Opkomende Springbokke
Die Opkomende Springbokke (vroeër bekend as die Gaselle en die Junior Springbokke) is die tweede nasionale rugbyspan in Suid-Afrika na die nasionale span. Hulle neem van tyd tot tyd aan die Wêreldrugbynasiesbeker deel saam met spanne soos Namibië, Roemenië en Georgië, asook die Argentynse Jaguars en Italië A. Die span speel ook van tyd tot tyd teen toerspanne soos die Britse en Ierse Leeus. Die span bestaan uit spelers van alle ouderdomme en is nie noodwendig ’n junior span nie, maar ’n vereiste om gekies te mag word is dat ’n speler nog nie vir die Springbokke gespeel het nie.
| Opkomende Springbokke | ||||
| ||||
| Unie | Suid-Afrikaanse Rugbyunie | |||
| Bynaam(e) | Gaselle Junior Springbokke | |||
| Embleem | Springbok en protea | |||
        Spankleure
|
  Alt. kleure
| |||
Statistieke
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Eerste internasionale wedstryd | ||||
 Argentinië 0 – 42 .svg){kind=small} Suid-Afrika(1932) | ||||
| Grootste oorwinning | ||||
| Argentinië 0 – 42 Suid-Afrika (1932) | ||||
Geskiedenis
wysigNa die proewe vir die Springbokspan om in 1931 na die Verenigde Koninkryk te toer, was die algemene gevoel dat ’n ewe sterk span, m.a.w. ’n span wat ’n ware toets vir die toerspan sou wees, sonder moeite gekies kon word.[1]
Eerste Gasellespan
wysigSo ’n “tweede Springbokspan” is gekies om in 1932 na Argentinië te toer, die span is amptelik die Gaselle genoem en was onder kapteinskap van Joe Nijkamp met Paul Roos as spanbestuurder. Die span het bestaan uit spelers wat nog nie vir die Springbokke uitgedraf het nie. Hulle het in blou truie met ’n springbokkop op die bors, rooi kouse en ’n wit broek gespeel. Die span het in agt wedstryde gespeel waarin hulle 269 punte aangeteken en slegs 24 afgestaan het. Hulle het ook twee wedstryde teen ’n verteenwoordigende Argentynse span gespeel wat die Gaselle met 42–0 en 34–3 gewen het. Hulle taaiste wedstryd was teen Gimnasia y Esgrima, gelei deur Barry Heatlie, wat die Gaselle met 11-5 gewen het. Voorts het twee lede van die toergroep, Jack Gage, George D’alton en John Apsey later Springbokke geword en ’n verdere drie was saam met die Springbokke op toer.[1]
Tweede Gasellespan
wysigNa die Springbokproewe in 1949 is vir die tweede keer ’n Gasellespan gekies. Die beweegrede hiervoor was dieselfde as toe die span aanvanklik gekies is, nl. om aan spelers wat nie by die Springbokgroep ingesluit is nie, speelkans in ’n verteenwoordigende span te bied. Hierdie span het in 1950 na Rhodesië getoer en vyf wedstryde gespeel: drie teen Rhodesië en een teen Matabeleland wat elk deur die Gaselle gewen is, een teen Mashonaland wat die Gaselle met 24–14 verloor het. Van hierdie span het sestien spelers uiteindelik Springbokke geword, alhoewel nie almal in ’n toets uitgedraf het nie.[1]
Gaselle/Junior Springbokke
wysigDie idee om Gasellespelers in toekomstige Springbokke te ontwikkel het in 1955 ontstaan en die naam Junior Springbokke is in gebruik geneem. Die beleid om ’n Junior Springbokspan te kies was die direkte gevolg van die uitslae van die spanne in 1932 en 1950, maar hoofsaaklik omrede vyf spelers van die span van 1932 en sestien van die span van 1950, uiteindelik Springbokke geword het. Die vereiste om gekies te word is in 1955 opgestel: ’n speler moet ’n voornemende Springbok en jonk wees. In 1955 is twee Springboktoere deur Suid-Afrika gereël. Die eerste toer gedurende 1955 met Danie Craven as bestuurder het wedstryde teen Natal (op Kingsmead), Sentrale Universiteite (in Pietermaritzburg) en Rhodesië (in Bulawayo) ingesluit. Die toerspan het al hul wedstryde gewen. Die tweede toer met Basil Kenyon as bestuurder het wedstryde teen Wes-Transvaal, Noordoostelike Distrikte, Grens, die Britse en Ierse Leeus en Noord-Transvaal gespeel. Die toerspan het hul wedstryde teen die Leeus in Bloemfontein met 15–12 verloor en teen Grens met 28–22.
