Wikipedia

Russiese nasionale rugbyspan

Die Russiese nasionale rugbyspan (Russies: Сборная России по регби) is die nasionale rugbyspan wat Rusland in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Dié span se bynaam “bere” (Russies: Медведи) is ontleen aan die nasionale dier van dié land. Rugby word in Rusland geadministreer deur die Russiese Rugbyunie (Russies: Союз регбистов России, afgekort “FRR”) wat in 1936 gestig is en sedert 1990 op sy eie optree. Rusland word deur Wêreldrugby as ’n vlak twee-span erken. Daarmee behoort Rusland tot die beste Europese rugbyspanne naas die Sesnasies. Die Russiese rugbyspan is tans (Januarie 2024) 25ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[4]

Rusland
Unie Союз регбистов России
Russiese Rugbyunie (FRR)
Bynaam(e) Bere (Медведи)
Embleem Russiese beer
Afrigter(s) Vlag van Rusland Aleksander Perwoetsjin
Kaptein(s) Wiktor Gresef
Spankleure
Alt. kleure
Statistiek
Meeste toetse Joeri Koesjnaref (120)[1]
Meeste punte Joeri Koesjnaref (797)[2]
Meeste drieë Wasili Artemjef (29)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Eerste nieamptelike toetswedstryd
Vlag van Rusland Rusland 27–23 Britse Barbarians
(Moskou, Rusland; 6 Junie 1992)
Eerste amptelike toetswedstryd
Vlag van België België 11–17 Rusland Vlag van Rusland
(Brussel, België; 11 Oktober 1992)
Grootste oorwinning
Vlag van Denemarke Denemarke 7–104 Rusland Vlag van Rusland
(Kopenhagen, Denemarke; 13 Mei 2000)
Grootste nederlaag
Vlag van Japan Japan 75–3 Rusland Vlag van Rusland
(Tokio, Japan; 6 November 2010)
Wêreldbeker
Verskynings 2/10 (Eerste in 2011)
Beste uitslag Laaste in groep in 2011 en 2019
Unie webwerf
www.rugby.ru

In 1992 het Rusland, ná die Ontbinding van die Sowjetunie, sy eerste nieamptelike toetswedstryd teen die Britse Barbarians gespeel; hul eerste amptelike toetswedstryd het vier maande later teen België plaasgevind. Voorheen het Russiese spelers vir die Sowjetunie uitgedraf en daarna vir die Gemenebes van Onafhanklike State. Hulle het tydens die Europese Rugbykampioenskap nog geen titel ingepalm nie, drie keer as naaswenner en ses keer in die derde plek geëindig. Die Russiese span speel tradisioneel in rooi truie met rooi broeke en rooi sokkies. Rusland se belangrikste internasionale verskyning is tydens die vierjaarlikse rugbywêreldbekertoernooi wat sedert 1987 beslis word. Die span kon vir twee toernooie kwalifiseer, maar hulle het in 2011 en 2019 laaste in hul groep geëindig.

Weens die Russiese inval in Oekraïne in 2022 is die Russiese beheerliggaam deur die wêreldbeheerliggaam Wêreldrugby en die vastelandse beheerliggaam Rugby Europa geskors. Sedertdien is die Russiese span van die internasionale spelbedryf uitgesluit.[5]

Beheerliggaam

wysig
Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Russiese Rugbyunie.

Die beheerliggaam vir rugby in Rusland is die Russiese Rugbyunie (Russies: Союз регбистов России, afgekort “FRR”). Die FRR is in 1936 gestig en het in 1990, voor die Ontbinding van die Sowjetunie, ’n volle lid van die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRR; nou Wêreldrugby) geword.[6] Twee jaar later het die Russiese Rugbyunie by die vastelandse beheerliggaam Fédération internationale de rugby amateur (FIRA, nou Rugby Europa) aangesluit.[7]

