Wikipedia

Koper

chemiese element met simbool Cu en atoomgetal 29
(Aangestuur vanaf Koper (metaal))
29 nikkel ← koper → sink
-
↑
Cu
↓
Ag
Algemeen
Naam, simbool, getal koper, Cu, 29
Chemiese reeks oorgangsmetale
Groep, periode, blok 11, 4, d
Voorkoms koper, metaalglans
Atoommassa 63.546(3) g/mol
Elektronkonfigurasie [Ar] 3d10 4s1
Elektrone per skil 2, 8, 18, 1
Fisiese eienskappe
Toestand vastestof
Digtheid (naby k.t.) 8,96 g/cm³
Vloeistof digtheid teen s.p. 8,02 g/cm³
Smeltpunt 1357,77 K
(1084,62 °C)
Kookpunt 2835 K
(2562 °C)
Smeltingswarmte 13,26 kJ/mol
Verdampingswarmte 340[1] kJ/mol
Warmtekapasiteit (25 °C) 24,440 J/(mol·K)
Dampdruk
P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k
teen T/K 1509 1661 1850 2089 2404 2836
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur kubies vlakgesentreerd
Ruimtegroep Fm3m  nommer: 225
Strukturbericht-kode A1
Oksidasietoestande 2, 1
(swak basiese oksied)
Elektronegatiwiteit 1,90 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë 1ste: 745,5 kJ/mol
2de: 1957,9 kJ/mol
3de: 3555 kJ/mol
Atoomradius 135 pm
Atoomradius (ber.) 145 pm
Kovalente radius 138 pm
Van der Waals-radius 140 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking diamagneties
Elektriese resistiwiteit (20 °C) 16,78 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë (300 K) 401 W/(m·K)
Termiese uitsetting (25 °C) 16,5 µm/(m·K)
Spoed van klank (dun staaf) (k.t.) (annealed)
3810 m/s
Young se modulus 130 GPa
Skuifmodulus 48 GPa
Massamodulus 140 GPa
Poissonverhouding 0,34
Mohs se hardheid 3,0
Vickers hardheid 369 MPa
Brinell hardheid 874 MPa
CAS-registernommer 7440-50-8
Vernaamste isotope
Isotope van koper
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
63Cu 69.17% Cu is stabiel met 34 neutrone
65Cu 30.83% Cu is stabiel met 36 neutrone
Portaal Chemie

Koper is 'n chemiese element in die periodieke tabel met die simbool Cu en atoomgetal van 29.

Geskiedenis

wysig

In antieke Griekeland het die metaal bekend gestaan as chalkos (χαλκός). In die Romeinse tydperk het dit bekend gestaan as aes Cyprium (aes was die generies Latynse term vir koperlegerings soos brons en ander metale en omdat so baie daarvan in Ciprus ontgin is). Hierdie term is vereenvoudig tot cuprum wat dan die oorsprong is van die woord koper.[2]

Mesopotamië

wysig

Koper was bekend aan van die oudste beskawings en het 'n geskiedenis wat ten minste 10 000 jaar oud is. 'n Koperhangertjie is in noordelike Irak gevind wat terugdateer uit 8700 v.C. Teen 5000 v.C. was daar baie tekens van kopersmelterye, waar koper geraffineer is vanuit basiese koperkarbonate soos malagiet of asuriet.

Koper is 'n taamlik sagte metaal, maar kan deur legering met ander elemente bruikbaarder gemaak word. Legerings met tot 3,4% nikkel word reeds rondom 3500 v.C. in Sumerië aangetref.[3] Daar is koper en brons artikels uit ou Sumeriese stede gevind wat terugdateer tot 3000 v.C. en Egiptiese artikels vervaardig uit koper en koper-tinlegerings wat bykans net so oud was.

 
Antieke koperstaaf komende van Zakros, Kreta. Die ingot is in die vorm van 'n diervel, tipies van die ingots uit die tydperk.

Egipte

wysig

Die Egiptiese woord vir koper was waarskynlik bjꜣ, wat die Egiptoloë as 'bia' uitspreek. In die Oostelike Woestyn is reeds in die IIIB-fase van die Naqada-kultuur koper gemyn. Daar is aanwysings dat ook arseen uit hierdie streek verkry is.[4] Die tempel van Sahoere het reeds in die 25ste eeu v.C. 'n stelsel van 300 m pype van koper om die afval af te voer.[5] Ongelukkig het Egiptoloë lank die verskille tussen legerings met arseen en dié met tin nie herken nie, maar daar is nou navorsing om hulle vondste beter te ontleed.[4] Die Egiptenare het vroeg bevind dat die byvoeging van 'n klein hoeveelheid tin dit makliker gemaak het om die metaal te giet, dus is bronslegering artikels uit Egipte bykans net so oud soos die koperartikels.

