Wikipedia

Lys van Stradivarius-instrumente

Wikimedia lysartikel

Hier volg 'n lys van Stradivarius instrumente wat deur lede van die huis van Antonio Stradivari gemaak is.

Stradivarius instrumente

wysig

Viole

wysig

Die lys beskik oor 248 inskrywings.

Bynaam Jaar Herkoms Notas
ex-Sachs 1666 Madame Sachs Histories gesien een van die vroeg bekendste viole deur Stradivari. In 2008 is dit te koop aangebied deur Poesis Fine Instruments.[1]
BackBack[2] 1666 Fridart Stigting
Dubois 1667 Canimex Ing. Word tans geleen aan Alexandre Da Costa.[3]
Aranyi 1667 Francis Aranyi (versamelaar) Verkoop by Sotheby's Londen, 12 November 1986.[4]
Captain Savilleex-Captain Saville 1667 Jean-Baptiste Vuillaume
Kaptein Saville (1901–1907) 		Tans word dit geleen aan André Rieu.[5]
Amatese 1668 Alhoewel dit in baie verwysingsboeke gelys word as een van Stradivari se vroegste instrumente, is die moderne konsensus dat dit nie 'n Stradivarius instrument is nie; die instrument is verkoop by die New Yorkse tak van Sotheby's op 3 Februarie 1982 as " 'n interessante viool".[6]
Clisbee 1669 Mev. Clisbee Op uitstalling by Museo del Violino, Cremona, Italië, sedert 2003.[7]
Oistrakh 1671 Koningin Elisabeth van België
Glinka Museum, Moskou 		Dit is voorheen besit deur David Oistrakh, wat dit in 1969 geërf het. Hy het egter nooit met die instrument opvoerings gespeel nie. Dit is gemaak in die styl van Nicola Amati, en was as gevolg van die kort skaal ongemaklik vir Oistrakh om mee te speel. Oistrakh se weduwee het die viool aan die Glinka Museum geskenk.[8] Dit is in Mei 1996 gesteel maar in 2001 teruggevind.[9]
Sellière 1672 Karel IV van Spanje
Spanish; ex-Faltin 1678 Finse Kulturele Stigting Word tans geleen aan Elina Vähälä.[10] In 2011 is dit onthul dat die instrument in werklikheid gemaak is deur Girolamo Amati.[11]
Hellier Stradivarius 1679 Samuel Hellier Smithsonian Instituut
Paganini-Desaint 1680 Nippon Musiekstigting[12] Hierdie viool, en die Paganini-Conte Cozio di Salabue viool van 1727, die Paganini-Mendelssohn altviool van 1731 en die Paganini-Ladenburg tjello van 1736, behels die Paganini Kwartet; die stigting besit meer as 'n dosyn Stradivari instrumente. Dit word tans geleen aan Rainer Schmidt, Hagen Kwartet.
1680 Die versameling van Mnr & Mev. Rin Kei Mei.
1681 Reynier en Hertog de Lachenais Klaarblyklik is die viool deur Napoleon III aan die Franse violis Léon Reynier gegee, wat dit verkoop het aan Hertog de Lachenais van Marseilles in 1881. Deur toedoen van Albert Caressa, het dit deel geword van die versameling van John Wanamaker in 1924, waarna dit in 1929 aangeskaf is deur die Rudolph Wurlitzer-maatskappy. Die laaste eienaar daarvan was Miles Franklin Yount. Reynier het ook 'n 1727 viool (sien hieronder) besit.[13]
Fleming 1681
Bucher 1683
Derpinina 1683
Cipriani Potter 1683 Cipriani Potter
Cobbett; ex-Holloway 1683 Word tans geleen aan Sejong. Dit is moontlik gemaak deur die toedoen van die Stradivari-genootskap.[14]
Croallex-Croall 1684 WestLB
Elphinstoneex-Elphinstone 1684 Word sedert 2005 besit deur Philip Greenberg, die Artistieke direkteur en dirigent van die Kiëf Filharmoniese Orkes in Oekraïne.
The Marquis 1685 Marchese Spinola
Mark Kaplan
Arma Senkrahex-Arma Senkrah 1685 Die Ruggeri – Stiftung Word tans geleen aan Bogdan Bozovic.
Castelbarcoex-Castelbarco 1685
Eugenie, ex-Mackenzie 1685 anoniem Word tans geleen aan Swang Lin, die assosiaat konsertmeester van die Fort Worth Simfonieorkes.[15]
Nachezex-Nachez 1686 Dr. Winfred en Mnr. John Constable.[16]
Rosenheim 1686 William Rosenheim.[17]
Goddard 1686 Mejuffrou Goddard; Antonio Fortunato.[18]
Ex Bello, Marie Law 1687
  • c. 1875: van George Parsons na Hart & Son (Londen)
  • c. 1900: John Lawson (Liverpool)
  • c. 1910: Anoniem, geleen aan Marie Law
  • 1921: Robert A. Bower (Somerset, VK)
  • 1924: Rudolph Wurlitzer Company (Cincinnati, Ohio)
  • 1927: J. Mariano Bello (Meksiko)
  • 1997: Anoniem
  • 2012: Italiaanse versamelaar van die Rare Violins New York veiling
 Word tans geleen aan Maristella Patuzzi.[19] Die Stradivari is gebruik om die Decca album Intimamente Tango (2015, No. 481 1489), en 'n nuwe Vioolconcerto deur Manuel De Sica, vrygestel deur Brilliant Classics (2014, No. 94905), op te neem.
Ole Bull 1687 Ole Bull (1844)
Dr. Herbert Axelrod (1985–1997) 		Dit is in 1997 geskenk aan die Smithsonian Instituut deur Herbert R. Axelrod; en is nou deel van die Axelrod-kwartet.
Mercur-Avery 1687 Word sedert 2002 geleen aan Jonathan Carney, die konsertmeester van die Baltimore Simfonieorkes.
1688 Die versameling van Mnr & Mev. Rin Kei Mei.
Baumgartner 1689 Kanadese Raad van die Kunste Word tot 2021 geleen aan Emma Meinrenken.[20]
Arditi 1689 Dextra musica AS, Noorweë Word tans geleen aan Elise Båtnes, die konsertmeester van die Oslo Filharmoniese Orkes.
Spanish I 1689 Patrimonio Nacional, Palacio Real, Madrid, Spanje.[21] Datum: 1687–1689; deel van 'n duet van viole (Spanish I en II). Daar word daarna verwys as los Decorados en los Palatinos. Dit staan kollektief bekend as del Cuarteto Real (Die Koninklike Kwartet) wanneer dit ingesluit word saam met die Spanish Court alviool (1696) en tjello (1694).
Spanish II 1689 Patrimonio Nacional, Palacio Real, Madrid, Spnje.[21] Datumreeks 1687–1689; deel van 'n duet viole (Spanish I en II) wat na verwys word as los Decorados en los Palatinos; ook kollektief bekend as del Cuarteto Real (Die Koninklike Kwartet) wanneer die ingesluit word saam met die Spanish Court altviool (1696) en tjello (1694).
Ex-Leopold Auer 1690 Word geleen aan Vadim Gluzman - Stradivari-genootskap.[14]
Bingham 1690
Boissier-Sarasate 1690 Real Conservatorio Superior de Música de Madrid Vernoem na die eienaar daarvan.Hierdie viool is een van twee Stradivarius instrumente wat voorheen behoort het aan die Navarrese musikant Pablo de Sarasate.[22]
Ex-Ries 1691 Reinhold Würth Musiekstigting Word sedert 2008 geleen aan József Lendvay Jr.
Bennett 1692 Winterthur-Versicherungen Word geleen aan Hanna Weinmeister.
Falmouth 1692 Gert-Jan Kramer.[23] Word geleen aan Alex Kerr, Konsertmeester van die Dallas Simfonieorkes.
Longuet 1692 Musée de la Musique, Parys In 1890 geskenk. Op vertoning by die museum.[24]
Gould 1693 George Gould.[25] Deur Gould gegee aan die Metropolitan Museum in 1955.
Harrison 1693
In die versameling van die National Music Museum.[26]
Baillot-Pommerau 1694b Voorheen besit deur Arthur Catterall, en daarna deur Alfredo Campoli.[27]
ex-Halíř of Strad Halir 1694 1694
  • Karel Halíř
  • Philip Greenberg, Artistieke direkteur en dirigent van die Kiëf Filharmoniese Orkes, Oekraïne
  • Dr. Harold Dinkens
  • Robert Schumitzky, Assosiaat-konsertmeester van die Opera Pacific Orchestra en eerste-viool van die Orchestra Nova San Diego en Pacific Symphony.
 Karel Halíř het die nuwe weergawe van Sibelius se Vioolconcerto op 19 Oktober 1905 met die viool gespeel, met Richard Strauss wat die Berlynse Hoforkes dirigeer.
Francesca 1694 Metropolitan Museum of Art Erflating van Annie Bolton Matthews Bryant, 1933.[28]
Rutson 1694 Koninklike Musiekakademie (Engeland) Gespeel deur Clio Gould.[29]
Fetzer 1695
Lincoln 1695 In 1970 bemaak aan die mense van Lincoln, Engeland deur Mev. Dudley Pelham op voorwaarde dat dit geleen word aan die Hallé Orchestra vir gebruik deur hul leier.[30]
1696 Word besit deur die Koreaans-gebore klassieke musikant Min-Jin Kym. Dit is in 2010 by Euston Stasie in Londen gesteel, maar in 2013 teruggevind en vir £1.38M opgeveil[31][32][33] aan die Engelse violis Andrew Bernardi.
Paganini 1697 Edvin Marton Dima Bilan, wat hierdie viool bespeel het, het saam met Evgeni Plushenko en Edvin Marton die Eurovision Song Contest van 2008 gewen.[34]
Molitor[35] 1697
  • Madame Juliette Récamier, Parys (?–1804)
  • Hertog Gabriel-Jean-Joseph Molitor, Parys (1804–1849)
  • Molitor familie (1849–1917)
  • J. Mazeran, Parys (1917–1923)
  • Die Curtis Instituut, Philadelphia (1929–1936)
  • R. A. Bower, Somerset (1937–1957)
  • Muriel Anderson, Londonderry (1957–1989)
  • Elmar Oliveira (1989–1994)
  • Albert Stern (1994–2010)[36][37]
  • Anne Akiko Meyers (2010–)[38]
 Daar word bespiegel dat die viool voorheen aan Napoleon Bonaparte behoort het. Dit is deur Tarisio Auctions vir $3,600,000 verkoop, welke 'n nuwe rekord was, totdat die Lady Blunt op 20 Junie 2011 verkoop is.[39]
Cecilia C A (Capitulum Agriense) 1697 Word besit deur die Zelnik István Southeast Asian Gold Museum vanaf 2011, en geleen aan Katalin Kokas vir vyf jaar.[40] Johann Ladislaus Pyrker, 1827; 'n onbekende Protestantse of Joodse religieuse identiteit, 1945; Aranymúzeum, 2011
Cabriac 1698
