Wikipedia

Nineve

Mesopotamiese stad

Nineve (Akkadies: Ninua; voorheen Ninevé in Afrikaans) is ’n antieke Mesopotamiese stad aan die oosteroewer van die Tigrisrivier; dit was die hoofstad van die Nieu-Assiriese Ryk en ’n belangrike kruispunt van handelsroetes op die Tigris. Dit het veral tydens die bewind van koning Assurnasirpal II begin floreer. Die stad het tussen 100 000 en 150 000 inwoners gehad. In sy mure was 15 poorte en ’n uitgebreide stelsel van 18 kanale het water uit die heuwels na Nineve vervoer.

Nineve
Die herboude Masjkipoort van Nineve, naby die huidige Mosoel, Irak.
Die herboude Masjkipoort van Nineve, naby die huidige Mosoel, Irak.
Plaaslike naam  Ninua
Land Irak
Soort Antieke nedersetting
Geskiedenis
Stigter Nimrod/Assjoer
Tydperk Tot 612 v.C.
Kulture Mesopotamies
Uitgrawings Sedert die 19de eeu
Bewoners 100 000 tot 150 000

Dit was sowat 50 jaar lank die grootste stad in die wêreld.[1] Die voorspelling van die verwoesting van Nineve in die Bybel het later gelei tot die berou en redding van die inwoners. Dit is egter eindelik in 612 v.C., ná ’n bitter tydperk van burgeroorlog in Assirië, verwoes deur ’n ongewone koalisie van voormalige inwonervolke, die Babiloniërs, Mede, Perse, Galdeërs, Skitiërs en Kimmeriërs. Die stad se ruïnes lê oorkant die rivier van die moderne stad Mosoel in Irak. Die twee belangrikste grafheuwels binne die stadsmure is Kouyunjik, die Noordelike Paleis, en Nabi Joenoes.

Uitgrawings word sedert die 19de eeu op die terrein gedoen, en talle paleise en tempels is al ontdek. Van die stadspoorte is ook gerekonstrueer. Groot kommer bestaan egter tans oor die agteruitgang van die terrein, veral weens moderne uitbreidings in die gebied, plundery en die optrede van die ekstremistiese militantegroep Isis.

Naam

wysig

Die naam Nineve kom van die Latynse Ninive en Antieke Griekse Nineyḗ (Νινευή), onder invloed van die Bybelhebreeuse Nīnewēh (נִינְוֶה).[2] Dit kom weer van die Akkadiese Ninua (var. Ninâ).[3] of Oudbabiloniese Ninuwā.[2]

Die oorspronklike betekenis van die naam is onseker, maar verwys dalk na ’n beskermgodin. Die wigskrifvorm vir Ninâ is ’n vis in ’n huis, wat dalk na "Plek van Vis" verwys, of dalk na ’n godin wat met visse of die rivier self verbind is.[3] Later is gesê die stad is aan "die Isjtar van Nineve" gewy, en Nina was een van die Babiloniese name van dié godin.[3]

Geografie

wysig
 
'n Kunstenaar se voorstelling van Assiriese paleise in Nineve, deur sir Austen Henry Layard, 1853.
 
'n Uitsig op die dorp Noenia, of Ninive. In 1778 deur Carsten Niebuhr gepubliseer.
 
'n Dorp in Nineve in 2019.

Die antieke grafheuwels van Kouyunjik en Nabi Joenoes is geleë op ’n gelykte van sowat 750 ha op die vlakte naby die sameloop van die Tigris- en die Chosr-rivier[4] en word afgebaken deur ’n steenwal van sowat 12 km lank. Dit is nou ’n groot gebied vol ruïnes wat plek-plek bedek word deur nuwe voorstede van die stad Mosoel.[5]

Nabi Joenoes is die Arabies vir "profeet Jona". Kouyunjik was, volgens Layard, ’n Turkse naam en was aan die Arabiere bekend as Armoesjeea.[6] Dit het vermoedelik ’n verbintenis gehad met die Kara Kojoenloe-dinastie.[7]

Nineve was ’n belangrike kruispunt van handelsroetes op die Tigris. Dit het ’n sentrale posisie beklee aan die groot weë tussen die Middellandse See en die Indiese Oseaan, en het die Ooste en Weste so verbind. Sy rykdomme het uit verskeie oorde gekom, en dit het een van die grootste antieke stede in dié streek geword, asook die hoofstad van die Nieu-Assiriese Ryk.

