Maak hoofkeuseskerm oop
Wikipedia

Rugbywêreldbeker 1987

Die Rugbywêreldbeker 1987 het vanaf 22 Mei tot en met 20 Junie 1987 in beide Australië en Nieu-Seeland plaasgevind. Dit was die eerste rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR) aangebied word.

Rugbywêreldbeker 1987
RugbyWorldCup.svg
Toernooibesonderhede
Gasheer Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Vlag van Australië Australië
Datums 22 Mei – 20 Junie
Aantal nasies 16
Finale posisies
Kampioen Gold medal blank.svg Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Naaswenner Silver medal blank.svg Vlag van Frankryk Frankryk
Derde plek Bronze medal blank.svg Vlag van Wallis Wallis
Toernooistatistiek
Wedstryde 32
Bywoning 604 500 (gem. 18 891 per wedstryd)
Drieë 224 (gemiddeld 7 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Nieu-Seeland Grant Fox (126)[1]
Meeste drieë Vlag van Nieu-Seeland Craig Green
Vlag van Nieu-Seeland John Kirwan (6 drieë elk)[2]
← Geen
1991 →
Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

16 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 1987 deelgeneem: Die destydse sewe lede van die IRVR (Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland en Wallis), saam met die voorste nielede wat deur die IRVR genooi is (Argentinië, Fidji, Italië, Japan, Kanada, Roemenië, Tonga, die Verenigde State en Zimbabwe). Vir Wes-Samoa is ten spyte van ’n beter speelkwaliteit in vergelyking met sommige van die genooide nasionale rugbyspanne nie ’n uitnodiging gestuur nie. Die Sowjetunie is wel genooi om aan die toernooi deel te neem, maar hulle het weens Suid-Afrika se lidmaatskap by die IRVR dié aanbod verwerp.[3] Suid-Afrika kon nie aan die rugbywêreldbeker deelneem nie as gevolg van ’n sportboikot teen dié land.

Tydens die Rugbywêreldbeker 1987 is 32 wedstryde beslis. Die spanne is in vier poele van vier spanne elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne van die poel gespeel het. Die boonste twee spanne van elke poel het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer. Die spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 1991 gekwalifiseer.

Nieu-Seeland wen die trofee nadat hulle Frankryk met 29–9 in die eindstryd op Edenpark in Auckland klop en sodoende die eerste rugbywêreldbekerwenners word.[4] Wallis eindig in die derde en Australië in die vierde plek; interessant genoeg het die vier poelwenners as die vier beste spanne van die toernooi geëindig. Die kwarteindstryd waarin Frankryk Australië 30–24 kon klop, word as een van die beste wedstryde in die rugbywêreldbekergeskiedenis beskou.[5]

ToewysingWysig

Aan die begin van die 1980's het die idee van ’n rugbywêreldbekertoernooi opgedaag, maar tydens ’n vergadering van die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR) is dié voorstel verwerp. Die Australiese en Seelandse rugbyunies het vervolgens – onafhanklik van mekaar – ’n brief vir die IRVR geskryf, waarin hulle op die aanbieding van ’n rugbywêreldbekertoernooi aangedring het. 1985 is die voorstel, ten spyte van veral Britse en Ierse weerstand, goedgekeur. Australië en Nieu-Seeland is vervolgens die Rugbywêreldbeker 1987 toegeken. Die beslissende stem was van Suid-Afrika, wat die projek ten spyte van die voortgesette boikot teen die land weens apartheid ondersteun het.