Baron Knoop 1698 Een van elf Stradivari viole wat geassosieer word met Baron Johann Knoop.
Joachim 1698 Ray Chen (word gehuur) Voorheen besit deur die Hongaarse violis Joseph Joachim, tans is dit die eiendom van die Nippon Musiekstigting.[41]
Duc de Camposelice 1699 Cho-Liang Lin
Lady Tennant; Lafont 1699 Charles Phillipe Lafont
Marguerite Agaranthe Tennant 		Word geleen aan Xiang Gao;[14] tydens 'n veiling van Christie's in April 2005 vir VSA$2.032 miljoen verkoop.[42]
Countess Polignac 1699 Word geleen aan Gil Shaham.
Castelbarco 1699 Biblioteek van Kongres (VSA) Aangebied deur Gertrude Clarke Whittall.[43]
Kustendyke 1699 Koninklike Musiekakademie
Crespi 1699 Fridart Stigting
Berger 1700
  • Charles Auguste de Bériot
  • Henri Vieuxtemps
  • Guillaume Brochon
  • Jean Salis
  • Isador Berger
  • Ralph P. Powell
 Tans in besit van Bein & Fushi Violins.[44]
ex-Berglund 1699 Finse Kulturele Stigting (Suomen Kulttuurirahasto) Het voorheen behoort aan die dirigent Paavo Berglund. Gekoop uit Berglund se boedel deur die Finse Kulturele Stigting in Junie 2012.[45] Word geleen aan Antti Tikkanen.[46]
The Penny 1700 Barbara Penny
Dragonetti 1700 Nippon Musiekstigting[12] Het voorheen behoort aan Alfredo Campoli, nou gespeel deur Veronika Eberle.
Jupiter 1700 Giovanni Battista Viotti Word sedert 1964 besit en gespeel deur Arnold Belnick, Los Angeles, Kalifornië.
Taft; ex-Emil Heermann 1700 Kanadese Raad vir die Kunste Word geleen aan Nikki Chooi[47] wat vanaf 2009 tot 2012 die ontvanger was van die raad se 1729 Guarneri. Dit word tans geleen aan Chooi se jonger broer Timothy Chooi.[48]
Ward 1700 VSA Biblioteek van Kongres Aangebied deur Gertrude Clarke Whittall.[49]
Dushkin 1701 Chimei Museum Word geleen aan die violis Dennis Kim, konsertmeester van die Pacific Symphony.
Markees 1701 Musiekkamer van Hong Kong
Brodsky 1702
Vernoem na Adolph Brodsky, wat op 4 Desember 1881 die eerste uitvoering van Tsjaikofski se Vioolconcerto op hierdie viool gespeel het. Dit word sedert 2006 aan Kirill Troussov geleen. Dit is voorheen gespeel deur Adolf Brodsky, Alexander Schneider en Isidore Cohen.
Irish 1702 Pohjola Bank Kunsstigting, Finland Word geleen aan Rebecca Roozeman.[50]
Conte de Fontana; ex-Oistrakh 1702 Riccardo Brengola
Pro Canale stigting 		Voorheen geleen aan Mariana Sîrbu. Word tans geleen aan Pavel Berman.[51] Het voorheen behoort aan David Oistrakh (1959–1966). Dit was na die 1736 Yusupov sy tweede Strad instrument gewees. Hy het dit in 1959 in Parys gekoop en in 1966 geruil vir die 1705 Marsick.[8]
Lukens; Elder Voicu 1702 A. W. Lukens
Ion Voicu
Roemeense Ministerie vir Kulturele en Godsdienstige Aangeleenthede 		Tot 2023 deur Alexandru Tomescu in bruikleen geneem.[52][53]
King Maximilian Joseph 1702
  • Maximilian Joseph III van Beiere, 1745–77
  • Koning Maximilian Joseph van Beiere, 1799–1825
  • Koning Ludwig II van Beiere, 1864
  • Franz Rampftler (München), 1886
  • von Knörzinger en sy familie, 1920–23
  • Hug & Co., 1923
  • Hamma & Co. (Stuttgart)
  • Marc E. Maartens (Kew Gardens)
  • Victor Mannheimer, 1925–28
  • Mannheimer familie, 1928–61
  • Rembert Wurlitzer Inc., 1961
  • Irving Levick (Buffalo), 1961–98
  • Anonieme Stradivari Genootskap lid
  • Anonieme groep beleggers, 2007[54][55]
 Lewenslange bruikhuur aan Berent Korfker.[55]
Lyall 1702
Antonio Stradivari 1703 Bundesrepublik Deutschland Uitgestal in die Musikinstrumentenmuseum, Berlyn.[56]
La Rouse Boughton 1703 Oesterreichische Nationalbank[57] Word geleen aan Boris Kuschnir van die Kopelman Kwartet.
Lord Newlands 1702 Nippon Musiekstigting[12] Word tans geleen aan Ray Chen.[58]
Allegretti 1703
Alsager 1703
Lady Harmsworth 1703 Paul Bartel Word geleen aan Kristóf Baráti.[59]
Emiliani 1703 Anne-Sophie Mutter
FoulisAurora, ex-Foulis 1703 Word geleen aan Karen Gomyo.[60]
ex-Liebig 1704 Baron Liebig
Wolfgang Schneiderhan
Rony Rogoff 		Vanaf 1911 het dit aan Baron Liebig behoort; besit deur die violis Wolfgang Schneiderhan vanaf 1952 tot 1991; en vanaf 1991 tot 2004 deur Rony Rogoff [61] Behoort tans aan Dkfm Angelika Prokopp Privatstiftung[61], word geleen aan Julian Rachlin.[62]
Betts 1704 VSA Biblioteek van Kongres Aangebied deur Gertrude Clarke Whittall.[63]
Gleni 1704
Sleeping Beauty 1704 Landeskreditbank Baden-Württemberg – Förderbank (L-Bank) Word geleen aan Isabelle Faust. Een van die min Stradivari viole wat sy oorspronklike nek behou het.
Prince Obolensky 1704 Word geleen aan Esther Yoo.
Baron von der LeyenBaron von der Leyen 1705 Private eienaar Verkoop deur Tarisio-veilings op 26 April 2012 vir $2.6 miljoen.[64]
Marsick Oistrakhex-Marsick; ex-Oistrakh 1705 Het voorheen behoort aan David Oistrakh (1966–1974), geruil vir die 1702 Conte di Fontana.[8]
Tadoliniex-Tadolini 1706 Die versameling van Mnr. en Mev. Rin Kei Mei.
Brustleinex-Brüstlein 1707 Oesterreichische Nationalbank[57]
La Cathédrale 1707 Nigel Kennedy
ex-Prihoda 1707 Luz Leskowitz Het voorheen behoort aan die Tsjeggiese violis Váša Příhoda, te wete die onderwyser van Luz Leskowitz.[65]
Hammer 1707 Christian Hammer (versamelaar) Verkoop by Christie's se New York tak op 16 Mei 2006 vir 'n rekord bedrag van VSA$3,544,000 (€2,765,080) na slegs vyf minute se bieëry.[66][67]
1707 Russiese staatsversameling, Glinka staats-sentrale museum van musikale erfenis, Moskou.[68]
Le Davidoff 1708 Musée de la Musique, Parys Bemaak aan die museum in 1887.
Le Tua 1708 Musée de la Musique, Parys Geskenk aan die museum in 1935.
Burstein; Bagshawe 1708 Word besit deur die Jacobs familie; word geleen aan Jeff Thayer, die konsertmeester van die San Diego Simfonieorkes.
Huggins 1708 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan die mees onlangse wenner van die Koningin Elisabeth Kompetisie vir viool.
Regent 1708 Word besit deur die Fridart Stigting.
Ruby 1708 Word geleen aan die politikus Chen Xi.[14]
Strauss 1708 Word geleen aan Clara-Jumi Kang. [14]
Greffuhle 1709 In 1997 geskenk aan die Smithsonian Instituut deur Herbert R. Axelrod. Nou deel van die Axelrod kwartet.
Berlin Hochschule 1709
Hammerleex-Hämmerle; ex-Adler 1709 Oesterreichische Nationalbank[57] Word geleen aan Rainer Honeck.
Ernst 1709 Heinrich Wilhelm Ernst, circa 1850–1865
Wilma Neruda, 1872 		Is geleen aan Dénes Zsigmondy tot 2003.
Engleman 1709 Nippon Musiekstigting.[12]
King Maximilian; Unico 1709 Axel Springer Stigting Word geleen aan Michel Schwalbé, die konsertmeester van die Berliner Philharmoniker (1966–1986);[69] gerapporteer as gesteel in 1999.[70]
Viotti; ex-Bruce 1709 Koninklike Musiekakademie Ge-allokeer aan die Koninklike Musiekakademie nadat dit in Julie 2005 deur die Britse regering aangeskaf is in die plek van erfbelasting, met bykomende befondsing deur die National Heritage Memorial Fund, National Art Collections Fund, J & A Beare, The Belmont Trust, Nigel Brown, lede van die Bruce familie, Albert Frost, Elizabeth Insall, Ian Stoutzker, Valerie Eliot (Old Possum's Practical Trust), BBC Two se The Culture Show en anonieme skenkers.
Marie Hall 1709 Giovanni Battista Viotti
Chimei Museum 		Vernoem na die violis Marie Hall.
Kempnerex-Kempner 1709 Word geleen aan Soovin Kim.
La Pucelle 1709 Huguette Clark[71]
David L. Fulton[71] 		Die Paryse handelaar Jean Baptiste Vuillaume het dit in die 19de eeu uitmekaar gehaal en 'n stuk bygevoeg met 'n houtsneewerk van Johanna van Arkel, wat ook bekendstaan La Pucelle.[22]
Camposelice 1710 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Svetlin Roussev.
Lord Dunn-Raven 1710 Anne-Sophie Mutter
Roedererex-Roederer 1710 Word geleen aan David Grimal. (Vir 37 jaar deur Ayla Erduran besit).
Vieuxtempsex-Vieuxtemps 1710 In 1900 gekoop deur Leopold Geissmar'n prokureur en amateur musikant in Mannheim. Sy dogter Berta het dit in 1944 besit.[72] Moet nie verwar word met die Vieuxtemps-Hauser viool wat geleen word aan Samuel Magad, konsertmeester (1972–2007) van die Chicago Simfonieorkes nie.
Davis 1710 Mnr. en Mev. William S. Davis Word geleen aan Michael Shih, konsertmeester van die Fort Worth Simfonieorkes.[73]
1710 Russiese Staatsversameling, Glinka Museum, Moskou.[74]
The Antonius 1711 Metropolitan Museum of Art Bemaking van Annie Bolton Matthews Bryant, 1933.[75]
the Lady Inchiquin 1711 Voorheen besit deur Fritz Kreisler. Gespeel deur Frank Peter Zimmermann, 'n Duitse bankmaatskappy (WestLB AG) het dit vir sy gebruik aangekoop.[76]
Earl of Plymouth; Kreisler 1711 Los Angeles Filharmoniese Orkes[77] Gevind in 'n stoorkamer op die landgoedere van die heer van Plymouth saam met The Messiah en Alard viole in 1925; gekoop deur Fritz Kreisler in 1928 en gevolglik deur hom verkoop in 1946.[78]