Geskiedenis

wysig

Antieke geskiedenis

wysig

Nineve was een van die oudste en grootste stede van die antieke tyd. Die gebied is al in 6000 v.C. bewoon, en teen 3000 v.C. was dit ’n belangrike plek vir die aanbidding van die Akkadiese godin Isjtar. Die vroeë stad is gebou op ’n verskuiwingslyn en het groot skade gely in ’n paar aardbewings. In een so ’n voorval is die eerste tempel van Isjtar verwoes – dit is toe in 2260 v.C. deur die Akkadiese koning Manishtushu herbou.

 
Die bronskopbeeld van 'n Akkadiese leier wat in 1931 ontdek is. Dit is vermoedelik óf van Sargon óf sy seun Manisjtoesjoe.

Volgens tekste uit die Hellenistiese tydperk en later was ene Ninus die stigter van Nineve, hoewel daar geen historiese bewyse daarvoor bestaan nie. Die historiese Nineve word genoem tydens die bewind van Sjamsji-Adad I omstreeks 1800 v.C. as ’n plek vir die aanbidding van Isjtar, wie se kultus die rede vir die stad se vroeë belangrikheid was. Die godin se standbeeld is in die 14de eeu v.C. na farao Amenhotep III van Egipte gestuur op bevel van die koning van Mitanni. Die Assiriese stad Nineve het vir ’n halfeeu een van Mitanni se afhanklike state geword tot in die vroeë 14de eeu v.C., toe die Assiriese koning Assur-uballit I dit in 1365 v.C. herower het. Hy het die Mitanniryk omvergewerp en die Middel-Assiriese Ryk (1365-1050 v.C.) gestig.[8]

Daar is nie veel bewyse dat Assiriese konings in die tweede millennium v.C. baie bouwerk in Nineve laat doen het nie; dit lyk of dit net ’n plattelandse dorp was. Eers in die tyd van die Nieu-Assiriese Ryk, veral tydens die bewind van Assurnasirpal II (bewind: 883–859 v.C.) en daarna, is die stad aansienlik uitgebrei. Daaropvolgende konings soos Sargon II, Sanherib, Esarhaddon en Assurbanipal het nuwe paleise laat bou: tempels vir Sin, Assoer, Nergal, Sjamasj, Ninoerta, Isjtar en Naboe (die Bybelse Nebo).

 
’n Albaste kunswerk van Nineve, c. 695 v.C. (Pergamon-museum, Berlyn.
 
Die koning jag leeus vanaf die Noordelike Paleis in Nineve (Britse Museum).

Dit was Sanherib wat Nineve uitgebrei het tot ’n grootse stad (c. 700 v.C.). Hy het nuwe strate en pleine laat aanbring en die beroemde "paleis sonder weerga" laat bou; die plan van die paleis is ontdek en daarvolgens was die gebou 503 x 242 m. Dit het minstens 80 kamers gehad, waarvan baie standbeelde teen die mure gehad het. ’n Groot getal wigskriftablette is in die paleis gevind. Daarvolgens was die soliede fondament van kalksteenblokke en modderstene gemaak en was dit 22 m hoog. Die moddersteenmure daarop was nog 20 m hoog. Weerskante van die belangrikste deuropeninge was enorme steenfigure van tot 30 000 kg; daaronder was baie leeus en bulle met vlerke en ’n man se kop.

Ook klippanele van 3 000 m wat in vlakreliëf uitgebeitel is, is ontdek waarop bouwerk aan die paleis uitgebeeld is, ook van die kap van die standbeelde. Die meeste van die standbeelde het tussen 9 000 en 27 000 kg geweeg.[9] Gevegstonele is ook op die klippanele uitgebeeld, soos mense wat deurboor word en Sanherib se manne wat voor hom paradeer met oorlogsbuit. Hy het ook met sy oorwinnings gespog; hy het van Babilon geskryf: "Sy inwoners, jonk en oud, het ek nie gespaar nie, en ek het die strate van die stad met hul lyke gevul." Hy het later ook oor ’n ander veldslag geskryf: "En Hiskia van Juda wat nie aan my juk wou oorgee nie . . . hom het ek in Jerusalem, sy koninklike stad, stilgemaak soos ’n voël in ’n hok. Ek het beleëringswalle teen hom gegooi en enigeen wat by sy stadspoort uitgekom het, laat boet vir sy misdaad. Sy stede wat ek geplunder het, het ek uit sy grondgebied gesny." [10]