Die hoogste rugbyliga in Rusland is die professionele Russiese Rugbykampioenskap, waaraan tien spanne deelneem. Weens die beter finansiële moontlikhede verkies baie spelers egter ’n loopbaan by ’n klub in Frankryk of ’n ander Wes-Europese land. Die meeste nasionale spelers wat nie by ’n Wes-Europese klub betrokke is nie, speel vir die professionele spanne Jenissei-STM Krasnojarsk en Lokomotief Penza wat sedert 2021 aan die Rugby Europa Superbeker deelneem. Naas die amptelike nasionale span roep die FRR ook ander keurspanne byeen. Nes ander rugbylande beskik Rusland oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[8] Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Geskiedenis

wysig

Invoering en vestiging van rugby

wysig

Sedert die vroeë Middeleeue beoefen Russe ’n balsport wat baie ooreenkom met rugby. Die Russiese naam van dié sportsoort was Kila en die oudste skriftelike verwysings dateer uit die 12de eeu in die Republiek van Nowgorod. Aangesien die spel geheg was aan voorchristelike heidense tradisies, is dit deur die Russies-Ortodokse Kerk verbied. In die 19dee eeu het die spel eindelik verdwyn en het later uitgesterf, wat deur die vestiging van sokker uit Engeland in die laat Russiese Keiserryk versnel het.

Rugby op sy eie is enkele jaar voor die Russiese Rewolusie uitgeoefen, maar slegs sporadies. Dit blyk die eerste nie-inheemse sokkerweergawe te wees wat in Rusland vir die eerste keer gespeel is, sowat ’n dekade voor sokker. Hopper, ’n Skot, wat in Moskou gewerk het, het in die 1880’s ’n rugbywedstryd gereël; die eerste sokkerwedstryd is eers in 1892 beslis. In 1886 het die polisie egter begin toeslaan op rugbywedstryde, omdat hulle dit beskou het as “brutaal” en “geskik om betogings en onluste aan te blaas”. Waarskynlik het die afkeur deur die tsaristiese owerhede baie mense weerhou van rugby en optekeninge uit die volgende drie dekades is maar skaars.[9] In 1908 is daar verwys na rugbywedstryde, maar die eerste “amptelike” rugbyspel is eers in 1923 in Moskou beslis.

Ontwikkelinge in die Sowjetse tydperk

wysig

In 1936 is die Sowjetse Rugbyunie gestig, die Sowjetunie het sy eerste wedstryd egter eers in 1974 gespeel en sy eerste toetswedstryd op 1 September 1975 teen die Tsjeggo-Slowakye. Dit het egter ’n tydjie geneem voordat die Sowjetse rugbyspan hulle kon vestig, maar vanaf die middel-1980’s kon hulle nasionale spanne soos Italië en Roemenië gereeld klop. In 1987 was die Sowjetunie een van die 16 spanne wat deur die IRR uitgenooi is om aan die eerste rugbywêreldbekertoernooi in 1987 in Australië en Nieu-Seeland deel te neem, maar hulle het dié aanbod verwerp weens Suid-Afrika se lidmaatskap ondanks sy apartheidsbeleid by die IRVR.[10][11] In 1990 het die Russiese beheerliggaam aangesluit by die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) geword.[12]

Ná die Ontbinding van die Sowjetunie het Russiese spelers uitgedraf vir die Gemenebes van Onafhanklike State se span wat van 1991 tot 1992 in vier wedstryde gespeel het. Die Sowjetunie het nie aan die Rugbywêreldbeker 1991-kwalifisering deelgeneem nie.