Liegnitz 1711 Voorheen besit deur Szymon Goldberg.
Viotti 1712 Giovanni Battista Viotti
Henry Hottinger versameling 		Word sedert 1965 besit deur Isaac Hurwitz.
Le Fountaine 1712 Hierdie is 'n 'Violino piccolo' uit 1712 – dit is effens korter as 'n gebruiklike viool, met mates van 475mm van bo na onder, 100mm korter as 'n gewone instrument.[22]
Le Brun 1712
  • Niccolò Paganini
  • Charles Lebrun
  • Boutillier Familie
  • Tot 1893 Chardon et Fils
  • Vanaf 1893 Vincenzo Sighicelli
  • Vanaf 1922 Otto Senn
  • Vanaf 2008 'n anonieme konsertviolis
 Verkoop tydens 'n veiling by Sotheby's op 13 November 2001. Vanaf November 2015 tot Januarie 2016 is dit geleen aan Kiril Laskarov, die konsertmeester van die Arkansas Simfonieorkes.[79]
Karpilowsky 1712 Harry Solloway Word vermis: in 1953 gesteel van Solloway se woning in Los Angeles.[80]
Schreiber 1713
Antonio Stradivari 1713
Boissier-Sarasate 1713 Real Conservatorio Superior de Música de Madrid Sarasate legancy 1909
Daniel 1713 Word geleen aan Juan Pablo Reynoso
Sancy 1713 Ivry Gitlis
Gibson; ex-Huberman 1713
Dit is twee keer by Huberman gesteel.
Lady Ley 1713 Stradivarius familie Word besit deur Jue Yao, 'n Chinese violis.
Wirth 1713
Dolphin; Delfino 1714 Jascha Heifetz
Nippon Musiekstigting[12] 		Word geleen aan Akiko Suwanai. Dit is in die 19de eeu deur George Hart die naam "Dolphin" gegee vanweë die rug van die viool, met die vorm daarvan en die glinsterende kleur wat hom aan 'n dolfyn herinner het. Die geskatte waarde daarvan is 4 miljoen euros.
Soil 1714
Berouex-Berou; ex-Thibaud 1714 Jacques Thibaud Voorheen besit deur David Oistrakh (sy eerste Stradivarius, gekoop in die VSA in 1956).[81]
Le Maurien 1714 Word vermis: gesteel in 2002.[82]
Leonora Jackson 1714 William Sloan versameling
Massart 1714 Lambert Massart
György Pauk
Sinsheimer; General Kyd; Perlman 1714 Itzhak Perlman
David L. Fulton
Smith-Quersin 1714 Oesterreichische Nationalbank[57] Word geleen aan Rainer Honeck, die leier van die Weense Filharmoniese Orkes.
Alard-Baron Knoop 1715 Juan Luis Prieto Vernoem na die Franse violis Jean-Delphin Alard. Verkoop tydens 'n veiling in 1981 aan 'n versamelaar in Singapoer vir $1.2 miljoen.[22]
Baron Knoop; ex-Bevan 1715 David L. Fulton
Bazziniex-Bazzini 1715 Word geleen aan Matteo Fedeli.[83]
Cremonese; ex-Harold; Joseph Joachim 1715 Joseph Joachim
Munisipaliteit van Cremona 		Op uitstalling by die Museo del Violino, Cremona, Italië.[7]
Emperor 1715
  • George Haddock (1876–1907)
  • Edgar Haddock (1907–1910)
  • Jan Kubelík
 In 1910 verkoop aan Jan Kubelík vir £10,000.
Duke of Cambridge; ex-Pierre Rode 1715
Voorheen geleen aan Ryu Goto.[84]
Joachim 1715 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Ray Chen.
Lipiński 1715 Giuseppe Tartini Word geleen aan die Milwaukee Simfonieorkes se konsertmeester Frank Almond.[85] Gesteel tydens 'n gewapende roof op 27 Januarie 2014[86] en gevolglik teruggevind.[87]
Marsick 1715 James Ehnes
Titian 1715 Cho-Liang Lin
Ex Adolf Busch 1716 Word sedert 2010 besit deur David Garrett.
Le Provigny 1716 Musée de la Musique, Parys Bemaak aan die Museum in 1909.
Cessole 1716
Berthier 1716 Baron Vecsey de Vecse
Franco Gulli[88]
Booth 1716 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Arabella Steinbacher; voorheen geleen aan Shunsuke Sato; voorheen geleen aan Julia Fischer.[12]
Colossus 1716 Luigi Alberto Bianchi[89] Word vermis; in November 1998 gesteel in Rome, Italië.[90]
Duranti 1716 Word sedert 2002 geleen aan Mariko Senju.[91]
Milstein ex Goldman 1716 Nathan Milstein Verkoop deur Charles Beare en die Milstein Familie aan Jerry Kohl.
Monasterio 1716 Ruggiero Ricci Vernoem na die violis en komponis Jesús de Monasterio.[92] Cyrus Forough.
Provigny 1716
Messiah-Salabue 1716 Ashmolean Museum Oxford Op uitstalling by die Oxford Ashmolean Museum; gemaak van dieselfde boom as 'n P.G. Rogeri viool uit 1710.[93]
Windsor-Weinsteinex-Windsor-Weinstein; Fite 1716 Kanadese Raad vir die Kunste Word geleen aan Timothy Chooi.[47]
Baron Wittgenstein 1716 Die Bulgaarse staat Voorheen besit deur John Corigliano Sr. (voormalige konsertmeester van die New York Filharmoniese Orkes). Word sedert 1979 geleen aan Mincho Minchev.
Gariel 1717 Jaime Laredo Nicola Benedetti
Wieniawskiex-Wieniawski 1717
Baumgartnerex-Baumgartner 1717 Lucerne Festival Strings Word geleen aan Daniel Dodds.
ToennigesToenniges 1717 Strad met die Vuillaume-rug
Lawrence Welk
Dick Kesner 		Dick Kesner
Paul Toenniges (Studio City, Kalifornië)
Kochanski 1717 Pierre Amoyal
Paweł Kochański 		Gesteel in 1987; teruggevind in 1991.[94]
Sasserno 1717 Nippon Musiekstigting.[12] Geleen aan Viviane Hagner tot 2012. Is geleen aan Alina Pogostkina tot 2013.[12]
Maurin 1718 Koninklike Musiekakademie, Londen, Rutson bemaking
Viotti; ex-Rosé 1718 Giovanni Battista Viotti
Oesterreichische Nationalbank[57] 		Word geleen aan Volkhard Steude
Chanot-Chardon 1718 Timothy Baker
Joshua Bell 		Gevorm soos 'n kitaar;[95] word geleen aan Simone Lamsma.
Firebird; ex-Saint Exupéry 1718 Salvatore Accardo Vernoem vir die kleur van die vernis en vir die instrument se briljante klank.
Marquis de Rivière 1718 Daniel Majeske Gespeel deur Majeske terwyl hy konsertmeester was van die Cleveland Simfonieorkes van 1969 tot 1993.
San Lorenzo 1718 Georg Talbot
Count Vieriex-Count Vieri 1718 Die versameling van Mnr. & Mev. Rin Kei Mei.
Lauterbach 1719 Johann Christoph Lauterbach
J.B. Vuillaume
Charles Philippe Lafont[96]
Zahn 1719 LVMH
Wieniawski, Bower 1719 Benz Mercedes Zurich Word geleen aan Klaidi Sahatci, die konsertmeester van die Tonhalle Orchester Zurich.
MalakhMalakh 1719 Dr. L. Looby Malakh House. Laaste gespeel in 1946.
WoolhouseWoolhouse 1720 Gespeel deur Rudolf Koelman.
Bavarianex-Bavarian 1720 Metropolitan Museum of Art [97]
Madrileño 1720
von Beckerath 1720 Michael Antonello
Thibaudex-Thibaud 1720 Jacques Thibaud Vernietig tydens die Air France Vlug 178 vliegtuigongeluk op 1 September 1953.
Sinsheimer; Iselin 1721 Gesteel in Hanover, Duitsland in 2008; teruggevind in 2009.[98]
Lady Blunt 1721 Nippon Musiekstigting.[12][99] Vernoem na Lady Anne Blunt, die dogter van Ada Lovelace en kleindogter van Lord Byron. Die Lady Blunt was die laaste keer verkoop by die Londense afslaers Tarisio op 20 Junie 2011 vir 'n bedrag van £9,808,000 (US$15.9 miljoen), met die opbrengste daarvan wat gegaan het aan die Nippon Stigting se Noordoostelike Japan Aardbewing en Tsunami Verligtingsfonds.[100][101]
Jean-Marie Leclair 1721 Jean-Marie Leclair Word geleen aan Guido Rimonda.[102]
Red Mendelssohn 1720
Inspirasie vir die 1998 rolprent getiteld The Red Violin Voorheen deel gewees van die von Mendelssohn familie kwartet van Stradivari in Berlyn.
Birsou 1721
Voorheen besit deur die Metropolitan Museum of Art. Joan Field, 'n Amerikaanse violis (1915–1988) ook bekend as een van die eienaars daarvan, het die Birsou vanaf 1921 tot 1929 gespeel. In 2002 het Joshua Bell O'mio Babbino Caro op die Birsou opgeneem.
The MacMillan 1721 Tossy Spivakovsky Is vanaf 2008 tot 2012 geleen aan Ray Chen deur die Young Concert Artists; word geleen aan Ning Feng deur Premiere Performances of Hong Kong (2012–tans).[103]
Artot 1722 Lorin Maazel
Jules Falk 1723 Viktoria Mullova Gekoop deur die Amerikaanse violis Jules Falk in 1907. Falk was 'n wonderkind en het op die ouderdom van 17 aangesluit by die Philadelphia Simfonieorkes onder Stokowski en was later musiekdirekteur van die Steel Pier in Atlantic City. Hy het die Stradivarius viool tot sy dood in 1957 gespeel.
Jupiter; ex-Goding 1722 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Ryu Goto;[84] voormalig aan Midori Goto, Daishin Kashimoto, en Manrico Padovani.
Laub-Petschnikoff 1722
Elman 1722 Chimei Museum
Cádiz 1722 Joseph Fuchs Word geleen aan Jennifer Frautschi; vernoem na die stad van Cádiz, Spanje.
Rode 1722
ex-Vallot 1722 Edwin Sherrard
Oberlin College (1989).[104] 		2015 gerestoureer deur John K. Becker van Chicago.
Kiesewetter; ex-Kiesewetter 1723 Christophe Kiesewetter
Clement en Karen Arrison.[105] 		Word geleen aan Philippe Quint.[14] Dit is op 21 April 2008 deur Quint in 'n huurmotor gelos maar die volgende dag weer gevind. Dit word sedert 2010 geleen aan Augustin Hadelich.
Earl Spencer 1723 Word geleen aan Nicola Benedetti.[106]
Le Sarasate 1724
Daar word geglo dat dit besit is deur Kotzius Voloninis, en in 1817 aan Niccolò Paganini verkoop is. By sy dood in 1840 het dit in die hande geval van sy seun Jean-Baptiste Vuillaume, en daarna Pablo de Sarasate wat dit in 1909 bemaak het aan die Conservatoire de Musique in herinnering van sy studentedae. Word uitgestal by die museum.[108]