In dié tyd het Nineve sowat 7 km2 beslaan en in sy mure was 15 poorte. ’n Uitgebreide stelsel van 18 kanale het water uit die heuwels na Nineve vervoer en verskeie dele van ’n manjifiek geboude akwaduk wat Sanherib laat bou het, is by Jerwan, sowat 65 km van die stad af, ontdek.[11] Die ommuurde stad het meer as 100 000 inwoners gehad (dalk nader aan 150 000), amper dubbel soveel as Babilon in dié tyd; dit was dus een van die grootste stede ter wêreld.

Sommige geleerdes glo die tuin met sy uitgebreide besproeiingswerk wat Sanherib langs sy paleis laat bou het, het die oorspronklike Hangende Tuin van Babilon ingesluit.[12]

Nineve het nie lank ’n grootse stad gebly nie. Omstreeks 627 v.C., ná die dood van sy laaste groot koning, Assurbanipal, het die Nieu-Assiriese Ryk begin verbrokkel weens ’n paar bitter burgeroorloë, en in 616 v.C. is Assirië aangeval deur sy voormalige leenmanne, die Babiloniërs, Galdeërs, Mede, Perse, Skitiërs en Kimmeriërs. Kalhu (later Nimroed, ook naby Mosoel) is omstreeks 616 v.C. verwoes en die geallieerde magte het Nineve eindelik in 612 v.C. bereik en die stad beleër en verwoes ná bitter gevegte van huis tot huis. Die meeste van die inwoners wat nie kon vlug nie, is óf vermoor óf uit die stad na die platteland verban. Argeoloë het baie geraamtes hier ontdek van lyke wat nie destyds begrawe is nie. Die Assiriese Ryk het hierna teen 605 v.C. tot ’n einde gekom, en die Mede en Babiloniërs het die kolonies tussen hulle verdeel.

Die stad was hierna eeue lank onbewoon, met net ’n paar Assiriërs wat tussen die ruïnes gewoon het tot met die Sassanidiese tydperk, hoewel daar steeds Assiriërs in die omliggende gebiede woon. Die stad is weer genoem met die Slag van Nineve in 627 n.C. tussen die Oos-Romeinse Ryk en die Sassanidiese Ryk van Persië naby die antieke stad. Van die Arabiese oorname in 637 n.C. tot in die moderne tydperk is die stad Mosoel aan die oorkantse oewer van die Tigris die opvolgerstad van die antieke Nineve.

Bybelse geskiedenis

wysig

In die Hebreeuse Bybel word Nineve die eerste keer in Genesis genoem en Asjoer as die stigter daarvan. Die vertalers van sommige moderne Bybels vertolk die naam "Asjoer" in die Hebreeuse teks as die land "Assirië" eerder as ’n persoon, en dit maak Nimrod, eerder as Asjoer, die stigter van Nineve. In die Afrikaanse Bybel word Nimrod pertinent genoem as die stigter: "Nimrod se koninkryk het begin by Babel, Erek, Akkad en Kalne, almal in Sinar. Van hier af het hy na Assirië toe gegaan en Nineve, Regobot-Ir en Kalag gebou." (Gen 10:11, 12.)

Nineve was tydens die Bybelse bewind van Hiskia van Juda en die lewe van die profeet Jesaja die florerende hoofstad van Assirië en die tuiste van koning Sanherib (2 Kon 19:36). In die Bybel word ook genoem Nineve was die plek waar Sanherib deur sy twee seuns vermoor is voordat hulle na die leengebied Ararat gevlug het (Jes 37:38). Die Bybelboek Nahum bestaan amper net uit profetiese veroordelings van Nineve. Die verwoesting van die stad word ook voorspel (Nah 3:7, 3:19, 2:10, ens.); dit sou vreemd, skielik en tragies gewees het. Volgens die Bybel sou dit deur God se toedoen gewees het weens Assirië se hoogmoed en verdrukking (Nah 1:15). Ook die profeet Sefanja voorspel die stad se verwoesting en die val van die ryk waarvan dit die hoofstad was (Sef 2:13-15).