Ná die Ontbinding van die Sowjetunie

wysig

Op 6 Junie 1992 het die Russiese nasionale rugbyspan sy eerste amptelike wedstryd teen die Britse Barbarians gespeel, wat hulle met 27–23 kon wen. Vier maande later het Rusland se eerste amptelike toetswedstryd gevolg teen ’n ander nasionale span, toe hulle tydens die FIRA-beker 1992–1994 teen België te staan gekom het. Rusland het tot die herskikking van die Europese rugbytoernooie in 2000 gereeld daaraan deelgeneem. Tydens die Rugbywêreldbeker 1995-kwalifisering se eerste rondte kon Rusland Georgië en Pole klop, maar hulle het in die tweede rondte teen Roemenië verloor. Tot in November 1993 het die span België, Duitsland, Georgië en Pole verslaan, waarna hulle teen Italië met 19–30 verloor het. Rusland se oorwinning oor Georgië was sy eerste en tot dusver enigste oor dié span. Sedert 1992 neem Rusland aan die Europese Rugbykampioenskap deel en kon in 1995 met die titel wegstap. Tydens die Rugbywêreldbeker 1999-kwalifisering het hulle in die groep met Denemarke, Georgië, Italië en Kroasië slegs die vierde plek behaal. Tydens die Europese Nasiesbeker, wat sedert 1999 beslis word, die tweede vlak van Europese rugby naas die Sesnasies-toernooi, het die Russe twee keer in die derde plek geëindig. In 2000/01 en 2001/02 is hulle slegs deur Georgië en Roemenië verslaan. Ná ’n wenreeks van nege wedstryde, tot op hede ’n rekord, het Rusland in 2001 vir Marokko in die hoogste divisie van die Europese Nasiesbeker vervang.

Tydens die Rugbywêreldbeker 2003-kwalifisering is die Russe uitgesluit, omdat hulle drie uitgeslote Suid-Afrikaanse spelers ingespan het.[13] Die Rugbywêreldbeker 2007 in Frankryk het die span misgeloop, nadat die Bere deur Italië en Portugal geklop is. Die nederlaag teen Italië was die grootste in die Russiese rugbygeskiedenis, die Russiese Bere is op die Slawa-stadion met 67–7 verneder. In Lissabon is die Russe naelskraap met 23–26 geklop, waarna die Portugese vir hul eerste rugbywêreldbekertoernooi kon kwalifiseer.[14] Tydens die Europese Nasiesbeker 2006–2008 het die Russiese span heelwat beter gevaar en kon onder andere Roemenië met 22–11 in Boekarest en met 12–8 in Krasnodar klop en het vir die eerste keer as naaswenner geëindig.

Naas die Europese been het Rusland ook probeer om gereeld aan ander toernooie soos die Superbeker wat hulle een keer kon wen, die Nasiesbeker, die Churchillbeker en die Internasionale Rugbyreeks deel te neem; al hierdie toernooie word egter nie meer beslis nie. Daarbenewens het hulle, teen einde van ’n groot verskeidenheid teenstanders en om die eie spelvlak te verhoog, te staan gekom teen keurspanne van die Engelse counties, Frankryk se keurspan, die Suid-Afrikaanse Superrugbyjeug- en universiteitspanne, asook Nieu-Seelandse konsessiespanne. Die Russiese beheerliggaam het ook gepoog om deel te neem aan toernooie tydens die eindjaarrugbytoetsreeks en die span het by die wêreldwye toetswedstrydrooster aangesluit.[15]

Eerste rugbywêreldbekerdeelnames

wysig
 
Rusland speel teen Georgië tydens die Europese Nasiesbeker in 2007
 
Wladislaf Korsjoenof in aksie, 2009
 
Kwalifiseringswedstryd tussen Uruguay en Rusland vir die Rugbywêreldbeker 2015
 
Die openingswedstryd van die Rugbywêreldbeker 2019 teen die gasheer Japan in Chōfu