Ex-Szigeti, Ludwig 1724 Bevat die inskrywing: "Antonius Stradivarius Cremonensis faciebat Anno 1724". Sedert 1989 in besit van die Landesbank Baden-Württemberg en word toegeken aan musikante om te gebruik.
Abergavenny 1724 Leonidas Kavakos speel die viool sedert 2010.
Brancaccio 1725 Vernietig tydens 'n geallieerde lugaanval op Berlyn. Tot 1928 besit deur Carl Flesch; verkoop aan Franz von Mendelssohn, bankier en amateur violis.[109]
Chaconne 1725 Oesterreichische Nationalbank[57] Word geleen aan Rainer Küchel.
Leonardo da Vinci 1725 Da Vinci familie.[110]
Lubbock 1725
  • Jean-Jacques Grasset (17??–1839)
  • Charles Francois Gand (Parys) (1839–1844)
  • Meugy (1844–1892)
  • W.E. Hill & Sons (1892–1893)
  • Neville Lubbock & Mej. Lubbock (1893–1917)
  • Destreicher (1917–1925)
  • W.E. Hill & Sons (1925–1928)
  • Rudolph Wurlitzer Co. (1925–1928)
  • Caroline Powers Thomas (Scarsdale NY) (1928–1960s)[111]
 Besit deur die Franse kunstenaar/musikant Jean-Jacques Grasset tot sy dood in 1839, was besit en gespeel deur die amateur musikant Meugy en later besit en gespeel deur Mej. Lubbock, welke aan die viool die bynaam Lubbock verleen het.
Wilhelmj 1725 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Baiba Skride; een van verskeie Stradivari viole met die bynaam "Wilhelmj".
Hubay 1726
Gespeel deur Paganini, Hubay, Nai-Yuan Hu, Robert Gerle. word tans gespeel deur Edvin Marton.
Greville; Kreisler; Adams 1726 Fritz Kreisler
Baron Deurbroucq 1727
  • Baron Deurbroucq (Den Haag) (1870)
  • Robert Crawford (Edinburg)
  • W.E. Hill & Sons (1902)
  • Hans Wessely (1903–1926)
  • David D. Walton (Boston) (1926)
  • Emil Herrmann (19??–1945)
  • Fredell Lack (1945–2014)
  • Beare's International Violin Society (2015–tans)
Barrere 1727 Voorheen geleen aan Janine Jansen, word tans geleen aan to Rosanne Philippens.[113]
Benvenuti 1727 Word besit deur Maurice Hasson.[114]
Davidoff-Morini 1727 Besit deur die violis Erica Morini, vir haar gekoop deur haar vader in Parys in 1924 vir $10,000[115] Word vermis: gesteel in 1995.[115][116]
General Dupontex-General Dupont 1727 Arthur Grumiaux Word geleen aan Frank Peter Zimmermann.
Holroyd 1727 Besit deur Koh Gabriel Kameda.
Kreutzer 1727 Maxim Vengerov Een van vier Stradivari viole met die bynaam Kreutzer (1701, 1720, 1731).
Reynierex-Reynier of Le Reynier; Hart; ex-Francescatti 1727 LVMH sedert 1993 of 1994
Salvatore Accardo 		Vernoem na Léon Reynier wat in 1847 aan die Concervatoire de Paris gewen het. Word geleen aan Augustin Dumay. Voorheen gespeel deur Kirill Troussov (1997-2006) en Maxim Vengerov, wat nou die Stradivarius Kreutzer besit en speel.
Paganini-Conte Cozio di Salabue 1727 Nippon Musiekstigting[12] Hierdie viool en die Paganini-Desaint viool uit 1680, die Paganini-Mendelssohn altviool uit 1731 en die Paganini-Ladenburg tjello van 1736, maak saam die Paganini Kwartet uit. Word geleen aan Lukas Hagen van die Hagen Kwartet.
Halphen 1727 Angelika Prokopp Private versameling Word geleen aan Eckhard Seifert.
Vesuvius 1727 Antonio Brosa
Remo Lauricella
Cremona 		Op uitstalling by die Museo del Violino, Cremona, Italië.[7]
1727 Suntory Foundation for Arts Word geleen aan Shion Minami.
A. J. Fletcher; Red Cross Knight 1728 A. J. Fletcher Stigting Word geleen aan Nicholas Kitchen van die Borromeo Strykkwartet; die instrument is gemaak deur Omobono Stradivarius.[117]
1728 Australiese Kamerorkes Instrument Fonds[118] Word geleen aan Satu Vänskä, Assistent Leier van die orkes.
Artot-Alard 1728 Endre Balogh[119] 'n Kopie van die instrument is in 1996 geproduseer deur Gregg Alf en Joseph Curtin met gebruikmaking van moderne materiale en metodes;[120] Balogh speel op beide die 1728 oorspronklike en die replika.[121]
Dragonetti-Milanollo 1728
Word geleen aan Corey Cerovsek.
Perkins 1728 Los Angeles Filharmoniese Orkes Vernoem na Frederick Perkins; voorheen behoort aan Luigi Boccherini.[122]
Benny 1729 Jack Benny
Los Angeles Filharmoniese Orkes 		Bemaak aan die Los Angeles Filharmoniese Orkes deur Jack Benny.
Solomon, ex-Lambert 1729 Murray Lambert
Seymour Solomon 		Verkoop by Christie's, New York vir VSA$2,728,000 (€2,040,000).[123]
Innes 1729 Word geleen aan Eugen Sârbu; voorheen geleen aan Henryk Wieniawski.
Libon 1729 Felipe Libon
Josef Suk[124]
Guarneri 1729 Kanadese Raad vir die Kunste Word geleen aan Timothy Chooi,[47] die jonger broer van die 2009–2012 leen-ontvanger Nikki Chooi.[48]
Récamier 1729 Ueno Fine Chemicals Industry, Bpk. Word geleen aan Sayaka Shoji.
Baldiani 1730
  • Hertogin Baldiani
  • Suzanne Chaigneau
  • Fridolin Hamma
  • Dr. Wolfgang Kuhn
 Verkoop vir $338,500 by Christie's, New York, in Oktober 2008.[125]
Ex-Neveu 1730 Marcel Vatelot Gemaak deur Omobono Stradivari. Gekoop deur Ginette Neveu in 1935 ten einde in te skryf by die Wieniawski-kompetisie. Dit is verloor tydens 'n vliegtuigongeluk in 1949 in die Azores saam met Neveu.[126]
Royal Spanish 1730 Anne Akiko Meyers.[127] Dit was eens in die besit van die Koning van Spanje.[128]
Lady Jeanne 1731 Donald Kahn-stigting Word geleen aan Benjamin Schmid.
Rodolphe Kreutzer 1731 Huguette M. Clark Een van vier Stradivari viole met die bynaam Kreutzer (1701, 1720, 1727). Tydens 'n veiling by Christie's in New York op 18 Junie 2014 kon daar nie 'n koper daarvoor gevind word nie.[129]
Garcin 1731
  • Jules Garcin
  • Israel Baker
  • Sidney Harth
Heifetz-Piel 1731 Rudolph Piel
Jascha Heifetz
? 1731 Pierre Gerber
Hansheinz Schneeberger 		Hansheinz Schneeberger, eienaar sedert 1959.
Pierre Baillot 1732 Fondazione Casa di Risparmio Geleen aan Giuliano Carmignola vir die DG opname van Vivaldi: Concertos for Two Violins.[130]
Duke of Alcantara 1732 'n Obskure Spaanse edelman wat beskryf is as 'n aide-de-camp van Koning Don Carlos
Universiteit van Kalifornië, Los Angeles (UCLA) 		Genevieve Vedder het in die 1960's die instrument geskenk aan die UCLA se musiekdepartement. In 1967 is die instrument aan David Margetts geleen. Daar is gedink dat die viool vir 27 jaar verlore was totdat dit teruggevind is van 'n amateurviolis wat beweer het dat hy dit op 'n deurpad gevind het. 'n Skikking is bereik en die Stradivarius het teruggekeer na die UCLA in 1995. [131][132][133]
Red Diamond 1732 Louis Von Spencer IV
Tom Taylor Stradivarius 1732 Voorheen besit deur Joshua Bell.
1732 Word tans te koop aangebied by Peter Prier & Sons Violins in Salt Lake City, Utah.[134]
Arkwright Lady Rebecca Sylvan 1732
  • Carlo Alfredo Piatti
  • John Hungerford Arkwright
  • Joseph Sylvan
  • Rachel Barton Pine Stigting
 Geskenk aan die stigting deur Sylvan in 2015.[135][136]
Des Rosiers 1733 Angèle Dubeau Voorheen besit deur Arthur Leblanc
Huberman; Kreisler 1733 Bronisław Huberman
Fritz Kreisler
Khevenhüller 1733 Yehudi Menuhin
Rode 1733 Word tans gebruik deur Erzhan Kulibaev met vergunning van die Maggini-stigting.[137]
Ames Stradivarius 1734 Roman Totenberg Gesteel in 1981, gevind in Junie 2015,[138] teruggegee aan die Totenberg familie op 6 Augustus 2015.[139][140][141] Met ingang Oktober 2018, is dit verkoop aan 'n onbekende outeur.[142]
Scotland University 1734 Sau-Wing Lam Versameling Word tans gebruik deur Sergei Krylov met vergunning van die Fondazione Antonio Stradivari in Cremona.
Baron Feilitzsch; Heermann 1734
Habeneck 1734 Koninklike Musiekakademie
Herkules; Ysaÿe; ex-Szeryng;
also Kinor David 		1734
Van Ysaÿe gesteel tydens 'n konsert in St. Petersburg in 1908; hy het dit onbewaak in die aantrekkamer gelos. Dit het weer verskyn in 'n winkel in Parys in 1925. In 1972 het Szeryng die instrument geskenk onder die naam Kinor David (Dawid se viool) aan die stad van Jerusalem. Die viool word ingevolge sy wense gespeel deur die konsertmeester van die Israel Filharmoniese Orkes.[143]
Willemotte 1734 Gekoop deur Leonidas Kavakos in 2017.[144]
Lord Amherst van Hackney 1734 Fritz Kreisler
Lamoureux; ex-Zimbalist 1735 Word vermis: gesteel.[145]
Muntz Stradivarius 1736 Nippon Musiek-stigting[12] Word tans geleen Yuki Manuela Janke, konsertmeester van die Staatskapelle Dresden.
Roussyex-Roussy 1736 Chisako Takashima.[146]
Yale Stradivari 1736 Yale-universiteit, Yale-universiteit Versameling van Musiekinstrumente.[147]
Spiritus Sorsana 1736 David Montagu
Huis van Yusupov 1736 Russiese Staatsversameling, Glinka Museum, Moskou.[148] Voorheen geleen aan David Oistrakh (1930s–1941)[81]
Comte d'Amaille 1737
Lord Norton 1737
Il Mio Preferito; L'ultimo 1737
The Swan Song, Le Chant du Cygne 1737 Oorspronklike etiket: "Antonius Stradivarius Cremonensis / Faciebat Anno 1737 / D'Anno 93". Dit word besit en gespeel deur Ivry Gitlis.

