Die T20I-wêreldbeker 2007 (Engels: 2007 ICC World Twenty20) is van 11 tot 24 September 2007 in Suid-Afrika beslis. Dit was die eerste T20I-wêreldbeker in T20I-krieket wat deur die Internasionale Krieketraad (IKR) aangebied is. Destyds is dié toernooi Wêreldtwintig20 2007 genoem, maar sedert die 2021-toernooi staan dit as T20I-wêreldbeker bekend.[3] Ná die Krieketwêreldbeker 2007 in Maart en April in Wes-Indië was dit die tweede groot kriekettoernooi in 2007. Daarbenewens was dit ná die Krieketwêreldbeker 2003 die tweede groot kriekettoernooi in Suid-Afrika; dié land sou twee jaar later ook die Kampioenetrofee 2009 aanbied, waarmee Suid-Afrika die eerste land geword het wat al drie vername kriekettoernooie gehuisves het.
Twaalf nasionale krieketspanne het aan die T20I-wêreldbeker 2007 deelgeneem: Die destydse tien toetskrieketlande (Australië, Bangladesj, Engeland, Indië, Nieu-Seeland, Pakistan, Sri Lanka, Suid-Afrika, Wes-Indië en Zimbabwe), saam met die Wêreldkrieketliga se afdeling een 2007-wenners (Kenia en Skotland). Tydens die T20I-wêreldbeker 2007 is 27 wedstryde gespeel, waaronder twaalf in die eerste rondte, twaalf in die Super Agt en drie in die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier groepe van drie spanne elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het. Die twee beste spanne van elke groep het hierna vir die Super Agt gekwalifiseer. In die Super Agt is die spanne in twee groepe van vier spanne elk verdeel, waarvan die twee beste spanne tot die halfeindrondte gevorder en die wenners van hierdie wedstryde in die eindstryd ontmoet het.
Australië, Indië, Nieu-Seeland en Pakistan het vir die halfeindrondte gekwalifiseer. Pakistan het Nieu-Seeland en Indië het Australië geklop, waardeur die twee aartsvyande Indië en Pakistan in die eindstryd ontmoet het. Indië het Pakistan in die eindstryd op Wanderers in Johannesburg met vyf lopies verslaan en sodoende die eerste T20I-wêreldbekerwenner geword.[4] Saam met hul oorwinnings tydens die Krieketwêreldbeker 1983 en die gedeelde titel met Sri Lanka tydens die Kampioenetrofee 2002 was dit Indië se derde internasionale kriekettitel. Die gasheer Suid-Afrika is in die Super Agt uitgeskakel.
Die Internasionale Krieketraad het Suid-Afrika as gasheer vir die T20I-wêreldbeker 2007 aangewys. Saam met die Krieketwêreldbeker 2003 en die Kampioenetrofee 2009 was dit een van drie groot kriekettoernooie wat in die 2000’s in Suid-Afrika aangebied is.
Die volgende twaalf spanne het vir die T20I-wêreldbeker 2007 gekwalifiseer: Australië, Bangladesj, Engeland, Indië, Nieu-Seeland, Pakistan, Sri Lanka, Suid-Afrika (gasheer), Wes-Indië en Zimbabwe het as volle lede van die Internasionale Krieketraad met toetskrieketstatus regstreeks vir die T20I-wêreldbeker 2007 gekwalifiseer. Kenia en Skotland het as wenners van die Wêreldkrieketliga se afdeling een 2007 vir dié toernooi gekwalifiseer.[5]
Die eerste T20I-wêreldbeker is op drie Suid-Afrikaanse stadions beslis. Altesaam 27 wedstryde is tydens die T20I-wêreldbeker 2007 gespeel, waaronder twee halfeindstryde en die eindstryd.
Die T20I-wêreldbeker 2007 is oor 14 dae tussen twaalf verskillende nasies oor 27 wedstryde beslis. Dit het op 11 September 2007 op Wanderers in Johannesburg met die openingswedstryd tussen die gasheer Suid-Afrika en Wes-Indië begin. Die toernooi het geëindig op dieselfde stadion op 24 September met die eindstryd tussen Indië en Pakistan, waartydens Indië die T20I-wêreldbekertrofee ingepalm het.
Die volgende tabel dui die T20I-wêreldbeker 2007 se daaglikse program aan. ’n Pers blokkie dui op wedstryde tydens die eerste rondte, ’n siaan blokkie op die Super Agt, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase en ’n geel blokkie op die eindstryd.
Die T20I-wêreldbeker 2007 is deur twaalf nasionale krieketspanne beslis. Vir die eerste rondte is die twaalf deelnemende spanne in vier groepe van drie spanne elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span twee wedstryde in die eerste rondte gespeel. Twee punte is vir ’n oorwinning toegeken, een vir ’n onbesliste wedstryd en geen punte vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens lopietempo, dan boultempo en dan die uitslag van die direkte ontmoeting gerangskik. Die twee beste spanne van elke groep het na die Super Agt deurgedring.
In die geval van ’n gelykop (d.w.s. as albei spanne die gelyke aantal lopies aan die einde van hul onderskeidelike kolfbeurt aangeteken het), is die wedstryd deur ’n uitboul beslis. Dit was van toepassing in alle fases van die toernooi.[6] Die uitboul is ingespan vir die beslissing van een wedstryd, dié tussen Indië en Pakistan in Groep D op 14 September.