Tydens die Europese Nasiesbeker 2008–2010 kon die Russe drie agtereenvolgende oorwinnings oor Spanje in Moskou, weg oor Portugal in Lissabon en Roemenië in Boekarest, waarmee die Russiese span die 17de plek op die wêreldranglys behaal het. Ná ’n nederlaag teen Georgië kon hulle drie agtereenvolgende oorwinnings behaal teen Portugal in Sotsji, Spanje in Madrid en Duitsland in Sotsji, terwyl hulle teen Roemenië gelykop gespeel het. Hulle het die tweede kragmeting teen Georgië weer verloor. Vervolgens kon die Russe saam met die Georgiërs vir die Rugbywêreldbeker 2011 in Nieu-Seeland kwalifiseer, gelyk aan hul eerste rugbywêreldbekerdeelname. In Groep C is hulle egter geklop deur die Verenigde State (met 13–6), Italië (met 53–17), Ierland (met 62–12) en Australië (met 68–22), slegs teen die Verenigde State kon hulle die defensiewe bonuspunt behaal.[16]

Tydens die Europese kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2015 het Rusland agter Georgië en Roemenië die derde plek behaal, waarna hulle in die uitspeelrondte teen Uruguay te staan gekom het. Rusland het egter met ’n algehele telling van 49–57 vasgeval en die toernooi in Engeland misgeloop.[17]

Nadat die nasionale rugbyspanne van België, Roemenië en Spanje tydens die kwalifisering ongeskikte spelers ingespan het, is hulle vir elke wedstryd met hierdie spelers met puntaftrekking beboet.[18][19] Vervolgens het Rusland onmiddellik vir die Rugbywêreldbeker 2019 gekwalifiseer.[20] In die groepfase het hulle egter verloor teen die gasheer Japan (met 10–30), Samoa (met 9–34), Ierland (met 0–35) en Skotland (met 0–61).[21]

In reaksie op die Russiese inval in Oekraïne sedert 2022 is die Russiese Rugbyunie se Wêreldrugby-lidmaatskap in ooreenstemming met ander sportbeheerliggame opgeskort en die nasionale span van die Europese Rugbykampioenskap uitgesluit, waarmee hulle nie meer vir die Rugbywêreldbeker 2023 in Frankryk kon kwalifiseer nie.[22][23] Die nasionale span is voorheen deur die vastelandse beheerliggaam Rugby Europa geskors.[24] Vervolgens is al die oorblywende wedstryde van Rusland as nederlae geag.[25]

Kleure, embleem en bynaam

wysig

Rusland speel tradisioneel in ’n rooi trui met rooi broeke en rooi sokkies. Hul alternatiewe trui is wit met wit broeke en rooi sokkies.

Die nasionale span se bynaam Medwedi (“die Bere”) is ontleen aan die nasionale dier, die Russiese beer. Die Russiese Rugbyunie toon derhalwe ’n gestiliseerde beerkop.

Tuisstadion

wysig

Rusland beskik oor geen amptelike tuisstadion vir sy nasionale span nie en gebruik vir sy tuiswedstryde eerder ’n verskeidenheid stadions dwarsdeur Rusland. Tydens die jaarlikse Europese Rugbykampioenskap word die meeste wedstryde op die Slawa Metreweli Sentrale Stadion in Sotsji beslis.

Toetswedstryde

wysig
 
Rusland se plek op Wêreldrugby se ranglys vanaf 10 Oktober 2003 tot op hede

Rusland het 113 van sy 232 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 51,16%. Rusland se statistieke in toetswedstryde teen al die lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in April 2022):[26]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
  Australië 1 0 1 0 0,00
  België 8 7 1 0 87,50
  Chili 3 1 2 0 33,33
  Denemarke 3 3 0 0 100,00
  Duitsland 11 11 0 0 100,00
  Georgië 26 1 24 1 3,85
  Hongkong 5 5 0 0 100,00
   Ierland 3 0 3 0 0,00
  Italië 5 0 5 0 0,00
  Japan 6 1 5 0 16,70
  Kanada 5 1 4 0 20,00
  Kenia 1 1 0 0 100,00
  Kroasië 1 0 1 0 0,00
  Marokko 3 2 1 0 66,67
  Namibië 7 5 2 0 71,43
  Nederland 6 5 1 0 83,33
  Noorweë 1 1 0 0 100,00
  Oekraïne 9 9 0 0 100,00
  Papoea-Nieu-Guinee 1 1 0 0 100,00
  Pole 4 4 0 0 100,00
  Portugal 22 14 7 1 63,64
  Roemenië 27 8 18 1 29,63
  Samoa 1 0 1 0 0,00
  Skotland 1 0 1 0 0,00
  Spanje 26 16 10 0 61,54
  Swede 1 0 1 0 0,00
  Tsjeggië 8 6 2 0 66,67
  Tunisië 2 2 0 0 100,00
  Uruguay 9 4 5 0 44,44
  Verenigde State 8 0 8 0 0,00
  Zimbabwe 3 3 0 0 100,00
Algeheel 232 113 116 3 48,71