Altviole

wysig

Daar is dertien bekende en bestaande Stradivari altviole.[149]

Bynaam Jaar Herkoms Notas
Mahler 1672 Habisreutinger Stigting Die eerste van die Stradivarius altviole, word tans geleen aan die Franse altviolis Antoine Tamestit.
Tuscan-Medici Tenor 1690 Cosimo III de' Medici
Conservatorio Luigi Cherubini (Florence)
Tuscan-Medici 1690 Cosimo III de' Medici
Cameron Baird 		Aangevra deur Cosimo III de' Medici, Groot Hertog van Toskane; word tans geleen aan die Verenigde State Biblioteek van Kongres.
Axelrod 1696 In 1997 geskenk aan die Smithsonian Instituut deur Herbert R. Axelrod. Nou deel van die Axelrod kwartet.
Archinto 1696 Koninklike Musiekakademie.[150]
Spanish Court 1696 Patrimonio Nacional, Palacio Real, Madrid, Spanje.[21] Kollektief bekend as die del Cuarteto Real (Die Koninklike Kwartet) wanneer dit ingesluit word saam met die vioolduet los Decorados (Spanish I en II, 1687–1689) en die Spanish Court tjello uit 1694.
MacDonald 1701 Peter Schidlof Sou verkoop word tydens 'n veiling deur die Londense musiekinstrument afslaers Ingles & Hayday[151] in samewerking met Sotheby's in die lente van 2014. Die suksesvolle bod sou aangekondig word op 25 Junie 2014, maar die instrument kon nie 'n koper kry wat bereid was om die minimum bod van VSA$45 miljoen te betaal nie.[152][153]
Kux; Castelbarco 1714 Fridart Stigting Omgeskakel van viol na altviool deur Jean Baptiste Vuillaume.[154]
The Russian 1715 Russiese Staatsversameling
Cassavetti 1727 Verenigde State Biblioteek van Kongres Aangebied deur Gertrude Clarke Whittall.[155]
Paganini-Mendelssohn 1731 Nippon Musiekstigting[12] Hierdie altviool, die Paganini-Desaint viool uit 1680, die Paganini-Conte Cozio di Salabue viool uit 1727 en die Paganini-Ladenburg tjello uit 1736, maak saam die Paganini Kwartet uit. Dit word geleen aan Kazuhide Isomura van die Tokio Strykkwartet. Dit was voorheen deel van die von Mendelssohn familie kwartet van Stradivari in Berlyn.
Gibson 1734 Habisreutinger Stigting Word tans geleen aan die altviolis Ursula Sarnthein van die Switserse trio Trio Oreade.

Tjellos

wysig

Antonio Stradivari het tussen 70 en 80 tjellos gedurende sy leeftyd gebou, waarvan 63 nog bestaan.

Bynaam Jaar Herkoms Notas
ex Vatican Stradivarius 1620*/1703 Emmanuel Gradoux-Matt, New York
Gekoop deur Philip Glass vir Wendy Sutter
Academia de Arte de Florencia (Meksiko), word geleen aan Nadège Rochat 		Oorspronklik gemaak deur Nicolo Amati as 'n viola da gamba c. 1620, en verwerk na 'n tjello deur Amati se student, Antonio Stradivari.[156]
ex-Du Pré; ex-Harrell 1673
General Kyd; ex-Leo Stern 1684 Leo Stern
Los Angeles Filharmoniese Orkes
Robert deMaine 		In 2004 gesteel en later teruggevind.[158][159][160]
Marylebone 1688 In 1997 geskenk aan die Smithsonian Instituut deur Herbert R. Axelrod; deel van die Axelrod kwartet.
Barjansky 1690 Alexandre Barjansky
Julian Lloyd Webber[161]
ex-Gendron; ex-Lord Speyer 1693 Edgar Speyer; Kunststiftung NRW Word geleen aan Maria Kliegel; voorheen geleen aan Maurice Gendron (1958–1990).
Spanish Court of Decorado 1694 Patrimonio Nacional, Palacio Real, Madrid, Spanje[21] Kollektief bekend as Quinteto Real of Quinteto Palatino (Die Koninklike Kwintet of Paleis Kwintet) wanneer dit ingesluit word saam met die vioolpaar los Decorados (Spanish I en II 1687–1689), die Bajo Palatino tjello uit 1700 en die Spanish Court altviool uit 1696.
Bajo Palatino 1700 Patrimonio Nacional, Palacio Real, Madrid, Spanje[21] kollektief bekend as Quinteto Real of Quinteto Palatino (Die Koninklike Kwintet of Paleis Kwintet) wanneer dit ingesluit word saam met die vioolpaar los Decorados (Spanish I en II 1687–1689), die Spanish Court tjello uit 1694 en die Spanish Court altviool uit 1696.
Bonjour 1696 Abel Bonjour
Kanadese Raad vir die Kunste 		Word geleen aan Bryan Cheng.[162]
Lord Aylesford 1696 Nippon Musiekstigting[12] Word geleen aan Pablo Ferrández; voorheen geleen aan Danjulo Ishizaka en Janos Starker (1950–1965).
Castelbarco 1697 Verenigde State Biblioteek van Kongres Aangebied deur Gertrude Clarke Whittall.[163]
Cholmondeley Cello 1698 Anonieme versamelaar In 1988 gekoop vir 'n rekordbedrag van Sjabloon:GBP682,000 (Sjabloon:USD1.2 miljoen)[164][165]
Stauffer; ex-Cristiani 1700 Jean Louis Duport
Elise Barbier Cristiani 		Word uitgestal by die Museum van Cremona.[7]
Servais 1701 National Museum of American History Word geleen aan Anner Bylsma.
Paganini-Countess of Stanlein 1707 Bernard Greenhouse[166] In Januarie 2012 verkoop vir 'n geskatte bedrag van $6 miljoen aan 'n kunsliefhebber van Montreal;[167] (later geïdentifiseer as Jacqueline Desmarais) word geleen aan Stéphane Tétreault.[168]
Boccherini; Romberg 1709 Voorheen gespeel deur Pablo Casals.
Markevitch; Delphino 1709 Word besit deur die Fridart Stigting.
Gore Booth; Baron Rothschild 1710 Rocco Filippini
Gustav Bloch-Bauer 		Gesteel deur die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty van Gustav Bloch-Bauer in 1938. Dit het tot 1956 in die besit van die Duitse owerhede gebly.[169] Die tjello verskyn in die rolprent Woman in Gold, en word gespeel deur Bloch-Bauer, wat die instrument lewenslank geleen het by die Rothschild familie.[170]
Duport 1711 Mstislav Rostropovich (1974–2007)
Mara 1711 Heinrich Schiff
Amedeo Baldovino 		In Julie 1963 verloor toe 'n veerboot wat oppad was van Montevideo na Buenos Aires aan die brand geslaan het en gesink het. Dit is later teruggevind (in stukke) in die viooltas en herbou deur W.E. Hill & Sons.[171]
Davidov 1712 Hertog Sjabloon:Interlanguage link multi (1794–1866)
Karl Davidov
Jacqueline du Pré 		Word geleen aan Yo-Yo Ma.
Batta 1714
Word tans uitgestal by die Metropolitan Museum of Art, New York stad.
de Vaux 1717 Word geleen aan Adam Klocek.
Amaryllis Fleming 1717 ex-Blair-Oliphant, ex-Hegar, ex-Kühn, ex-Küchler Het voorheen behoort aan Amaryllis Fleming, die halfsuster van die skrywers Ian en Peter Fleming. Die nek, kop en tafel daarvan is nie oorspronklik nie, na uitgebreide herstelwerk gedurende die 18de eeu deur die Spaanse luitmaker José Contreras;[173][174] in 2008 opgeveil.[175]
Becker 1719 Hugo Becker
Piatti 1720 Carlos Prieto Voorheen deel van die von Mendelssohn familie kwartet van Stradivari's in Berlyn.
Vaslin 1723 LVMH Word geleen aan Christian-Pierre La Marca.
Baudiot 1725 Gregor Piatigorski Bemaak aan Evan Drachman deur sy grootvader Gregor Piatigorski.
Chevillard 1725 Museu da Música, Lissabon
Marquis de Corberon; ex-Loeb 1726 Koninklike Musiekakademie Voorheen besit deur Hugo Becker en Audrey Melville, wat dit in 1960 bemaak het aan die RAM. Melville se vriend, Zara Nelsova, het dit tot haar dood in 2002 gehou, as 'n voorwaarde tot Melville se bemaking. Word tans geleen aan Steven Isserlis.[176]
Comte de Saveuse 1726 Comte de Saveuse d'Abbeville, Edward Latter, Archibald Hartnell, Michael Edmonds, gevolglik geleen aan Michael Evans.
De Munck; ex-Feuermann 1730
Word geleen aan Steven Isserlis.[149][177]
Pawle 1730 Chimei Museum Was op 'n stadium geleen aan Yo-Yo Ma in 1999 toe die Petunia se nek beskadig is voor 'n konsert in Taiwan.[178]
Braga 1731 Word geleen aan Myung-wha Chung.[179]
Stuart 1732 Frederick die Grote,[180] Steven Honigberg Volgens President Vladimir Putin het sy vriend Sergei Roldugin die instrument vir VSA$12 Miljoen gekoop .[180][181]
Paganini-Ladenburg 1736 Nippon Musiekstigting.[12] Hierdie tjello, en die Paganini-Desaint viool uit 1686, die Paganini-Conte Cozio di Salabue viool uit 1727 en die Paganini-Mendelssohn altviool uit 1731, behels die Paganini Kwartet. Word geleen aan Clive Greensmith van die Tokio Strykkwartet.