Die boek Jona, wat afspeel in die dae van die Assiriese Ryk, beskryf Nineve ook as ’n "baie groot stad: ’n mens het drie dae gevat om dit deur te stap" (Jona 4:11). Maar dit kan ook wees dat dit drie dae geduur het om deur al die buurte te stap, wat ooreenstem met die grootte van die antieke Nineve. Die ruïnes van Kouyunjik, Nimroed, Karamles en Chorsabad vorm die vier hoeke van ’n ongelyksydige vierhoek. Die ruïnes van Nineve, wat binne dié vierhoek lê, word gewoonlik beskou as bestaande uit dié vier terreine.

Die boek Jona beeld Nineve uit as ’n bose stad wat dit verdien om vernietig te word. God stuur Jona om vir die inwoners te preek oor die naderende verwoesting van hul stad en hulle vas en rou dan (Jona 3:5). As gevolg hiervan besluit God om die stad te spaar (Jona 3:10). Toe Jona protes aanteken, sê God hy is besorg oor die inwoners, wat nie die verskil tussen reg en verkeerd ken nie ("’n stad waarin daar meer as honderd en twintig duisend mense is wat nie weet wat reg of verkeerd is nie, en ook nog baie diere" (Jona 4:11). Nineve se berou en redding word ook in die Nuwe Testamentiese Bybelboeke Matteus (Matt 12:41) en Lukas (Luk 11:32) genoem. Vandag vier die Oriëntaal-Ortodokse kerke van die Midde-Ooste steeds die drie dae wat Jonas in die vis deurgebring het tydens die Vas van Nineve. Kerke moedig hul lidmate aan om in dié tyd geen vleis, vis of suiwelprodukte te eet nie.[13]

Klassieke geskiedenis

wysig

Voor die groot argeologiese uitgrawings in die 19de eeu was daar feitlik geen historiese kennis van die Assiriese Ryk en sy groot hoofstad nie. Van ander stede wat verval het, soos Palmyra, Persepolis en Thebe was daar ruïnes wat aangedui het waar hulle geleë was en stories oor hul gloriedae vertel het, maar van Nineve het oënskynlik niks oorgebly nie en selfs die plek waar dit gestaan het, was ’n onderwerp van gissing.

In die dae van die Griekse historici Ctesias en Herodotos, 400 v.C., was Nineve iets van die verlede, en toe die historikus Xenophon daar verby is, het niemand eens meer die naam onthou nie. Dit was heeltemal begrawe.[14]

In sy History of the World (omstreeks 1616) het sir Walter Raleigh verkeerdelik aangeneem Nineve het oorspronklik die naam Campsor gehad voordat Ninus dit volgens veronderstelling herbou het. Dit is steeds geglo toe die nuus van Layard se ontdekkings (sien onder) die Weste bereik.[15]

Argeologie

wysig

Opgrawings

wysig

Die terrein is die eerste keer deur Europeërs geïdentifiseer ná die Duitse verkenner Carsten Niebuhr se Deense ekspedisie van 1761-1768. Niebuhr het daarna geskryf hy het nie geweet hy was op so ’n besonderse terrein nie totdat hy naby die rivier gekom het. "Toe het hulle vir my ’n dorp op die groot heuwel gewys wat hulle Noenia genoem het, en ’n moskee waar die profeet Jona begrawe is. ’n Ander heuwel in hierdie streek word Kalla Noenia genoem, of die kasteel van Nineve. Daarop lê ’n dorpie, Koindsjug."[16]

In 1842 het die Franse konsul-generaal van Mosoel, Paul-Émile Botta, die groot grafheuwels begin verken wat aan die oorkantse oewer van die Tigris lê. Die Arabiere wat hy in diens geneem het, het tot hul verbasing afgekom op die ruïne van ’n gebou by die grafheuwel van Chorsabad; toe dit verder ondersoek is, het dit geblyk dis die koninklike paleis van Sargon II, wat toe deursoek is vir standbeelde en ander waardevolle relieke.

 
’n Bronsleeu uit Nineve.

In 1847 het die jong Britse avonturier sir Austen Henry Layard die ruïne verken.[17][18][19][20] In die Kuyunjik-grafheuwel het hy in 1849 die verlore paleis van Sanherib met sy talle kamers en enorme vlakreliëfs ontdek, asook die beroemde biblioteek van Assurbanipal met 22 000 kleitablette in wigskrif. Die meeste van Layard se vondste is na die Britse Museum gestuur, maar twee groot stukke is aan die Britse aristokraat en skrywer lady Charlotte Guest gegee en het eindelik in die Metropolitan Museum of Art beland.[21] Die uitgrawings en bestudering van Nineve het die rykdom en glorie van antieke Assirië ontbloot onder konings soos Esarhaddon (681–669 v.C.) en Assurbanipal (669–626 v.C.).