Rekords

wysig

Wêreldbekerrekord

wysig

Die Russiese nasionale span het tot dusver aan twee rugbywêreldbekertoernooie deelgeneem. Hulle is tydens albei toernooie in die groepfase uitgeskakel.

Jaar Uitslag
1987 Afgekeurde uitnodiging
1991 Geen deelname
1995 Nie gekwalifiseer nie
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Nie gekwalifiseer nie
2007 Nie gekwalifiseer nie
2011 Groepfase
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Groepfase
2023 Gediskwalifiseer
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Europese Rugbykampioenskap

wysig

Die Russiese nasionale span neem sedert 1991 aan die Europese Rugbykampioenskap deel. Hulle het sedertdien nog nie ’n toernooi gewen nie en drie keer as naaswenner geëindig.

Nasiesbeker

wysig

Rusland het agt keer aan die Nasiesbeker deelgeneem. Hul beste prestasie was twee tweede plekke in 2017 en 2019.

Ander toetswedstryde

wysig

Vanweë sy laat vestiging in 1992 het Rusland gedurende die amateurtydperk min toere volgens die ou tradisie onderneem, aangesien dit teen die jaar 2000 tot ’n einde gekom het. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Suidelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks reis Rusland na die Suidelike Halfrond en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks tree Rusland as gasheer op. As deel daarvan ding Rusland sedert 2021 met Roemenië mee om die Kiseleff-beker (genoem na die Russiese prins Pawel Kiseljof, wat in 1829 die eerste grondwet vir die twee prinsdome Moldawië en Walachye opgestel het). Veral die groot wedywering met die klein buurland Georgië is belangrik; nie net as gevolg van die politieke spanning nie (veral sedert die Kaukasiese oorlog 2008), maar ook vanweë Rusland se negatiewe wenrekord.[27]

Spelers

wysig

Huidige span

wysig

Die volgende spelers het die Russiese span gevorm tydens die Rugbywêreldbeker 2019:[28]

Agterspelers
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Wassili Dorofejef Skrumskakel Krasny Jar Krasnojarsk 22
Dmitri Perof Skrumskakel WWA-Podmoskowje Monino 10
Ramil Gaissin Losskakel Jenissei-STM Krasnojarsk 45
Joeri Koesjnarjof Losskakel Krasny Jar Krasnojarsk 108
Sergei Janjoesjkin Verbinder Lokomotive Pensa 17
Igor Galinowski Senter Krasny Jar Krasnojarsk 50
Dmitri Gerassimof Senter Jenissei-STM Krasnojarsk 63
Kirill Golosnitski Senter Krasny Jar Krasnojarsk 9
Wladimir Ostrousjko Senter RC Kuban 47
German Dawydof Vleuel WWA-Podmoskowje Monino 18
Denis Simplikewitsj Vleuel Jenissei-STM Krasnojarsk 27
Wladislaf Sosonof Vleuel WWA-Podmoskowje Monino 8
Wassili Artemjef   Heelagter Krasny Jar Krasnojarsk 87
Voorspelers
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Jewgeni Matwejef Haker WWA-Podmoskowje Monino 58
Stanislaf Selski Haker Jenissei-STM Krasnojarsk 35
Sergei Tsjernysjof Haker Slawa Moskau 12
Asamat Bitijef Stut Krasny Jar Krasnojarsk 20
Kirill Gotowzef Stut Krasny Jar Krasnojarsk 3
Waleri Morosof Stut Sale Sharks 17
Wladimir Podresof Stut WWA-Podmoskowje Monino 25
Andrei Poliwalof Stut WWA-Podmoskowje Monino 26
Bogdan Fedotko Slot Krasny Jar Krasnojarsk 20
Andrei Garbusof Slot Krasny Jar Krasnojarsk 94
Jewgeni Jelgin Slot Jenissei-STM Krasnojarsk 25
Andrei Ostrikof Slot FC Grenoble 32
Roman Chodin Losvoorspeler RC Kuban 5
Tagir Gadsjijef Losvoorspeler RC Kuban 21
Wiktor Gressef Losvoorspeler Krasny Jar Krasnojarsk 100
Witali Sjiwatof Losvoorspeler WWA-Podmoskowje Monino 9
Anton Sytsjof Losvoorspeler RC Metallurg Nowokusnezk 14
Nikita Wawilin Losvoorspeler Slawa Moskau 9