China

wysig

Die gebruik van koper in antieke China dateer terug tot ten minste 2000 v.C. Teen 1200 v.C. is brons artikels van uitstekende gehalte reeds vervaardig. Die vroegste voorwerpe van brons wat in China gevind is, kom van die Yangshao-kultuur in die Shaanxi-provinsie van ong. 4000 v.C. In die 3de millennium v.C. word voorwerpe in verskeie streke aangetref en die Xia-dinastie (21ste tot 16de eeu v.C.) is duidelik 'n ryk van die Bronstyd wat geduur het tot die Oostelike Zhou (771-221 v.C.) Meteorietyster was sedert lank bekend maar yster begin dalk eers laat in die Westelike Zhou (voor 771) vervaardig te word en ru-yster word eers 200 jaar later algemeen.[6]

Europa

wysig

Ötzi, die Ysman, 'n goed gepreserveerde lyk van 'n man wat 3200 v.C. geleef het, het 'n koperbyl by hom gehad waarvan die metaal 99.7% suiwer was. Hoë vlakke arseen wat in sy hare gevind is, dui op die moontlikheid dat hy betrokke was by die smelt van koper.[7]

Die Bronstydperk

wysig

Die gebruik van brons was so algemeen tydens 'n sekere tydperk van die menslike beskawing dat dit die Bronstydperk gedoop is. Die oorgangstydperk in sekere gebiede tussen die Laat steentydperk en die Bronstydperk word die Kopertydperk genoem toe hoë suiwerheid kopergereedskap begin verskyn het maar nog saam met steengereedskap in gebruik was.

 
Alchemie simbool vir koper

Geelkoper, 'n legering van sink en koper was aan die antieke Grieke bekend maar is eers deur die Romeine op groot skaal gebruik. Die Romeine het dit aurichalcum genoem en gebruik vir die sestersie, een van hulle munte. Dit is ook vir dekoratiewe doeleindes gebruik soos vir goudkleurige helms. [8]

Koper is met die godin Afrodite/Venus in mitologie en alchemie verbind, vanweë sy pragtige glans, die antieke gebruik daarvan in spieëls en die verbintenis daarvan met Ciprus, wat 'n heiligdom was van die godin. In alchemie was die simbool van koper dan ook die simbool vir die planeet Venus.[9]

Biologiese rol

wysig

Koper is noodsaaklik in alle gevorderde plant- en dierlewe. Koper word hoofsaaklik in die bloedstroom op 'n plasmaproteïen genaamd ceruloplasmin vervoer. [10] Wanneer koper in die ingewande geabsorbeer word, word dit aan albumien verbind en na die lewer vervoer. Koper word in 'n verskeidenheid ensieme gevind, insluitend die koperkerne van sitochroomoksidase[11], die Cu-Zn bevattende ensiem superoksieddismutase[12]. Dit vorm ook die hoofmetaal in die suurstofdraende pigment hemosianien[13], bekend uit die blou bloed van die Atlantiese hoefysterkrap Limulus polyphemus wat koper in plaas van yster vir die vervoer van suurstof gebruik.

Daar word geglo dat sink en koper meeding vir absorpsie in die spysverteringskanaal, wat sou meebring dat 'n dieet wat oormatige hoeveelhede van een van hierdie twee minerale sou bevat 'n tekort in die ander kan veroorsaak. Die Aanbevole Dieetkundige Toelaag (RDA) vir koper in normale gesonde volwassenes is 0,9 mg/dag.[14] Die siekte lamkruis hang saam met 'n kopertekort.