Die opgrawings is voortgesit onder die Assirioloë George Smith van Brittanje, Hormuzd Rassam (self ’n Assiriër) en ander, en groot Assiriese skatte is ontdek en na Europese museums gestuur. Paleis ná paleis is ontdek met hul versierings en kunswerke wat die tradisies, oorlogs- en vredestye, godsdiens, argitektuur en ryk lewe van die Assiriese konings uitgebeeld het.[22][23]

Aan die begin van die 20ste eeu is die grafheuwel van Kouyunjik verder verken deur argeoloë van die Britse Museum. Hulle het hulle toegespits op die terrein van die Tempel van Naboe, die god van geskrifte, waar nog ’n wigskrifbiblioteek sou bestaan het. So ’n biblioteek is egter nie ontdek nie: dit is waarskynlik verwoes deur die bedrywighede van die latere inwoners.

Opgrawings het weer in 1927 onder Campbell Thompson begin.[24][25][26][27] Dit is ook gedoen by Nebi Joenoes en buite die mure van Kouyunjik. Hier, naby die noordwestelike hoek van die mure, onder die sypaadjie van ’n nuwer gebou, is 300 fragmente gevind wat die koninklike annale van Sanherib, Esarhaddon en Assurbanipal uitstip, asook ’n prisma van Esarhaddon wat feitlik ongeskonde was.

Ná die Tweede Wêreldoorlog is verskeie opgrawings deur Irakse argeoloë gedoen, onder andere Mohammed Ali Mustafa (1951 tot 1958).[28][29] Sy werk is van 1967 tot 1971 deur Tariq Madhloom voortgesit.[30][31][32]

Van 1987 tot 1990 is ’n reeks opgrawings ook deur die Britse argeoloog professor David Stronach van die Universiteit van Kalifornië gedoen; hy het sy aandag toegespits op verskeie poorte, die stad se moddersteenmure en die stelsel waarmee water na Nineve vervoer is in tye van beleg.[33]

Argeologiese vondste

wysig
 
’n Bul met vlerke en die kop van ’n man is deur Irakse argeoloë by Nebi Joenoes ontdek.

Vandag word die Nineve-terrein deur twee groot grafheuwels, Kouyunjik en Nabi Joenoes, asook die oorblyfsels van die stadsmure gekenmerk. Die Nieu-Assiriese vlakke van Kouyunjik is in ’n groot mate verken. Nabi Joenoes is in ’n mindere mate verken omdat daar ’n Arabiese Moslem-tombe van die profeet Jona op die terrein ontdek is. Op 24 Julie 2014 het Isis die tombe verwoes as deel van hul veldtog om "nie-Islamitiese" heiligdomme te vernietig.[34]

  • Kuyunjik – Die grafheuwel is sowat 20 m hoog. Dit is taamlik breed, sowat 800 x 500 m. Die boonste lae is deeglik verken en verskeie Nieu-Assiriese paleise en tempels is daar ontdek. Klankondersoeke het bewys die gebied is so vroeg as die sesde millennium v.C. bewoon. In 1990 was die enigste sigbare Assiriese oorblyfsels dié van die ingangshof en die eerste paar kamers van die Paleis van Sanherib. Sedertdien is skade aan die paleiskamers aangerig deur plunderaars weens onrus in die gebied. Dele van reliëfkunswerke wat in 1990 in die paleiskamers was, is teen 1996 op ’n antiekmark opgemerk. Foto's van die kamers wat in 2003 geneem is, wys baie van die reliëfkunswerke is vernietig.
  • Nebi Joenoes, sowat 1 km suid van Kuyunjik, is die tweede belangrikste grafheuwel by Nineve. Volgens geskrifte van Sanherib was die terrein die "wapenmagasyn" van Nineve, en ’n poort en sypaadjies wat in 1954 deur Irakiërs opgegrawe is, was vermoedelik deel van die "wapenkompleks".