Spelerstatistieke

wysig
 
Joeri Koesjnaref (2014)
 
Andrei Koesin (2018)
 
Wladislaf Korsjoenof (2009)
 
Alexander Janjoesjkin (2014)

Vervolgens die belangrikste statistieke van Rusland se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen April 2022)

Meeste toetswedstryde[29]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Joeri Koesjnaref 2005–2021 120
02 Wiktor Gresef * 2006–2022 107
03 Andrei Garboesof 2005–2020 100
04 Wasili Artemjef * 2009–2022 098
05 Andrei Koesin 1997–2011 078
06 Alexander Chrokin 1994–2011 076
07 Dmitri Gerasimof * 2008–2022 073
08 Wladislaf Korsjoenof 2002–2015 073
09 Alexander Wojtof 2003–2014 073
10 Wiacheslaf Gracchef 1993–2011 072
Meeste punte aangeteken[30]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Joeri Koesjnaref * 2005–2021 797
02 Konstantin Rachkof 1997–2011 316
03 Ramil Gaisin * 2012–2022 250
04 Wladimir Simonof 2001–2004 168
05 Wasili Artemjef * 2009–2021 145
06 Andrei Koesin 1997–2011 130
07 Wladimir Ostrousjko 2006–2020 125
08 Alexander Janjoesjkin 2002–2015 116
09 Wiktor Motorin 1999–2009 112
10 Wiktor Gresef * 2006–2022 112
Meeste drieë gedruk[31]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Wasili Artemjef * 2009–2021 29
02 Andrei Koesin 1997–2011 26
03 Wladimir Ostrousjko 2006–2020 25
04 Wiktor Gresef * 2006–2022 22
05 Wiacheslaf Grachef 1993–2011 19
06 Igor Galinowskij 2006–2019 18
07 Alexander Gwozdowskij 2005–2010 15
08 Denis Simplikewitsj * 2011–2021 15
09 Jewgeni Matweef 2007–2020 13
10 Anton Roedoi 2016–2018 12

Afrigters

wysig
 
Raphaël Saint-André (2018)

Sedert 2023 dien die Rus Aleksander Perwoetsjin as Russiese hoofafrigter.

Name Jahre
  Petr Etko tot 1992
  Wladimir Grachef 1992–2000
  James Stoffberg 2001–2002
  Aleksander Perwoetsjin 2003–2004
   Igor Mironof 2004–2005
  Blikkies Groenewald 2006
  Claude Saurel 2007–2008
  Steve Diamond 2008–2010
  Nikolai Neroesj 2008–2011
  Kingsley Jones 2011–2014
  Raphaël Saint-André (tussentyds) 2014
  Aleksander Perwoetsjin 2015–2018
  Mark McDermott (tussentyds) 2018
  Lyn Jones 2018–2021
  Dick Muir 2021–2023
  Aleksander Perwoetsjin sedert 2023