Kitaars (ook ghitaars)

wysig

Vyf[182] volledige kitaars deur Stradivari bestaan, asook 'n paar fragmente van andere – insluitende die nek van 'n sesde kitaar, wat besit word deur die Conservatoire de Musique in Parys.[183] Hierdie kitare beskik oor tien snare, wat tipies was van die era.

Bynaam Jaar Herkoms Notas
Hill 1688 Ashmolean Museum by die Universiteit van Oxford[183] ex-Kabayao-Dolfus Stradivarius 1724
Sabionari 1697 (Word besit deur 'n private versamelaar) Tans die enigste speelbare Stradivari kitaar. Soos baie ander barokkitaars, is dit herontwerp ten einde instrumentele praktyk aan die begin van die 19de eeu te volg. Dit is onlangs gerestoureer deur Lorenzo Frignani tot die oorspronklike barok konfigurasie.[182]
Rawlins 1700 National Music Museum, Suid-Dakota.[184] Voorheen besit deur die violis Louis Krasner.

Harpe

wysig

Die enigste oorblywende Stradivarius harp is die arpetta (klein harp), wat besit word deur die San Pietro a Maiella Musiekkonservatorium in Napels, Italië.[185][186]

Mandoliene

wysig

Daar bestaan twee bekende Stradivari mandoliene. Die Cutler-Challen Choral Mandolino uit 1680 word gehuisves in die versameling van die Nasionale Musiekmuseum van die Universiteit van Suid-Dakota in Vermillion, Suid-Dakota.[187] Die ander, gedateer ca. 1706, word besit deur die private versamelaar, Charles Beare van Londen.[188] Dit staan bekend as Mandolino Coristo, en beskik oor agt snare.[22]

Strykstokke

wysig

'n Stradivarius strykstok, die Koning Karel IV strykstok wat toegeskryf word aan die Stradivari werkswinkel, vorm tans deel van die versameling van die National Music Museum- Voorwerp nommer: 04882- aan die Universiteit van Suid-Dakota in Vermillion, Suid-Dakota. Die Rawlins Galery strykstok-NMM 4882- word toegeskryf aan die werkswinkel van Antonio Stradivari, Cremona, ca. 1700. Dit is een van twee strykstokke (die ander vorm deel van 'n private versameling in Londen) wat toegeskryf word aan die werkswinkel van Antonio Stradivari.[189]

