Cup crown as tries from Nehe Milner-Skudder, Ma'a Nonu and Beauden Barrett settle all-Southern hemisphere final". Daily Mail. Besoek op 17 Maart 2023.
  79. ↑ (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Junie 2020. Besoek op 23 Junie 2020.

Eksterne skakelsWysig

Rugbywêreldbeker  

Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023 • Australië 2027 • Verenigde State 2031

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rugbywêreldbeker_2015&oldid=2565353"