Stadsmuur en -poorte

wysig

Die ruïnes van Nineve word omring deur die oorblyfsels van ’n enorme klip- en moddersteenmuur uit 700 v.C. Dit was sowat 12 km lank; dit het bestaan uit ’n klipmuur van sowat 6 m hoog, wat omring is deur ’n moddersteenmuur van sowat 10 m hoog en 15 m dik. Bo-op die klipmure was kantele.

In die stadsmure was 15 poorte. Hulle het nie net as kontrolepunte gedien vir mense wat die stad binnegegaan en verlaat het nie, maar ook as kasernes en wapenkamers. Wanneer die binne- en buitedeure gesluit was, het dit die stad in ’n fort omskep. ’n Trap het gelei van elke binnekamer na die bopunt van die moddersteenmuur.

Vyf van die poorte is in ’n mate deur argeoloë verken:

 
’n Vereenvoudigde plan van antieke Nineve wys die stadsmure en -poorte.

Masjkipoort

wysig

Die naam word vertaal as "Poort van die Waterplekke" en dit is waarskynlik gebruik om diere na die waters van die Tigris te neem wat tans sowat 1,5 km wes van die terrein vloei. Dit is herskep in gefortifiseerde modderstene tot die hoogte van die onderdakgang. Die oorspronklike Assiriese poort was dalk gepleister en versier.

Nergalpoort

wysig

Dit is genoem na die god Nergal en het dalk ’n seremoniële doel gehad, want dit is die enigste poort met klipbeeldhouwerke van bulle met vlerke en die kop van ’n man. Die herskepping daarvan is gebaseer op gissings, want dit is in die middel 19de eeu opgegrawe en eers in die middel 20ste eeu gerekonstrueer.

Adadpoort

wysig
 
Die herboude Adadpoort.

Die Adadpoort is na die god Adad genoem. Herbouwerk is in die 1960's deur Irakiërs begin, maar nie voltooi nie. Die gevolg is ’n mengsel van beton en verwerende modderstene, maar dit gee ’n mens ’n idee van die oorspronklike struktuur.

Sjamasjpoort

wysig

Dit is genoem na die songod Sjamasj en loop uit op die pad na die stad Arbil. Dit is in die 19de eeu deur Layard opgegrawe. Die klipmuur en deel van die moddersteenmuur is in die 1960's herbou. Die moddersteendeel het aansienlik agteruitgegaan. Die grootte en ontwerp daarvan dui daarop dat dit die belangrikste poort in die Nieu-Assiriese tyd was.

Halzipoort

wysig

Dit is naby die suidelike punt van die oostelike stadsmuur. Die ekspedisie van die Universiteit van Kalifornië het in 1989-1990 hier opgrawings gedoen. Die ingangsgang is met modderstene vernou tot sowat 2 m. Menslike oorskot van die Slag van Nineve is in die gang gevind.[35]

Bedreigings vir Nineve

wysig

Die reliëfwerke op die terrein van Nineve word blootgestel aan agteruitgang weens ’n gebrek aan behoorlike beskerming, vandalisme en plundering.[36] Die toekomstige behoud van die terrein word verder in die wiele gery deur die nabyheid daarvan aan voortdurend uitbreidende voorstede.

In ’n verslag van Oktober 2010 met die naam Saving Our Vanishing Heritage skryf die Wêreldwye Erfenisfonds Nineve is een van 12 terreine wat die naaste aan onherroeplike skade en verlies is; wanbestuur, ontwikkeling en plundery word as die vernaamste oorsake genoem.[37]

Die grootste bedreiging vir Nineve is egter die optrede van Isis (plaaslik bekend as Daesh), wat die gebied in 2014 die eerste keer beset het. Vroeg in 2015 het hulle hul voorneme bekend gemaak om die mure van Nineve te verwoes as die Irakiërs probeer om die stad te bevry. Hulle het ook gedreig om artefakte te vernietig. Op 26 Februarie het hulle verskeie voorwerpe en standbeelde in die Mosoel-museum vernietig en vermoedelik ander geplunder om oorsee te verkoop. Die voorwerpe is hoofsaaklik uit die Assiriese Uitstalling, wat Daesh as godslasterlik en afgodies verklaar het. Altesaam 1 600 van die 1 990 items in die uitstalling is voor die val van Mosoel in 2014 vir veilige bewaring na die Nasionale Museum van Irak geneem. Van die ander 300 artifakte wat vernietig of verkoop is, was van Nineve.[38][39]

Net ’n paar dae ná die vernietiging van die artefakte het Daesh oorblyfsels van die Unesco-wêrelderfenisgebiede Chorsabad, Nimroed en Hatra verwoes. In 2016 het Daesh die Adadpoort en noordelike stadsmure feitlik vernietig, asook die Masjkipoort en aangrensende oostelike versterkings (die Maksjipoort word nou gerestoureer).[40] Daesh het ook eise gestel vir nuwe huisvesting in die Kuyunjiq-deel en 'n groot pad geopen oorkant die suidelike deel van die terrein.