Toksisiteit

wysig

Alle koperverbindings, behalwe waar dit andersins bekend is, moet hanteer word as sou dit toksies wees. 30 g Kopersulfaat kan potensieel noodlottig wees in mense. Die aanbevole veilige vlakke van koper in drinkwater vir mense wissel afhangende van die bron daarvan, maar is gewoonlik tussen 1.5 tot 2 mg/l. Die Dieetkundige verwysingsinname (DRI), die toelaatbare vlak van inname vir volwassenes van dieetkundige koper vanuit enige bron, is 10 mg/dag.[14]

'n Oorerflike siektetoestand wat Wilson se siekte genoem word veroorsaak dat koper in die liggaam ophoop[15] omdat dit nie deur die lewer na die gal uitgeskei word nie. Hierdie siektetoestand kan, indien dit onbehandeld gelaat word, lei tot brein- en lewerskade. Studies het verder ook getoon dat mense wat aan geestesafwykings soos skisofrenie lei, geneig is om hoër kopervlakke in hulle liggame te hê, maar dit kort in die brein.[16]

Algemene gevare

wysig

Die metaal in poeiervorm is 'n brandgevaar. Klere wat in water met koperkonsentrasies hoër as 1mg/L gewas word, kan klere bruin vlek.

Fisiese eienskappe

wysig
 
Koper

Koper is 'n rooierige metaal met 'n hoë elektriese- en termiese geleidingsvermoë (onder die suiwer metale teen kamertemperatuur het slegs silwer 'n hoër elektriese geleidingsvermoë). Metale reflekteer fotone met lae frekwensies en absorbeer frekwensies hoër as die metaal se plasmaresonansie. Koper is rooi omdat sy plasmaresonansie naby 2.0 eV lê (net bokant die rooi kleur, 620 nm). Geelkoper en goud is geel omdat hulle 'n plasmaresonansie by hoër energieë/frekwensies het. Laastens reflekteer silwer oor die hele sigbare gebied omdat sy plasmafrekwensie in die nabye UV (4.0 eV) geleë is. Dit maak dit 'n wit metaal. [17]

Struktuur

wysig

Koper is kristallyn en het 'n struktuur met kubiese digpakking. Dit is die argetipe van die A1-struktuur in die strukturbericht-klassifikasie van kristalstrukture wat ook by talle ander metale aangetref word.

Sien ook Kategorie:A1-strukture

Isotope

wysig

Daar bestaan twee stabiele isotope van koper, 63Cu en 65Cu asook 'n aantal radio-isotope. Die meerderheid van die radio-isotope het halfleeftye van etlike minute of minder. Die isotoop met die langste leeftyd het 'n halfleeftyd van 12.7 ure, met twee vervalmodusse, wat tot twee verskillende produkte lei.

Chemiese eienskappe

wysig

Koper word nie deur sure aangetas nie behalwe as hierdie sure ook oksideermiddels is.[18] Dit los in salpetersuur op omdat die nitraatioon, wat N(5+) bevat koper kan oksideer en self in N(2+) oorgaan[19]:

 

Koper kan ook met yster(III)chloried opgelos word. Dit kan gebruik word om die metaal te ets.[20]:

 

Legerings

wysig

Daar bestaan baie legerings van koper.

In Noord-Amerika word 'n nommerstelsel bygehou vir al die legerings en hulle spesieke eienskappe. Dit word die UNS (Unified Numbering System) genoem. In hulle benamingstelsel dui getalle van C10000 tot C79999 smeedlegerings aan. Gegote legerings is genommer van C80000 tot C99999.[23]

Verbindings

wysig
 
Koper in gedeë vorm uit die natuur

Algemene oksidasietoestande van koper sluit die koper(I) toestand in, Cu1+; en die koper(II) toestand, Cu2+ in, wat mooi blou- of blougroensoute vorm. Onder ongewone toestande kan die +3 toestand ook verkry word. Met sterker oksidasiemiddels soos suurstof is die 2+ die meer stabiele ene, maar met swakkeres soos in die geval van swael kom net die 1+ toestand voor.

In vaste verbindinge van Cu1+ kan die ioon 'n groter mobiliteit verkry. Dit kan tot sogenaamde superioniese geleiding lei.[24]

Die groen kleur van basiese koperkarbonaat is meestal die oorsaak van die voorkoms van die koperbedekte dakke of -koepels van sommige geboue, maar daar kan ook chloriede gevorm word.[25] Koper(II)sulfaat (Blou vitrioel) vorm 'n blou kristallyne pentahidraat en is waarskynlik die bekendste koperverbinding in laboratoriums. Dit word as swamweerder gebruik.

Daar bestaan twee stabiele oksiede van koper, Koper(II)oksied (CuO) en Koper(I)oksied (Cu2O). Koperoksiede word gebruik yttriumbariumkoperoksied (YBa2Cu3O7-δ) oftewel YBKO wat die basis vorm van baie onkonvensionele supergeleiers.