Verwysings

wysig
  1. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, Cremona Italy". Poesis Studio. 2008. Besoek op 20 Oktober 2019.
  2. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, c. 1666". Royal Academy of Music. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2013. Besoek op 19 April 2013.
  3. ↑ "Stradivarius". AlexandreDacosta.com (in Frans). 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 September 2007. Besoek op 20 Augustus 2007.
  4. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1666–70 (Aranyi)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2013. Besoek op 20 Augustus 2007.
  5. ↑ Jess (4 September 2018). "Stradivarius Instruments and their Amazing Legacy". SuperProf. Besoek op 20 Oktober 2019.
  6. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1664 (Amatese)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2013. Besoek op 20 Augustus 2007.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 "Museo Stradivariano". Museo Civico Cremona (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2010. Besoek op 20 Oktober 2019.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Oistrakh, David (2008). Conversations with Igor Oistrakh. Moscow. p. 137.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  9. ↑ "Antonio Stradivari, Cremona, 1671, the 'Oistrakh'". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 20 Augustus 2007.
  10. ↑ "Elina Vähälä". Jonathan Wentworth Associates (in Engels). 9 Junie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Februarie 2012. Besoek op 5 Februarie 2008.
  11. ↑ "Not a Stradivarius after all". Yle (in Engels). 3 November 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2020. Besoek op 20 Oktober 2019.
  12. ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 12,11 12,12 12,13 12,14 12,15 12,16 12,17 12,18 12,19 12,20 "Instruments Owned by NMF". Nippon Music Foundation (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Mei 2020. Besoek op 2 Januarie 2016.
  13. ↑ Henley, William; Woodcock, Cyril (1961). Antonio Stradivari, master luthier, Cremona, Italy, 1644–1737: his life and instruments. p. 21. OCLC 748037. {{cite book}}: |website= ignored (hulp)AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 "Recipients and Instrument Collection". The Stradivari Society. 28 Maart 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 29 April 2008.
  15. ↑ Simek, Peter (15 November 2011). "Fort Worth Symphony Acquires Second Stradivari Violin". The Dallas Morning News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 28 April 2013.
  16. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1686 (Ex-Nachez)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2006. Besoek op 14 Augustus 2011.
  17. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1686 (Rosenheim)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2012. Besoek op 14 Augustus 2011.
  18. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1686 (Goddard)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2012. Besoek op 24 November 2007.
  19. ↑ "Biography". Maristella-Patuzzi.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Maart 2016. Besoek op 12 Augustus 2015.
  20. ↑ "Musical Instrument Bank: Emma Meinrenken". The Canada Council for the Arts (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2018. Besoek op 5 Oktober 2018.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 "Violins, violas, cellos & double basses owned by Royal Palace in Madrid". Cozio (in Engels). 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2013. Besoek op 26 Maart 2008.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 "The magic of the Stradivarius: the most beautiful violins in the world". Classic FM (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2016. Besoek op 30 Maart 2014.
  23. ↑ Shull, Chris (29 April 2013). "That Special Something". Dallas Symphony Orchestra. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2013. Besoek op 6 Junie 2013.
  24. ↑ "Violon, Dit Le "Queux De Saint-Hilaire"". Philharmonie de Paris (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Januarie 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  25. ↑ ""The Gould" Violin 1693: Antonio Stradivari". Metropolitan Museum of Art (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2012. Besoek op 1 Januarie 2012.
  26. ↑ "The 'Harrison' Stradivari, 1693". National Music Museum. Besoek op 20 Oktober 2019.
  27. ↑ Phillips of London, Important Musical Instruments Auction Catalogue, 19 November 1996.
  28. ↑ ""The Francesca" Violin, 1694". Metropolitan Museum of Art. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2012. Besoek op 31 Desember 2011.
  29. ↑ "Clio Gould AGSM, Hon RAM". Royal Academy of Music. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 24 Junie 2007.
  30. ↑ "History in the making at priceless violin's homecoming concert". University of Lincoln (in Engels). 23 Februarie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 30 Julie 2013.
  31. ↑ "Man jailed for Stradivarius violin theft at Euston". BBC News (in Engels). 8 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 November 2017. Besoek op 30 Julie 2013.
  32. ↑ "'Incredible elation' after rare £1.2m violin found". BBC News (in Engels). 30 Julie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 September 2019. Besoek op 30 Julie 2013.
  33. ↑ "Stolen Stradivarius sells for £1.38m". BBC News (in Engels). 18 Desember 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Januarie 2016. Besoek op 18 Desember 2013.
  34. ↑ "The Violin". Edvin Marton (in Hongaars). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2013. Besoek op 26 Mei 2008.
  35. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1697 (Molitor)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 November 2013. Besoek op 17 Oktober 2010.
  36. ↑ "About Our Artists". RdA Music. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2011. Besoek op 17 Oktober 2010.
  37. ↑ Morning View Studios (23 Februarie 2009). "Violin Grandmaster Albert Stern meets Tae Kwon Do Grandmaster Moon". YouTube (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Maart 2016. Besoek op 17 Oktober 2010. Violin identified at 3:08
  38. ↑ van Ryzin, Jeanne Claire (15 Oktober 2010). "Austin violinist Anne Akiko Meyers buys rare Stradivarius for record-setting $3.6 million". Austin360 (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Oktober 2016. Besoek op 17 Oktober 2010.
  39. ↑ "Tarisio; October 2010 (New York) – Lot 467". Tarisio. 2010. Besoek op 17 Oktober 2010.
  40. ↑ "Stradivari-hegedűt kapott használatra Kokas Katalin Zelnik Istvántól" [Stradivarius violin received by Katalin Kokas from István Zelnik]. Breuerpress (in Hongaars). 30 November 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  41. ↑ Houston, Lisa (21 Oktober 2018). "Ray Chen, Today's Virtuoso". San Francisco Classical Voice (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Augustus 2019. Besoek op 2 Augustus 2019.
  42. ↑ "Stradivari violin fetches record auction price". Australian Broadcasting Corporation (in Engels). Agence France-Presse. 23 April 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Maart 2011. Besoek op 26 Januarie 2008.
  43. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, Cremona, 1699, "Castelbarco"". Library of Congress (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Julie 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  44. ↑ "Featured Offering: A magnificent violin by Antonio Stradivari (1644-1737) Cremona, 1700 "Berger"" (PDF). Bein & Fushi, Inc. No. 36. p. 4. Besoek op 22 Junie 2019.
  45. ↑ "Paavo Berglundin Stradivari jää Suomeen" [Paavo Berglund's Stradivarius will stay in Finland]. Yle (in Fins). 20 Junie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 21 Junie 2012.
  46. ↑ "Antti Tikkanen". Nurmeksen Nuori Musiiki (in Fins). 26 Januarie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Januarie 2016.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 "Exceptional young musicians loaned instruments worth over $35 million". Canada Council for the Arts (in Engels). 26 September 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Junie 2013. Besoek op 26 September 2012.
  48. ↑ 48,0 48,1 "Instrument Bank grants rare violins, cellos to young artists". CBC News (in Engels). 26 September 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2013. Besoek op 26 September 2012.
  49. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, Cremona, 1700, "Ward"". Library of Congress (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Julie 2019. Besoek op 31 Desember 2011.
  50. ↑ "Nuori espoolaisviulisti sai huippusoittimen – Rebecca soittaa Stradivariusta" [The young Espoo violinist got a top instrument - Rebecca plays Stradivarius]. Länsiväylä (in Fins). 26 Januarie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 April 2019. Besoek op 12 April 2019.
  51. ↑ "Biography". Pavel Berman (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  52. ↑ R.R. (24 November 2007). "Legendary Stradivarius finds Romanian owner at last". Hotnews.ro (in Roemeens). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2008. Besoek op 29 April 2008.
  53. ↑ "Romanian violinist Alexandru Tomescu to use Stradivarius violin for five more years". Romania-insider.com (in Engels). 3 Desember 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  54. ↑ "1702/03 – Small violin "King Joseph Maximilian"". Archivio della Liuteria Cremonese (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2019. Besoek op 15 Maart 2017.
  55. ↑ 55,0 55,1 "Antonio Stradivari, Small Violin, 1702, the 'King Maximilian Joseph'". Tarisio.com (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2019. Besoek op 15 Maart 2017.
  56. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1703". Cozio.com (in Duits). 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2014. Besoek op 27 Maart 2008.
  57. ↑ 57,0 57,1 57,2 57,3 57,4 57,5 "Wertvolle alte Streichinstrumente". Oesterreichische Nationalbank (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Augustus 2012. Besoek op 7 April 2007.
  58. ↑ "Ray Chen". Phoenix Symphony (in Engels). 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Mei 2012. Besoek op 20 Oktober 2019.
  59. ↑ "About Kristóf Baráti". Kristóf Baráti (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2017. Besoek op 20 Oktober 2019.
  60. ↑ "Karen Gomyo". Naxos Classical Music (in Spaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Januarie 2010. Besoek op 20 Oktober 2019.
  61. ↑ 61,0 61,1 "Antonio Stradivari, Violin, Cremona, 1704, the 'Liebig, Schneiderhan'". Tarisio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2020. Besoek op 25 September 2019.
  62. ↑ Álvarez, Gilberto (15 April 2017). "Stradivari "Ex-Liebig"". Revista Tempo (in Spaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2019. Besoek op 25 September 2019.
  63. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, Cremona, 1704, "Betts"". Library of Congress (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Oktober 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  64. ↑ "'Baron von der Leyen' Stradivarius of c.1705". Tarisio.com (in Engels). 26 Maart 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2013. Besoek op 30 Maart 2014.
  65. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1707". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2014. Besoek op 20 Oktober 2019.
  66. ↑ "Stradivarius tops auction record". BBC News (in Engels). 17 Mei 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2009. Besoek op 7 Junie 2006.
  67. ↑ "Successful $3,544,000 bid of "Hammer"". MSNBC (in Engels). Associated Press. 16 Mei 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Julie 2009. Besoek op 18 Oktober 2006.
  68. ↑ "Скрипка: Антонио Страдивари 1707 год, Кремона, Италия" [Violin: Antonio Stradivarius 1707, Cremona, Italy]. Glinka Museum (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Desember 2014.
  69. ↑ Lemke-Matwey, Christine (26 Oktober 2009). "Michel Schwalbé: Des Meisters erste Geige" [Michel Schwalbé: The Master's First Violin]. Der Tagesspiegel (in Duits). Besoek op 20 Oktober 2019.
  70. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1709, "King Maximilian; Unico"" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2012. Besoek op 20 Augustus 2007.
  71. ↑ 71,0 71,1 Dedman, Bill (9 Augustus 2010). "Who is watching heiress Huguette Clark's millions?". NBC News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Oktober 2012. Besoek op 25 Junie 2011.
  72. ↑ Geissmar, Berta (1944). The Baton and the Jackboot. London, UK: Hamish Hamilton. pp. 9–10.
  73. ↑ Hoinski, Michael (11 Februarie 2012). "An Ode to Bach's Genius in the Key of Stradivarius". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 September 2017. Besoek op 25 September 2017.
  74. ↑ "Скрипка Антонио Страдивари 1710 год, Кремона, Италия" [Violin: Antonio Stradivarius 1710, Cremona, Italy]. Glinka Museum (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 November 2014. Besoek op 29 Oktober 2019.
  75. ↑ ""The Antonius" Violin 1711: Antonio Stradivari". Metropolitan Museum of Art (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Oktober 2011. Besoek op 1 Januarie 2012.
  76. ↑ Schwartzkoff, Louise (5 Desember 2007). "Music's the food of love – just don't eat the Stradivarius". The Sydney Morning Herald (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 11 Desember 2009.
  77. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1711 (Earl of Plymouth; Kreisler)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 22 November 2007.
  78. ↑ "Unplayed Strads". TIME. 22 April 1946. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2007. Besoek op 22 November 2007.
  79. ↑ "ASO concertmaster to perform Mendelssohn Concerto on Stradivarius Violin". THV11 (in Engels). 20 Januarie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Februarie 2016. Besoek op 8 Februarie 2016.
  80. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1712 (Karpilowsky)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Desember 2010.
  81. ↑ 81,0 81,1 Oistrakh, David (2008). Conversations with Igor Oistrakh. Moscow. p. 136.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  82. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1714 (Le Maurien)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2008. Besoek op 29 Oktober 2019.
  83. ↑ "Bazzini - De Vito". Matteo Fedeli (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Julie 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  84. ↑ 84,0 84,1 "Ryu Goto Biography". Ryugoto.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 31 Augustus 2008.
  85. ↑ Strini, Tom (6 September 2008). "Encore for a Stradivarius". Milwaukee Journal Sentinel (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 September 2008. Besoek op 6 September 2008.
  86. ↑ Henry, Colleen (28 Januarie 2014). "Multi-million dollar violin stolen from Milwaukee Symphony performer". WISN-TV (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2014. Besoek op 28 Januarie 2014.
  87. ↑ Luthern, Ashley (6 Februarie 2014). "Stolen Stradivarius violin found in suitcase in Milwaukee attic". Milwaukee Journal Sentinel (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Maart 2014. Besoek op 18 Februarie 2014.
  88. ↑ "Strumento". Pavel Berman (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 12 Februarie 2009.
  89. ↑ Riley, Maurice W.; Filippi, Elena Belloni (1991). "Italian Violists". The History of the Viola, Volume II. Ann Arbor, Michigan: Braun-Brumfield. p. 196.
  90. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1716 (Colossus)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2003.
  91. ↑ "Profile". Mariko Senju (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2017. Besoek op 5 Februarie 2008.
  92. ↑ "Cozio Archive: Antonio Stradivari, Cremona, 1719, the 'Monasterio'". Tarisio Auctions (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2020. Besoek op 20 Oktober 2019.
  93. ↑ "Stradivari and Rogeri made from the same tree". Versteeg Geigenbau Violin Makers and Restorers (in Engels). Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  94. ↑ Amoyal, Pierre (2004). Pour l'amour d'un Stradivarius. ISBN 2-221-09473-5. {{cite book}}: |website= ignored (hulp)AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  95. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1718 (Chanot-Chardon)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2012. Besoek op 20 Augustus 2007.