In moderne kultuur

wysig

Die Engelse Romantiese digter Edwin Atherstone het 'n epos geskryf met die titel The Fall of Nineveh.[41] Dit vertel die verhaal van 'n opstand teen koning Sardanapalus deur al die nasies wat deur die Assiriese Ryk oorheers is. Hy is 'n groot misdadiger wat honderd oorlogsgevangenes laat teregstel het. Ná 'n lang stryd word die stad deur Mediese en Babiloniese troepe verower. Die koning steek sy eie paleis aan die brand en sterf daarin saam met al sy houvroue.

 
John Martin, The Fall of Nineveh.

Atherstone se vriend die kunstenaar John Martin het 'n skildery met dieselfde naam geskilder wat deur die gedig geïnspireer is. Die Engelse digter John Masefield se bekende gedig Cargoes van 1903 noem Nineve in sy eerste reël. Nineve word ook genoem in Rudyard Kipling se gedig Recessional van 1897[42] en Arthur O'Shaughnessy se gedig Ode van 1873.

Die Italiaanse rolprent War Gods of Babylon van 1962 is geskoei op die verwoesting en val van Nineve deur gekombineerde rebelleleërs onder leiding van die Babiloniërs.

In die rolprent The Exorcist van 1973 was vader Lankester Merrin op 'n argeologiese terrein naby Nineve voordat hy na Amerika teruggekeer en die duiweluitdrywing van Regan MacNeil gelei het.