DeelnemersWysig

Die sewe lede van die IRVR het outomatiese vir die Rugbywêreldbeker in 1987 gekwalifiseer: Die gashere Australië en Nieu-Seeland, die vier tuisnasies Engeland, Ierland, Skotland en Wallis asook Frankryk. Die IRVR-lid Suid-Afrika is in 1984 weens sy apartheidsbeleid van die beplande toernooi geskors; nasionale rugbyspanne van ander deelnemende lande het egter ook ná die Rugbywêreldbeker 1987 wedstryde teen die Springbokke beslis. Vir die oorblywende nege plekke is nie ’n kwalifisering gehou nie. Die nasionale rugbyspanne van Argentinië, Fidji, Italië, Japan, Kanada, Tonga, die Verenigde State en Zimbabwe is deur die IRVR genooi om deel te neem. Wes-Samoa is egter nie genooi nie, ten spyte van sy beter plasing op die destydse nieamptelike wêreldranglys bo Tonga. Die Sowjetse nasionale rugbyspan is ook vir die toernooi genooi, maar hulle het die aanbod uit protes teen die Suid-Afrikaanse IRVR-lidmaatskap verwerp. Vervolgens het Roemenië die Sowjetunie vervang.

Span Kwalifiseringmetode Vorige beste prestasie Poel
  Australië Gashere Debuut 1
  Nieu-Seeland 3
  Engeland Volle lede 1
  Frankryk 4
   Ierland 2
  Skotland 4
  Wallis 2
  Argentinië Uitnodiging 3
  Kanada 2
  Fidji 3
  Italië 3
  Japan 1
  Roemenië 4
  Tonga 2
  Verenigde State 1
  Zimbabwe 4

StadionsWysig

Australië het 11 wedstryde op twee verskeie plekke gehuisves, terwyl Nieu-Seeland 21 wedstryde op nege plekke aangebied het.

Auckland, Noordeiland Wellington, Noordeiland Christchurch, Suideiland Dunedin, Suideiland
Edenpark Athletic Park Lancasterpark Carisbrook
36°52′30″S 174°44′41″O / 36.87500°S 174.74472°O / -36.87500; 174.74472 (Edenpark) 41°19′2″S 174°46′37″O / 41.31722°S 174.77694°O / -41.31722; 174.77694 (Athletic Park) 43°32′31″S 172°39′15″O / 43.54194°S 172.65417°O / -43.54194; 172.65417 (Lancasterpark) 45°53′37″S 170°29′26″O / 45.89361°S 170.49056°O / -45.89361; 170.49056 (Carisbrook)
Kapasiteit: 48 000 Kapasiteit: 39 000 Kapasiteit: 36 500 Kapasiteit: 35 000
       
Rotorua, Noordeiland
Rugbywêreldbeker 1987 (Nieu-Seeland)
Rugbywêreldbeker 1987 (Australië)
Napier, Noordeiland
Rotorua Int’l Stadion McLeanpark
38°9′21″S 176°13′27″O / 38.15583°S 176.22417°O / -38.15583; 176.22417 (Rotorua Internasionale Stadion) 39°30′7″S 176°54′46″O / 39.50194°S 176.91278°O / -39.50194; 176.91278 (McLeanpark)
Kapasiteit: 35 000 Kapasiteit: 30 000
 
Hamilton, Noordeiland Brisbane, Queensland
Waikato Ballymore
37°46′52″S 175°16′6″O / 37.78111°S 175.26833°O / -37.78111; 175.26833 (Waikatostadion) 27°26′31″S 153°1′4″O / 27.44194°S 153.01778°O / -27.44194; 153.01778 (Ballymorestadion)
Kapasiteit: 30 000 Kapasiteit: 24 000
 
Sydney, Nieu-Suid-Wallis Invercargill, Suideiland Palmerston North, Noordeiland
Concord-ovaal Rugby Park Showgrounds-ovaal
33°52′6″S 151°6′34″O / 33.86833°S 151.10944°O / -33.86833; 151.10944 (Concord-ovaal) 46°25′1″S 168°21′46″O / 46.41694°S 168.36278°O / -46.41694; 168.36278 (Rugby Park-stadion) 40°21′24″S 175°36′4″O / 40.35667°S 175.60111°O / -40.35667; 175.60111 (Showgrounds-ovaal)
Kapasiteit: 20 000 Kapasiteit: 30 000 Kapasiteit: 20 000
     

FormaatWysig

Die Rugbywêreldbeker 1987 is oor 29 dae tussen 16 verskillende nasies oor 32 wedstryde gespeel. Dit het op 22 Mei 1987 op Edenpark in Auckland met ’n wedstryd tussen die gasheer, Nieu-Seeland, en Italië afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 20 Junie met die eindstryd tussen Nieu-Seeland en Frankryk, waartydens die All Blacks die Webb Ellis-beker ingepalm het.