Ander verbindings sluit in: Koper(I)chloried en koper(II)chloried.

Sien ook

wysig

Verspreiding en mynbou

wysig
 
Die El Chino oopgroef kopermyn in Nieu-Meksiko.

Koper word in die suiwer vorm asook in minerale vorm in die natuur aangetref. Minerale soos die karbonate asuriet (Cu3(CO3)2(OH)2) en malagiet (Cu2CO3(OH)2) is bronne van koper asook die sulfiede soos chalkopiriet (CuFeS2), borniet (Cu5FeS4), kovelliet (CuS) en oksiede soos kupriet (Cu2O).

Daar is verskeie kopermyne in Suid-Afrika. Die Palabora-myn in Limpopo was die grootste koperproduserende myn in Suid-Afrika. Dit in 2021 ongeveer 21 997 ton koper uit 'n geraamde 8,6 miljoen metrieke ton erts per jaar geproduseer het. Hierdie myn is die eiendom van HBIS Group Co Ltd, en gaan nog tot 2039 bedryf word. Die tweede grootste koperproduserende myn met 'n geskatte koperproduksie van 11 601 ton en 'n geraamde 11,95 miljoen ton erts, was die Mogalakwena-myn wat ook in Limpopo geleë is. Die Mogalakwena-myn is die besit van Anglo American Plc en sal nog tot 2040 bedryf word.[26]

Die Internasionale Raad van Koperuitvoerende Lande (CIPEC) wat sedert 1992 ophou bestaan het, het eens probeer om 'n soortgelyke rol as wat OPUL in ru-olie speel, te vervul[27] maar kon egter nie dieselfde mate van invloed uitoefen nie, veral vanweë die feit dat die tweede grootste produsent, die Verenigde State, nooit 'n lid was nie. Die organisasie is in 1967 gestig en die hooflede daarvan was Chili, Peru, Zaïre en Zambië.

Die meeste kopererts word ontgin vanuit groot oopgroefmyne. Voorbeelde sluit in: Chuquicamata in Chili en die El Chinomyn in Nieu-Meksiko. Die ertse bevat soms minder as 1% koper en daar is twee tipes wat verskillende verwerking vereis:[28] Oksiede word met 'n hidrometallurgiese metode verwerk. Sulfiede met 'n pirometallurgiese metode

Hidrometallurgie

wysig

Oksidiese ertse is gewoonlik armer aan koper, maar hulle verwerking vereis geen hoë temperature nie. Die erts word fyngemaak en blootgestel aan uitloging met verdunde swaelsuur wat die koper as koper(II)sulfaat in oplossing doen gaan. Die koper word met 'n ander oplosmiddel geëkstraheer, waarby onsuiwerhede in die water opgelos bly. Die koper word daarna aan elektrolise onderwerp en suiwer koper as koperkatodes verkry.[28]

Pirometallurgie

wysig

Sulfidiese ertse word fyngemaak en met 'n oppervlakaktiewe middel behandel wat hom aan die kopersulfieddeeltjies heg. Dit laat hulle dryf op die skuim wat deur lug in te blaas veroorsaak word. Die skuim word afgeskei en behandel met 'n verdikkingsmiddel wat die koperhoudende materiaal doen neerslaan. Die produk bevat 30% koper saam met ander metaalverbindings. Dit word na 'n smelter gestuur en verhit tot 1260 C. Uit hierdie smelt slaan 'n slak neer wat veral yster en silikaat bevat. Die bo-laag, die mat word verhit met suurstof (uit die lug) dit verbrand die swael en die res van die yster. Die produk, die blisterkoper bevat 98% koper en word verder elektrolities verfyn. In die elektrolisestap ontstaan 'modder' as afvalmateriaal, wat nog waardevolle metale soos silwer of goud bevat.[28] 'n Ander byproduk is seleen.