Verwysings

wysig
  1. ↑ Matt T. Rosenberg. "Largest Cities Through History" (in Engels). geography.about.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Augustus 2016. Besoek op 6 Mei 2013.
  2. ↑ 2,0 2,1 Oxford English Dictionary, 3de uitg. "Ninevite, n. en adj." Oxford University Press (Oxford), 2013.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 "Nineveh", Encyclopaedia Judaica, Gale Group, 2008, https://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0015_0_14857.html 
  4. ↑ Mieroop, Marc van de (1997). The Ancient Mesopotamian City. Oxford: Oxford University Press. p. 95. ISBN 9780191588457.
  5. ↑ Geoffrey Turner, Tell Nebi Yūnus: The ekal māšarti of Nineveh, Iraq, vol. 32, no. 1, ble. 68-85, 1970
  6. ↑ Layard, 1849"
  7. ↑ "Koyundjik", E. J. Brill's First Encyclopaedia of Islam, https://books.google.co.uk/books?id=7CP7fYghBFQC&pg=PA1083 .
  8. ↑ Volgens Genesis 10:11 is Nineve deur Nimrod gebou: "Van hier af het hy na Assirië toe gegaan en Nineve, Regobot-Ir en Kalag gebou."
  9. ↑ "The Seventy Wonders of the Ancient World", red. Chris Scarre, 1999 (Thames and Hudson)
  10. ↑ Time Life Lost Civilizations series: Mesopotamia: The Mighty Kings. (1995)
  11. ↑ Thorkild Jacobsen en Seton Lloyd, Sennacherib's Aqueduct at Jerwan, Oriental Institute Publication 24, University of Chicago Press, 1935
  12. ↑ Dalley, Stephanie, (2013) The Mystery of the Hanging Garden of Babylon: an elusive World Wonder traced, Oxford University Press. ISBN 978-0-19-966226-5
  13. ↑ "Three Day Fast of Nineveh" (in Engels). Syrian Orthodox Church. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2012. Besoek op 1 Februarie 2012.
  14. ↑ Menko Vlaardingerbroek, The Founding of Nineveh and Babylon in Greek Historiography, Iraq, vol. 66, Nineveh. Papers of the 49th Rencontre Assriologique Internationale, Deel 1, ble. 233-241, 2004
  15. ↑ "Dr. Layard and Nineveh", Bentley's Miscellany vol. 29 (1851), bl. 102
  16. ↑ Pusey, Edward Bouverie (1888), The Minor Prophets, with a Commentary, Explanatory and Practical, and Introductions to the Several Books, Volume II, p.123
  17. ↑ A. H. Layard, Nineveh and Its Remains, John Murray, 1849
  18. ↑ A. H. Layard, Discoveries in the Ruins of Nineveh and Babylon, John Murray, 1853
  19. ↑ A. H. Layard, The Monuments of Nineveh; From Drawings Made on the Spot, John Murray, 1849
  20. ↑ A. H. Layard, A second series of the monuments of Nineveh, John Murray, 1853
  21. ↑ John Malcolm Russell, From Nineveh to New York: The Strange Story of the Assyrian Reliefs in the Metropolitan Museum & the Hidden Masterpiece at Canford School, Yale University Press, 1997, ISBN 0-300-06459-4
  22. ↑ George Smith, Assyrian Discoveries: An Account of Explorations and Discoveries on the Site of Nineveh, During 1873 and 1874, S. Low-Marston-Searle and Rivington, 1876
  23. ↑ Hormuzd Rassam and Robert William Rogers, Asshur and the Land of Nimrod, Curts & Jennings, 1897
  24. ↑ R. Campbell Thompson and R. W. Hutchinson, "The excavations on the temple of Nabu at Nineveh," Archaeologia, vol. 79, pp. 103–148, 1929
  25. ↑ R. Campbell Thompson and R. W. Hutchinson, "The site of the palace of Assurnasirpal II at Nineveh excavated in 1929–30," Liverpool Annals of Archaeology and Anthropology, vol. 18, pp. 79–112, 1931
  26. ↑ R. Campbell Thompson and R. W. Hamilton, "The British Museum excavations on the temple of Ishtar at Nineveh 1930–31," Liverpool Annals of Archaeology and Anthropology, vol. 19, pp. 55–116, 1932
  27. ↑ R. Campbell Thompson en M.E.L. Mallowan, "The British Museum excavations at Nineveh 1931–32," Liverpool Annals of Archaeology and Anthropology, vol. 20, pp. 71–186, 1933
  28. ↑ Mohammed Ali Mustafa, Sumer, vol. 10, pp. 110–11, 1954
  29. ↑ Mohammed Ali Mustafa, Sumer, vol. 11, pp. 4, 1955
  30. ↑ Tariq Madhloom, Excavations at Nineveh: A preliminary report, Sumer, vol. 23, pp. 76–79, 1967
  31. ↑ Tariq Madhloom, Excavations at Nineveh: The 1967-68 Campaign, Sumer, vol 24, pp. 45–51, 1968
  32. ↑ Tariq Madhloom, Excavations at Nineveh: The 1968-69 Campaign, Sumer, vol. 25, pp. 43–49, 1969
  33. ↑ Shelby White - Leon Levy Program for Archaeological Publications - Nineveh Publication Grant
  34. ↑ "Officials: ISIS blows up Jonah's tomb in Iraq" (in Engels). CNN.com. 24 Julie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2017. Besoek op 24 Julie 2014.
  35. ↑ Diana Pickworth, Excavations at Nineveh: The Halzi Gate, Iraq, vol. 67, no. 1, Nineveh. Papers of the 49th Rencontre Assyriologique Internationale, Deel 2, ble. 295-316, 2005
  36. ↑ "Cultural Assessment of Iraq: The State of Sites and Museums in Northern Iraq – Nineveh" (in Engels). National Geographic News. Mei 2003. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2017.
  37. ↑ "Globalheritagefund.org". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2012. Besoek op 1 Augustus 2015.
  38. ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Mei 2015. Besoek op 1 Augustus 2015.
  39. ↑ http://america.aljazeera.com/articles/2015/2/26/isil-seen-in-new-video-destroying-7th-century-artifacts.html
  40. ↑ Milligan, Mark (3 November 2022). "Archaeologists uncover 2,700-year-old intricate rock carvings in ancient Nineveh". Heritage Daily. Besoek op 18 Januarie 2024.
  41. ↑ Herbert F. Tucker, Epic. Britain's Heroic Muse 1790–1910, Oxford University Press, Oxford 2008, p. 256-261.
  42. ↑ "Recessional by Rudyard Kipling". 14 Desember 2022.

Eksterne skakels

wysig

36°21′34″N 43°9′10″O / 36.35944°N 43.15278°O / 36.35944; 43.15278

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Nineve&oldid=2717020"