PoeleWysig

Poel 1 Poel 2 Poel 3 Poel 4

  Australië
  Engeland
  Japan
  Verenigde State

  Kanada
   Ierland
  Tonga
  Wallis

  Argentinië
  Fidji
  Italië
  Nieu-Seeland

  Frankryk
  Roemenië
  Skotland
  Zimbabwe

Die poelwedstryde is onder die twee gashere soos volg verdeel:

  • Poel 1 is in Australië beslis
  • Van Poel 2 is vyf wedstryde in Nieu-Seeland en een wedstryd in Australië beslis
  • Poel 3 is in Nieu-Seeland beslis
  • Poel 4 is in Nieu-Seeland beslis

PoelfaseWysig

Die eerste Rugbywêreldbekertoernooi is deur 16 nasionale rugbyspanne beslis. Daar is geen kwalifikasie gehou om die deelnemende spanne te bepaal nie, die deelnemende spanne is egter deur die Internasionale Rugbyvoetbalraad genooi. Vir die poelfase is die 16 deelnemende spanne in vier poele van vier spanne elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde poel gespeel, dus het elke span drie wedstryde in die poelfase beslis. Twee punte is vir ’n oorwinning toegeken, een vir ’n gelykop en geen punte vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het is volgens gedrukte drieë gerangskik, in plaas van die punte wat total aangeteken is (sou dit anders gewees het, sou Argentinië in Poel C tweede geëindig het, bo Fidji; Frankryk sou steeds Poel D eerste afgesluit het.)

Klassifisering binne elke poel was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • Twee wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • Een vir ’n gelykop;
  • geen vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die poelfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee top spanne wat na die kwarteindrondte deurdring het.

UitklopfaseWysig

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die poele het ná die uitklopfase deurgedring. Poelwenners het teen naaswenners in ander poele in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Poel 1 het teen die naaswenner van Poel 2 en die wenner van Poel 2 teen die naaswenner van Poel 1 gespeel. Spanne van dieselfde poel sou dus eers weer in óf die klein finale óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase móés in ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. Indien daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel; die spanne het dan 10 minute aan ’n kant gespeel. Indien daar dan steeds geen wenner was nie is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. Indien daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.

1987-effek op 1991-kwalifiseringWysig

Die agt spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 1991 in Engeland gekwalifiseer. Hulle is Australië, Engeland, Fidji, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland en Wallis.

WedstrydeWysig

PoelwedstrydeWysig

Poel 1Wysig

Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT Pte
  Australië 3 3 0 0 18 108 41 6
  Engeland 3 2 0 1 15 100 32 4
  Verenigde State 3 1 0 2 5 39 99 2
  Japan 3 0 0 3 7 48 123 0

Poel 2Wysig

Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT Pte
  Wallis 3 3 0 0 13 82 31 6
   Ierland 3 2 0 1 11 84 41 4
  Kanada 3 1 0 2 7 65 90 2
  Tonga 3 0 0 3 3 29 98 0

Poel 3Wysig

Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT Pte
  Nieu-Seeland 3 3 0 0 30 190 34 6
  Fidji 3 1 0 2 6 56 101 2
  Italië 3 1 0 2 4 40 110 2
  Argentinië 3 1 0 2 5 49 90 2
  • Fidji het gekwalifiseer op grond van die meeste drieë (Fidji 6, Italië 5, Argentinië 4)

Poel 4Wysig

Span Wed Wen Gel Ver DV PV PT Pte
  Frankryk 3 2 1 0 25 145 44 5
  Skotland 3 2 1 0 22 135 69 5
  Roemenië 3 1 0 2 5 61 130 2
  Zimbabwe 3 0 0 3 5 53 151 0
  • Frankryk het gekwalifiseer as poelwenner nadat hulle drie drieë en Skotland twee drie tydens die gelykop met 20 elk gedruk het.