Sien ook

wysig
  Rugbyportaal

Verwysings

wysig
  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  4. ↑ (en) "World Rugby Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 14 Desember 2023.
  5. ↑ (en) "Russia banned from Rugby World Cup qualification, Georgia advance". BBC. 10 Maart 2022. Besoek op 14 Desember 2023.
  6. ↑ (en) "Russia". Wêreldrugby. Besoek op 14 Desember 2023.
  7. ↑ (en) "Rugby Europe Members". Rugby Europa. Besoek op 14 Desember 2023.
  8. ↑ (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 14 Desember 2023.
  9. ↑ (en) James Riordan (1977). Sport in Soviet Society – development of sport and physical education in Russia and the USSR. Cambridge: Cambridge University Press. p. 22.
  10. ↑ (en) Alexander Fedorets (31 Julie 2007). "Russians target 2011 World Cup". Mail & Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 9 Oktober 2019.
  11. ↑ (en) Chris Thau (1989). Nigel Starmer Smith & Ian Robertson (red.). Soviet Rugby. p. 47. ISBN 1-85291-038-0. {{cite book}}: |work= ignored (hulp)
  12. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. p. 74. ISBN 1-86200-013-1.
  13. ↑ (en) "Russia expelled from RWC'03". ESPNscrum. 23 Januarie 2003. Besoek op 26 Januarie 2024.
  14. ↑ (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream. p. 279. ISBN 978-1-84596-255-5.
  15. ↑ (en) "Integrated Tier 2 Test calendar moves closer". Wêreldrugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Oktober 2012. Besoek op 15 Oktober 2012.
  16. ↑ (en) "Rugby World Cup 2011: Overview". rugbyworldcup.com. 2019. Besoek op 26 Januarie 2024.
  17. ↑ (en) "Uruguay qualify for Rugby World Cup 2015". rugbyworldcup.com. 11 Oktober 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2014. Besoek op 12 Oktober 2014.
  18. ↑ (en) "Independent Appeal Committee decision regarding Romania and Spain". Wêreldrugby. 6 Junie 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2019. Besoek op 18 Desember 2019.
  19. ↑ (en) "Russia handed 2019 World Cup spot". ESPNscrum. 15 Mei 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 September 2019. Besoek op 18 Desember 2019.
  20. ↑ (en) "Russia handed World Cup place as Romania penalised for ineligible player". The Guardian. 15 Mei 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 September 2019. Besoek op 18 Desember 2019.
  21. ↑ (en) "Rugby World Cup 2019: Matches". rugbyworldcup.com. 2019. Besoek op 10 Oktober 2023. [dooie skakel]
  22. ↑ (en) Daniel Gallan (1 Maart 2022). "World Rugby joins other sports bodies by suspending Russia and Belarus". The Guardian. Besoek op 25 Januarie 2024.
  23. ↑ (en) "World Rugby confirms sporting sanctions for Russia and Belarus". Wêreldrugby. 1 Maart 2022. Besoek op 25 Januarie 2024.
  24. ↑ (en) "Rugby Europe Statement". Rugby Europa. 26 Februarie 2022. Besoek op 25 Januarie 2024.
  25. ↑ (en) "Georgia qualify for Rugby World Cup 2023". rugbyworldcup.com. 10 Maart 2022. Besoek op 25 Januarie 2024.
  26. ↑ (en) "International Rugby Union Statistics – Russia". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  27. ↑ (en) "Georgians recall ties with Russia after rugby victory". Taipei Times. 20 Maart 2010. Besoek op 26 Januarie 2024.
  28. ↑ (ru) "Состав сборной России на Кубок мира в Японию". Russiese Rugbyunie. 1 September 2019. Besoek op 26 Januarie 2024.
  29. ↑ (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  30. ↑ (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.
  31. ↑ (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 26 Januarie 2024.

Verdere leesstof

wysig
  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Russiese_nasionale_rugbyspan&oldid=2656329"