Herwinning

wysig

Koper is 'n waardevolle stof. Die mynbou is duur, besoedel die omgewing en elektrolise kos baie energie. Daarom word vandag ~50% van die koperproduksie uit herwinning verkry.[28]

Toepassings

wysig

Die belangrikste toepassings van koper is elektriese draad (60%), dakbedekking en loodgieterswerk (20%), en industriële masjinerie (15%). Koper word meestal as 'n suiwer metaal gebruik, maar wanneer groter hardheid vereis word, word dit in legerings soos geelkoper en brons (5% van totale gebruik) gesit.[29] Vir meer as twee eeue word koperverf op bootrompe gebruik om die groei van plante en skulpvisse te beheer.[30] ’n Klein deel van die kopervoorraad word vir voedingsaanvullings en swamdoders in die landbou gebruik.[31][32] Masjinering van koper is moontlik, hoewel legerings verkies word vir goeie bewerkbaarheid om ingewikkelde dele te skep.

Koper is 'n pletbare en buigsame metaal en word algemeen gebruik in 'n verskeidenheid produkte soos:

Metaal

wysig

Gas

wysig
  • Die monatomiese gas word as 'n lasermedium gebruik. Dit produseer groen (510 nm) en geel (578 nm) laserlig. Daar is min lasers wat in hierdie gebied van die spektrum laserlig voortbring. Die nadeel is dat koper tot bo ~1400 C verhit moet word om die gas te vorm. Koperdamplasers word vir mikrobewerking gebruik en is hoogs akkuraat.[39]

Legerings

wysig

Verbindings

wysig

Bronnelys

wysig
  • Los Alamos National Laboratory – Artikel oor koper
  • Massaro, Edward J., red. (2002). Handbook of Copper Pharmacology and Toxicology. Humana Press. ISBN 978-0-89603-943-8.
  • "Copper: Technology & Competitiveness (Summary) Chapter 6: Copper Production Technology" (PDF). Office of Technology Assessment. 2005.
  • Current Medicinal Chemistry, Volume 12, Number 10, May 2005, pp. 1161–1208(48) Metals, Toxicity and Oxidative Stress
  • William D. Callister (2003). Materials Science and Engineering: an Introduction (6th uitg.). Wiley, New York. Table 6.1, p. 137. ISBN 978-0-471-73696-7.
  • Material: Copper (Cu), bulk, MEMS and Nanotechnology Clearinghouse.
  • Kim BE; Nevitt T; Thiele DJ (2008). "Mechanisms for copper acquisition, distribution and regulation". Nat. Chem. Biol. 4 (3): 176–85. doi:10.1038/nchembio.72. PMID 18277979.