UitklopwedstrydeWysig

Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindstryd
                   
6 Junie – Christchurch        
   Nieu-Seeland  30
14 Junie – Brisbane
   Skotland  3  
   Nieu-Seeland  49
8 Junie – Brisbane
     Wallis  6  
   Wallis  16
20 Junie – Auckland
   Engeland  3  
   Nieu-Seeland  29
7 Junie – Auckland
     Frankryk  9
   Frankryk  31
13 Junie – Sydney
   Fidji  16  
   Frankryk  30 Uitspeel om derde plek
7 Junie – Sydney
     Australië  24   18 Junie – Rotorua
   Australië  33
     Wallis  22
    Ierland  15  
   Australië  21

KwarteindrondteWysig

HalfeindrondteWysig

Klein finale (vir die derde plek)Wysig

EindstrydWysig


Rugbywêreldkampioen 1987
  Nieu-Seeland

Finale puntestandWysig

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 16 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 1987.[6]

Rang Span Poel Wed Wen Gel Ver Pte Drieë Doelskoppe Strafdoele Skepdoele
1   Nieu-Seeland 3 6 6 0 0 298 43 30 21 1
2   Frankryk 4 6 4 1 1 215 34 26 8 1
3   Wallis 2 6 5 0 1 126 20 11 5 3
4   Australië 1 6 4 0 2 186 26 20 12 2
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5   Skotland 4 4 2 1 1 138 22 16 6 0
6   Engeland 1 4 2 0 2 103 15 11 7 0
7    Ierland 2 4 2 0 2 99 13 10 7 2
8   Fidji 3 4 1 0 3 72 8 5 9 1
In die poelfase uitgeskakel
9   Kanada 2 3 1 0 2 65 8 3 8 1
10   Roemenië 4 3 1 0 2 61 6 2 11 0
11   Argentinië 3 3 1 0 2 49 4 3 9 0
12   Italië 3 3 1 0 2 40 5 1 4 2
13   Verenigde State 1 3 1 0 2 39 5 5 2 1
14   Zimbabwe 4 3 0 0 3 53 5 3 9 0
15   Japan 1 3 0 0 3 48 7 1 5 1
16   Tonga 2 3 0 0 3 29 3 1 5 0
Totaal 32 1621 224 148 128 15

Sien ookWysig

VerwysingsWysig

  1. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual points in a tournament". ESPNscrum. Besoek op 25 Oktober 2019.
  2. ↑ (en) "Rugby Union – IRB Rugby World Cup – Most individual tries in a tournament". ESPNscrum. Besoek op 25 Oktober 2019.
  3. ↑ (en) Alexander Fedorets (31 Julie 2007). "Russians target 2011 World Cup". The M&G Online. Besoek op 25 Oktober 2019.
  4. ↑ (en) "1987: Kiwis see off France in final". BBC. 24 September 2003. Besoek op 25 Oktober 2019.
  5. ↑ (en) "1987: France 30-24 Australia". BBC. 24 September 2003. Besoek op 25 Oktober 2019.
  6. ↑ (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Besoek op 25 Oktober 2019.

Verdere leesstofWysig

  • (en) Davies, Gerald (2004). The History of the Rugby World Cup. Sanctuary Publishing Ltd. ISBN 1-86074-602-0.
  • (en) Farr-Jones, Nick (2003). Story of the Rugby World Cup. Australian Post Corporation. ISBN 0-642-36811-2.
  • (en) Harding, Grant; Williams, David (2000). The Toughest of Them All: New Zealand and South Africa: The Struggle for Rugby Supremacy. Auckland, Nieu-Seeland: Penguin Books. ISBN 978-0-14-029577-1.
  • (en) Peatey, Lance (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.

Eksterne skakelsWysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rugbywêreldbeker_1987&oldid=2060690"