'n Verslaggewer wat saam met die Britse en Ierse Leeus getoer het, het geskryf dat die wedstryd teen die Gaselle soortgelyk aan ’n toetswedstryd was en dat dit in toekomstige toere moet wegval. Hy het geskryf: “Dit is onregverdig teenoor die besoekers om so ’n taai wedstryd te speel benewens hul ander wedstryde.” Die teenoorgestelde het egter gebeur. As gevolg van die wedstryd teen die Britse en Ierse Leeus in 1955 het dit gebruiklik geword vir die Junior Springbokke om teen toerspanne te speel. Op hierdie manier het die Junior Springbokke teen Australië (1963 en 1969), Britse en Ierse Leeus (1955, 1962, 1980, 1997 en 2009), Frankryk (1958), Nieu-Seeland (1960, 1970, 1976 en 1992), die Suid-Amerikaanse Jaguars (1980) en Ierland (1981) gespeel. Die Franse span van 1967 het egter nie teen die Junior Springbokke gespeel nie, so ook het die Britse en Ierse Leeus egter nie in 1968 en 1974 teen die Junior Springbokke gespeel nie. Die Britse en Ierse Leeus van 1974 het wel teen die Kwagga Barbarians, wat in effek ’n junior Springbokspan was, gespeel en met 27–20 gewen. Vir die wedstryd teen die Leeus in 1980 is die span weer die Junior Springbokke genoem.
Suid-Afrika het die beslissende wedstryde teen Nieu-Seeland in 1956 en Frankryk in 1958 verloor. Gevolglik is ’n Junior Springbokspan in 1959 na Argentinië gestuur om Suid-Afrikaanse rugby te versterk. Kobus Louw was die bestuurder en Peter Allan die kaptein. Die span het dertien wedstryde in Argentinië gespeel, waaronder twee wedstryde teen die nasionale span, en het 456 punte aangeteken teenoor die 47 wat hulle afgestaan het. In 1965 en 1971 het Argentinië na Suid-Afrika getoer om teen die Gaselle te speel, en in 1966 en 1972 het die Gaselle na Argentinië getoer. Van die sewe wedstryde wat tydens hierdie toere gespeel is, het die Gaselle vier gewen.
In 1978 het die Gaselle teen die Cougars, ’n gekombineerde uitnodigingspan van die Verenigde State wat in Suid-Afrika en Rhodesië getoer het, gespeel. Die Cougars het ses wedstryde in Suid-Afrika gespeel: teen Natal, Saamgevoegde Universiteite, Griekwas, Noord-Transvaal, Gaselle en Rhodesië. In 1986 het die Junior Springbokke teen die Nieu-Seelandse Kavaliers gespeel en daar was ook ’n wedstryd tussen die Junior Springbokke en die Springbokke een week na afloop van die Curriebekereindstryd. In 1992 het spelers soos Joost van der Westhuizen, Ruben Kruger, Jannie de Beer, Chris Badenhorst en Kobus Wiese vir die Gaselle teen Nieu-Seeland gespeel.[1]
Uitslae teen toerspanne
wysig| Jaar | Internasionale span | Plek | Telling |
|---|---|---|---|
| 1955 | Britse en Ierse Leeus | Bloemfontein | Verloor 12–15 |
| 1958 | Frankryk | Port Elizabeth | Wen 9–5 |
| 1960 | Nieu-Seeland | Durban | Verloor 6–20 |
| 1962 | Britse en Ierse Leeus | Pretoria | Verloor 11–16 |
| 1963 | Australië | Springs | Wen 12–5 |
| 1969 | Australië | Springs | Verloor 17–27 |
| 1970 | Nieu-Seeland | Potchefstroom | Verloor 25–29 |
| 1976 | Nieu-Seeland | Port Elizabeth | Verloor 15–21 |
| 1980 | Suid-Amerikaanse Jaguars | Pretoria | Verloor 19–30 |
| 1980 | Britse en Ierse Leeus | Johannesburg | Verloor 6–17 |
| 1981 | Ierland | Pretoria | Wen 18–15 |
| 1992 | Nieu-Seeland | Pretoria | Verloor 25–10 |
| 1997 | Britse en Ierse Leeus | Wellington | Verloor 51–21 |
| 2009 | Britse en Ierse Leeus | Kaapstad | Gelyk 13–13 |
| 2016 | Engelse Saxons | Bloemfontein | Verloor 24–32 |
| Engelse Saxons | Kaapstad | Verloor 26–29 |
2009-span
wysigDie span wat in 2009 teen die Britse en Ierse Leeus gelykop gespeel het:[2]
|
|
2016-span
wysigDie span wat in 2016 teen die Engelse Saxons gespeel het:[2]
Sien ook
wysigVerwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (en) "Geskiedenis: Die Gaselle of Junior Springbokke" (html). 31 Maart 2013. Besoek op 26 Oktober 2015.
- ↑ 2,0 2,1 "Rose at pivot for Emerging Boks" (in Engels). PlanetRugby.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Maart 2012. Besoek op 22 Junie 2009.