Verwysings

wysig
  1. ↑ Duan, Y.J. & Chen, Bo & Ma, Yingche & Gao, M. & Liu, Kui (2013). "Determination of Vapor Pressure of Liquid Copper by Carrier Gas Method". Journal of Materials Science & Technology. 29. doi:10.1016/j.jmst.2013.11.002.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  2. ↑ "fact 2 of 28". Copper.org.
  3. ↑ Cheng, C. F., en C. M. Schwitter (1957). ""Nickel in Ancient Bronzes."". American Journal of Archaeology. 61 (4): 351–65. doi:10.2307/500603.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  4. ↑ 4,0 4,1 Odler, M. (2023). Copper in Ancient Egypt. Leiden, The Netherlands: Brill. doi:10.1163/9789004527690.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  5. ↑ Inskeep, R. R. (1969). ""Health Hazards and Healing in Antiquity."". The South African Archaeological Bulletin. 24 (93): 21–29. doi:10.2307/3888363.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  6. ↑ Jueming, H (2016). Metallurgy in China. In: Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures. Dordrecht: Springer. doi:10.1007/978-94-007-7747-7_9164.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  7. ↑ "Studying "Otzi, the Ice Man" Leads to Outstanding Research Award: Adrianna Kennedy, '21". Sbs Arizona. 2021.
  8. ↑ Vin Callcut (2000). "Brief early history of brass". Copper development association.{{cite web}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  9. ↑ "The Chymistry of Isaac Newton". U. Indiana.
  10. ↑ "Ceruloplamin (Blood)". URMC Rochester.
  11. ↑ "Citechorme Oxidase". LibreText.
  12. ↑ "Copper/Zinc Superoxide Dismutase in Human Skin: Current Knowledge". Frontiers.
  13. ↑ Cornelia Kaintz, Stephan Gerhard Mauracher, Annette Rompel (2014). Chapter One - Type-3 Copper Proteins: Recent Advances on Polyphenol Oxidases. in: Advances in Protein Chemistry and Structural Biology. Vol. 97. Academic Press. pp. 1–35. doi:10.1016/bs.apcsb.2014.07.001. ISBN 9780128000120. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  14. ↑ 14,0 14,1 "Copper". NCBI NIH.
  15. ↑ "Clinical trial". Gateway.
  16. ↑ Schoonover KE, Queern SL, Lapi SE, Roberts RC (2020). "Impaired copper transport in schizophrenia results in a copper-deficient brain state: A new side to the dysbindin story". World J Biol Psychiatry. 21(1): 13–28. doi:10.1080/15622975.2018.1523562.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  17. ↑ Kelly S. Potter, Joseph H. Simmons (2021). Chapter 4 - Optical properties of insulators—materials, devices, and applications. In: Optical Materials (Second Edition). Elsevier. pp. 173–228. doi:10.1016/B978-0-12-818642-8.00004-1. ISBN 9780128186428. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  18. ↑ Kramers J. (S.J.) (1909). Leerboek der bijzondere scheikunde. Malmberg.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  19. ↑ H.J. an de Stadt. Beknop leerboek der scheikunde.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  20. ↑ Bastiaan Baars (1935). Het etsen van koper door ijzerchloride. Enschedé.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  21. ↑ "All About Monel® Alloys: Definition, History, and Applications". Xometry.
  22. ↑ "Phase diagram". Princeton.
  23. ↑ "The Unified Numbering System". copper development association.
  24. ↑ Chandra, A. and Chandra, A (2014). Superionic Solids in Energy Device Applications. In Advanced Energy Materials. doi:10.1002/9781118904923.ch4. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  25. ↑ "how to preserve and protect patina on copper". Sinplecoat.[dooie skakel]
  26. ↑ "South Africa: Five Largest Copper Mines in 2021". Global Data.
  27. ↑ Mingst, Karen A. (1976). ""Cooperation or Illusion: An Examination of the Intergovernmental Council of Copper Exporting Countries."". International Organization. 30 (2): 263–87. Besoek op 8 September 2023.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 "Copper Mining and Processing: Processing Copper Ores". Superfund Arizona.
  29. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named emsley
  30. ↑ Ryck Lydecker. "Is Copper Bottom Paint Sinking?". BoatUS Magazine. Besoek op 3 Junie 2016.
  31. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Boux
  32. ↑ "Copper". American Elements. 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2008. Besoek op 12 Julie 2008.
  33. ↑ Myer Kutz (2002). Handbook of Materials Selection. John Wiley & Sons. ISBN 9780471359241.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  34. ↑ "Copper in the Arts". Copper Development Association.
  35. ↑ "Electromagnets". Northeastern University.
  36. ↑ "Electric Vehicles". copper development association.
  37. ↑ Yi-Lung Cheng, Chih-Yen Lee and Yao-Liang Huang (2018). Copper Metal for Semiconductor Interconnects. In:Noble and Precious Metals - Properties, Nanoscale Effects and Applications. doi:10.5772/intechopen.72396. ISBN 978-1-78923-293-6.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  38. ↑ Jagadeshvaran, P. L., Parasuram, Sampath en Bose, Suryasarathi (2023). "5 Polymer-based nanocomposites for smart and functional textiles". in: Smart and Functional Textiles. Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 183–220. doi:10.1515/9783110759747-005. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  39. ↑ "Copper Vapor Laser: Definition, Importance, and How It Works". Xometry.
  40. ↑ "Copper Indium Gallium Diselenide". DOE.
  41. ↑ Erzsébet Dodony, György Z. Radnóczi, István Dódony (2019). "Low temperature formation of copper rich silicides". Intermetallics. 107: 108–115. doi:10.1016/j.intermet.2019.01.010.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  42. ↑ Bette, S., Costes, A., Kremer, R.K., Eggert, G., Tang, C.C. en Dinnebier, R.E. (2019). "On Verdigris, Part III: Crystal Structure, Magnetic and Spectral Properties of Anhydrous Copper(II) Acetate, a Paddle Wheel Chain". Z. Anorg. Allg. Chem. 645: 988–997. doi:10.1002/zaac.201900125.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  43. ↑ Huertos, M.A., Cano, I., Bandeira, N.A.G., Benet-Buchholz, J., Bo, C. en van Leeuwen, P.W.N.M. (2014). "Phosphinothiolates as Ligands for Polyhydrido Copper Nanoclusters". Chem. Eur. J. 20: 16121–16127. doi:10.1002/chem.201404763.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

Eksterne skakels

wysig


H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend


Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Koper&oldid=2672346"