  96. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1719 (Lauterbach)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2012. Besoek op 24 November 2007.
  97. ↑ "ex-"Bavarian" Antonio Stradivari (Italian, Cremona 1644–1737 Cremona)". Metropolitan Museum of Art. Besoek op 1 Januarie 2012.
  98. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1721 (Sinsheimer; Iselin)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 12 Maart 2009.
  99. ↑ "Stradivarius to be sold to raise money for Japan quake". BBC News (in Engels). 2 Mei 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2019. Besoek op 2 Mei 2011.
  100. ↑ "$15m Stradivarius violin smashes record". The Daily Telegraph (in Engels). Sydney. 21 Junie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2012. Besoek op 21 Junie 2011.
  101. ↑ "Stradivarius violin sold for £9.8m at charity auction". BBC News (in Engels). 21 Junie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2020. Besoek op 21 Junie 2011.
  102. ↑ "Biografia". Guido Rimonda (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Desember 2008. Besoek op 6 Februarie 2008.
  103. ↑ "Biography". Ning Feng Violin (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  104. ↑ "Second Fiddle of the First Order". Oberlin College (in Engels). 11 Oktober 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  105. ↑ "Violinist Plays For Taxi Driver". BBC News (in Engels). 7 Mei 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Januarie 2009. Besoek op 6 Mei 2008.
  106. ↑ "Meet The Orchestra Players: Nicola Benedetti". Philharmonia Orchestra (in Engels). 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2012. Besoek op 29 April 2008.
  107. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1724 (Sarasate)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2012. Besoek op 18 Junie 2008.
  108. ↑ "Violon, dit le "Sarasate"". Musée de la Musique (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 20 Oktober 2019.
  109. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1725 (Brancaccio)". Cozio (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2012. Besoek op 12 Januarie 2008.
  110. ↑ "The Instruments and to Whom Did They Belong, and When?". Fritz Reuter & Sons. 14 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Februarie 2012. Besoek op 10 Februarie 2008.
  111. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1725 (Lubbock)". Cozio (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2014. Besoek op 6 April 2014.
  112. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1726". Tarisio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017.
  113. ↑ "Biography". Rosanne Philippens (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2018. Besoek op 20 Oktober 2019.
  114. ↑ "Maurice Hasson". Royal Academy of Music (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Desember 2014. Besoek op 1 Januarie 2012.
  115. ↑ 115,0 115,1 McNearney, Allison (5 Maart 2017). "Who Stole Erica Morini's $3.5 Million Stradivarius Violin". The Daily Beast (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2017. Besoek op 5 Maart 2017.
  116. ↑ "Theft Notices & Recoveries". FBI Art Theft Program (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2017. Besoek op 7 April 2007.
  117. ↑ "Nicholas Kitchen Biography". Borromeo String Quartet (in Engels). 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 5 Februarie 2008.
  118. ↑ Morgan, Joyce (2 Junie 2011). "Violinist revs up ACO's latest million-dollar baby". The Sydney Morning Herald (in Engels). Fairfax Media. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 4 Desember 2011.
  119. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1728 (Artot-Alard)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 16 Junie 2008.
  120. ↑ Shepherd, Steven L. (Spring 2000). "The Mysterious Technology of the Violin". American Heritage of Invention & Technology. 15 (4). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Augustus 2008. Besoek op 16 Junie 2008.
  121. ↑ Balogh, Endre (20 Maart 2006). "Will The Real Stradivarius Please Play An A?". Betterphoto.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Desember 2008. Besoek op 16 Junie 2008.
  122. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1728 (Perkins)". Cozio.com (in Engels). 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 22 November 2007.
  123. ↑ "Stradivari violin goes for $2.7M". Toronto Star (in Engels). 3 April 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2020. Besoek op 20 Oktober 2019.
  124. ↑ "Czech violinist Josef Suk dies aged 81". The Strad. 8 Julie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 20 Oktober 2019.
  125. ↑ "A composite violin known as The Baldiani, circa 1730". Christie's (in Engels). 10 Oktober 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2020. Besoek op 20 Oktober 2019.
  126. ↑ Todes, Ariane (8 Februarie 2013). "What happened to Ginette Neveu's Stradivari?". The Strad. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2016. Besoek op 8 Augustus 2016.
  127. ↑ Niles, Laurie (12 Februarie 2008). "Interview with Anne Akiko Meyers". Violinist.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 14 Julie 2008.
  128. ↑ Meyers, Anne Akiko. "Stradivari's gift". anneakikomeyers.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Mei 2008. Besoek op 14 Julie 2008.
  129. ↑ "Kreutzer Stradivarius violin fails to sell at auction". The Strad. 20 Junie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 September 2016. Besoek op 5 September 2016.
  130. ↑ Sjabloon:Cite AV media notes
  131. ↑ Pearl, Daniel (17 Oktober 1994). "Stradivarius Violin, Lost Years Ago, Resurfaces but New Owner Plays Coy". The Wall Street Journal (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Februarie 2011. Besoek op 28 Oktober 2007.
  132. ↑ Shapreau, Carla (12 Februarie 2006). "Lost and Found. And Lost Again?". Los Angeles Times. Besoek op 28 Oktober 2007.
  133. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1732c (Duke of Alcantara)". Cozio (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 28 Oktober 2007.
  134. ↑ "Peter Prier and Sons Violins – Fine Instruments". Prierviolins.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2019. Besoek op 30 Maart 2014.
  135. ↑ "Rachel Barton Pine Foundation acquires 'Arkwright Lady Rebecca Sylvan' Stradivarius violin". The Strad. 19 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2015. Besoek op 30 Oktober 2015.
  136. ↑ von Rhein, J. (16 Oktober 2015). "Barton Pine foundation given Stradivarius violin". Chicago Tribune (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Februarie 2019. Besoek op 30 Oktober 2015.
  137. ↑ "Erzhan Kulibaev". Henryk Wieniawski Musical Society of Poznan (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Julie 2018. Besoek op 20 Oktober 2019.
  138. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1734 (Ames)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2012.
  139. ↑ Cooper, Michael (6 Augustus 2015). "Roman Totenberg's Stolen Stradivarius Is Found After 35 Years". The New York Times (in Engels). ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2019. Besoek op 7 Augustus 2015.
  140. ↑ Totenberg, Nina (6 Augustus 2015). "A Rarity Reclaimed: Stolen Stradivarius Recovered After 35 Years". NPR.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Februarie 2020. Besoek op 7 Augustus 2015.
  141. ↑ Totenberg, Nina (6 Augustus 2015). "Coda To A Cold Case: The Mystery Of The Stolen Stradivarius, Resolved". NPR.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 7 Augustus 2015.
  142. ↑ Totenberg, Nina (9 Oktober 2018). "The Tale Of The Stolen Totenberg Stradivarius Ends With A New Legacy". NPR.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2020. Besoek op 9 Oktober 2018.
  143. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1734 (Herkules)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2011.
  144. ↑ "Leonidas Kavakos acquires 1734 'Willemotte' Stradivarius violin". The Strad. 19 Junie 2017. Besoek op 27 Februarie 2018.
  145. ↑ "Violin by Antonio Stradivari, 1735 (Lamoureux, Zimbalist)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2012. Besoek op 26 September 2012.
  146. ↑ "Antonio Stradivarius 1736 "ex-Roussy" violin". Large.co.jp (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Julie 2011. Besoek op 6 Junie 2008.
  147. ↑ "Collection of Musical Instruments". Yale University (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Julie 2016. Besoek op 23 November 2010.
  148. ↑ "Скрипка: Антонио Страдивари 1736 год, Кремона, Италия" [Violin: Antonio Stradivari 1736, Cremona, Italy]. Glinka Museum (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Desember 2014.
  149. ↑ 149,0 149,1 Small, Lawrence M. (Desember 2002). "Fanciful and Sublime". Smithsonian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2002. Besoek op 5 Februarie 2008.
  150. ↑ Pickrell, John (7 Januarie 2004). "Did "Little Ice Age" Create Stradivarius Violins' Famous Tone?". National Geographic News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Junie 2018. Besoek op 24 Junie 2007.
  151. ↑ "Antonio Stradivari: The 'Macdonald' Viola". Ingles & Hayday (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2020. Besoek op 30 Maart 2014.
  152. ↑ Reaney, Patricia (27 Maart 2014). "Sale of rare Stradivari viola could set world auction record". Reuters (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2015. Besoek op 30 Maart 2014.
  153. ↑ Steinberg, Marty (26 Junie 2014). "$45 million for a viola? It's a Strad, but..." CNBC (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2018. Besoek op 20 Oktober 2019.
  154. ↑ Rattray, David (2004). "Viola by Antonio Stradivari, Cremona, 1714, 'Ex-Kux'". Royal Academy of Music. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 12 Januarie 2008.
  155. ↑ "Viola by Antonio Stradivari, Cremona, 1727, "Cassavetti"". Library of Congress (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Augustus 2018. Besoek op 20 Oktober 2019.
  156. ↑ "Wendy Sutter; Instrument". wendysutter.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2017. Besoek op 17 November 2010.
  157. ↑ "István Várdai". Kronberg Academy (in Engels). November 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 April 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  158. ↑ "Rare cello escapes CD rack fate". BBC News (in Engels). 15 Mei 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Februarie 2020. Besoek op 9 Februarie 2008.
  159. ↑ Roderick, Kevin (18 Mei 2004). "Cello returned with damage". LA Observed. Besoek op 10 Februarie 2008.
  160. ↑ "Cello by Antonio Stradivari, 1684 (General Kyd; ex-Leo Stern)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2014. Besoek op 9 Februarie 2008.
  161. ↑ Julian Lloyd Webber (18 Julie 2004). Internet Cello Society (Interview: Transcript). Onderhoud met Tim Janof. Besoek op 10 Februarie 2008.
  162. ↑ "Musical Instrument Bank: Bryan Cheng". Canada Council for the Arts (in Engels). 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2019. Besoek op 19 Oktober 2019.
  163. ↑ "Violoncello by Antonio Stradivari, Cremona, 1699, "Castelbarco"". Library of Congress (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Maart 2018. Besoek op 20 Oktober 2019.
  164. ↑ "Soul Candidates". The Glasgow Herald. 29 Junie 1988. Besoek op 24 Oktober 2015 – via Google News.
  165. ↑ "World Record $1.2 Million Paid For Stradivari Cello". Associated Press. 23 Junie 1988. Besoek op 24 Oktober 2015.
  166. ↑ Wakin, Daniel J. (13 Januarie 2012). "Selling a 300-Year-Old Cello". The New York Times Magazine (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2019. Besoek op 19 Oktober 2019.
  167. ↑ Wakin, Daniel J. (22 Januarie 2012). "A Beloved Set of Strings Goes to a Good Home". The New York Times Magazine (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2019. Besoek op 19 Oktober 2019.
  168. ↑ Greco, Vanessa (24 Januarie 2012). "Montreal musician lent famous 'Stradivari' cello". CTV News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Januarie 2018. Besoek op 19 Oktober 2019.
  169. ↑ "1710 - Violoncello "Gore-Booth - Rothschild"". Archivio della Liuteria Cremonese (in Engels). 23 Maart 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  170. ↑ Kirsta, Alix (10 Julie 2006). "Glittering prize". The Daily Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 November 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  171. ↑ Campbell, Margaret (2011). The Great Cellists. pp. 174–175. ISBN 978-0571278015. Besoek op 10 Mei 2017. {{cite book}}: |website= ignored (hulp)AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  172. ↑ "Cello by Antonio Stradivari, 1714 (Batta)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 18 Junie 2008.
  173. ↑ Shattuck, Kathryn (3 November 2008). "Pedigree Yields No High Bids for Cello". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Januarie 2018. Besoek op 8 Mei 2010.
  174. ↑ "Cello by Antonio Stradivari, 1714 (Hegar, Küchler, Amaryllis Fleming)" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2013. Besoek op 20 Augustus 2007.
  175. ↑ Taylor, Kate (11 Augustus 2008). "Rare Cello Expected To Set World Record at Auction". The New York Sun (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2018. Besoek op 7 Februarie 2014.
  176. ↑ "Steven Isserlis". Stevenisserlis.com. 22 Februarie 1999. Besoek op 30 Maart 2014.
  177. ↑ "Cello by Antonio Stradivari, 1730c (Feuermann; De Munck, Gardiner)". Cozio.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Februarie 2014. Besoek op 20 Augustus 2007.
  178. ↑ "Antonio Stradivari ca.1730". The Chi-Mei Culture Foundation (in Chinees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  179. ↑ Cummings, David (2000). International Who's Who in Music. p. 116. ISBN 0-948875-53-4. {{cite book}}: |website= ignored (hulp)AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  180. ↑ 180,0 180,1 Tishchenko, Mikhail (22 April 2016). "Аукционный Дом Удалил Информацию О «виолончели Ролдугина»" [Auction house has deleted information about the "Roldugin cello"]. Slon (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2016. Besoek op 20 Oktober 2019.
  181. ↑ Zafesova, Anna (14 April 2016). "Putin: "I Panama Papers? Tutto vero, sono stati spesi per comprare un violoncello Stradivari"" [Putin: "The Panama Papers? All true, they were spent to buy a Stradivarius cello"]. La Stampa (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2016. Besoek op 20 Oktober 2019.
  182. ↑ 182,0 182,1 "The Sabionari guitar by Antonio Stradivari, 1679". Friends of Stradivari. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2012.
  183. ↑ 183,0 183,1 Page, Tim (16 Februarie 1986). "Get ready for videos of the classics". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Desember 2008. Besoek op 25 Junie 2007.
  184. ↑ "Stradivari Guitar on Exhibit at the National Music Museum". University of South Dakota, National Music Museum (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2009. Besoek op 8 April 2007.
  185. ↑ de la Mare, Calina (6 November 2004). "Works of genius: Calina de la Mare enjoys 'Stradivarius', Toby Faber's history of six violins crafted by the Italian master". The Guardian (in Engels). London. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Mei 2008. Besoek op 14 Maart 2008.
  186. ↑ Buonadonna, Maria Principia (1998). "Tradition, Art and Folklore: the Luthiers of Naples" (PDF). Rivista di Politica Economica. LXXXVIII (VII–IX): 197. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 29 Oktober 2008. Besoek op 14 Maart 2008.
  187. ↑ "The Cutler-Challen Choral Mandolino by Stradivari, 1680". National Music Museum, University of South Dakota (in Engels). 19 September 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2009. Besoek op 30 Januarie 2008.
  188. ↑ Tyler, James; Sparks, Paul (1989). The Early Mandolin. ISBN 0-19-816302-9. Besoek op 15 Februarie 2008. {{cite book}}: |website= ignored (hulp)AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  189. ↑ McCulley, Michael (12 Maart 2015). "The Rawlins Gallery, King Charles IV Violin Bow". National Music Museum (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 13 Maart 2015.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Lys_van_Stradivarius-instrumente&oldid=2619451"