Die Super Agt is deur agt spanne in twee groepe van vier spanne elk beslis, waartydens elke span een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel het, dus het elke span drie wedstryde in die Super Agt gespeel. Die kwalifisering was gegrond op dieselfde kriterias as in die eerste rondte.[7]
Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit drie wedstryde bestaan het: twee halfeindstryde en die eindstryd. Die wenner en naaswenner van elk van die Super Agt-groepe het na die uitklopfase deurgedring. Die groepwenner van albei groepe het teen die naaswenner van die ander groep in die halfeindstryde gespeel. Elke wedstryd in die uitklopstadium moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná albei kolfbeurte ’n gelykopuitslag was, is die wenner deur ’n uitboul bepaal.
Die wedstryde is in drie fases opgedeel, naamlik die eerste rondte, die Super Agt en die uitklopfase. Die groepe is bepaal volgens die IKR se T20I-ranglys soos op 1 Maart 2007.
Suid-Afrika wen met agt paaltjies Wanderers, Johannesburg Skeidsregters: Mark Benson (Eng) en Daryl Harper (Aus) Speler van die wedstryd: Chris Gayle (WI)
Suid-Afrika het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Chris Gayle (WI) slaan die eerste honderdtal in ’n amptelike T20I en die eerste T20I-wêreldbekerhonderdtal.[9][10] Hy slaan ook die destyds meeste sesse in ’n T20I-beurt (tien).[11]
Sy honderdtal is ook die destyds vinnigste in ’n T20I-wêreldbekerwedstryd van slegs 50 aflewerings (later oortref deur homself in slegs 47 aflewerings tydens die 2016-toernooi).[12]
Die Wes-Indiese vennootskap om die eerste paaltjie met 145 lopies tussen Chris Gayle en Devon Smith is die destyds hoogste in T20I-krieket.[13]
Met 28 breek Wes-Indië hul eie rekord van afgestane ekstras in ’n T20I-wedstryd (vier loslopies, 23 wydlopers en een geenbal).
Bangladesj het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Mohammad Ashraful (Ban) slaan die destyds vinnigste vyftigtal in ’n T20I-wedstryd van slegs 20 aflewerings (later oortref deur Yuvraj Singh in slegs twaalf aflewerings in dieselfde toernooi).[14]
Suid-Afrika en Bangladesj vorder hiermee tot die Super Agt.
Nieu-Seeland wen met nege paaltjies Kingsmead, Durban Skeidsregters: Billy Doctrove (WI) en Simon Taufel (Aus) Speler van die wedstryd: Mark Gillespie (NZ)
Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Gelykop – Indië wen die uitboul met 3–0 Kingsmead, Durban Skeidsregters: Billy Doctrove (WI) en Simon Taufel (Aus) Speler van die wedstryd: Mohammad Asif (Pak)
Pakistan het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Nieu-Seeland wen met vyf lopies Kingsmead, Durban Skeidsregters: Billy Doctrove (WI) en Simon Taufel (Aus) Speler van die wedstryd: Craig McMillan (NZ)
Engeland het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Suid-Afrika wen met ses paaltjies Kingsmead, Durban Skeidsregters: Billy Doctrove (WI) en Simon Taufel (Aus) Speler van die wedstryd: Justin Kemp (RSA)
Suid-Afrika het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Yuvraj Singh (Ind) slaan die vinnigste vyftigtal in ’n T20I-wedstryd van slegs twaalf aflewerings (die vorige beste was in 20 aflewerings deur Mohammed Ashraful in dieselfde toernooi)[14] en hy word ook die vierde krieketspeler in al die amptelike krieket en die eerste in T20I wat ses sesse in een boulbeurt slaan. Stuart Broad was die bouler.[16]
Dit was die hoogste telling teen ’n toetsland tydens die toernooi.
Australië wen met tien paaltjies Nuweland, Kaapstad Skeidsregters: Asad Rauf (Pak) en Ian Howell (RSA) Speler van die wedstryd: Stuart Clark (Aus)
Australië het die loot gewen en gekies om eerste veldwerk te doen.
Dit is die eerste suksesvolle lopiejag met al die tien paaltjies in hande tydens ’n T20I-wêreldbekertoernooi en die hoogste wenuitslag volgens aantal paaltjies.[19]
Pakistan wen met ses paaltjies Nuweland, Kaapstad Bywoning: 18 734 Skeidsregters: Daryl Harper (Aus) en Simon Taufel (Aus) Speler van die wedstryd: Umar Gul (Pak)
Nieu-Seeland het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
Indië wen met vyf lopies Wanderers, Johannesburg Bywoning: 32 217 Skeidsregters: Simon Taufel (Aus) en Mark Benson (Eng) Speler van die wedstryd: Irfan Pathan (Ind)
Indië het die loot gewen en gekies om eerste te kolf.
Suid-Afrika
Indië (1ste titel)
Pakistan
Matthew Hayden (265)[1]
Suid-Afrika
Bangladesj
Engeland
Nieu-Seeland
Sri Lanka
Wes-Indië
Zimbabwe
Kenia
Skotland
