Wikipedia

Britse Statebond

politieke vereniging van meestal voormalige Britse Ryk-gebiede
(Aangestuur vanaf Britse gemenebes)

Die Statebond (vroeër Britse Statebond, Engels: Commonwealth of Nations, tot 1947 British Commonwealth of Nations) is 'n vrywillige vereniging van 56 onafhanklike, soewereine lande, wat uit die Verenigde Koninkryk en, meestal, sy voormalige kolonies bestaan.

Vlag van die Britse Statebond
Kenteken van die Britse Statebond
Die vlag van die Statebond wapper aan die Parlement van Kanada in Ottawa
Die hoofkantoor van die Statebond in die Marlborough House in Londen
Konferensie van die eerste ministers van die Britse dominions William Lyon Mackenzie King (Kanada), Jan Christian Smuts (Suid-Afrika), Winston Churchill (Verenigde Koninkryk), Peter Fraser (Nieu-Seeland) en John Curtin (Australië) op 1 Mei 1944 in Londen (van links na regs)

Nie alle lede van die Statebond erken die Britse monarg as staatshoof nie. Dié wat dit wel doen, is bekend as Statebondgebiede, maar die meeste lede is republieke, en 'n handvol ander is inheemse monargieë. Alle lede erken wel koning Charles III as hoof van die Statebond, 'n rol wat miskien die beste met dié van 'n seremoniële president vergelyk kan word.

Oorsprong

wysig
Die hoofartikels vir hierdie afdeling is: Britse Ryk en Geskiedenis van die Britse Ryk en Statebond.

Die Statebond het die Britse Ryk vervang, en sy oorsprong lê in die Rykskonferensies van die laat 1920's (konferensies van Britse en koloniale eerste ministers het gebeur vanaf 1887), waar die onafhanklikheid van selfregerende kolonies en dominiums erken is, en is uiteindelik geformaliseer deur die Statuut van Westminster in 1931. Die Statebond is geskep as 'n vereniging van vrye en gelyke state, en lidmaatskap was gebaseer op die gemene trou aan die Britse Kroon.

Ná die Tweede Wêreldoorlog is die Ryk stadig afgebreek, wat deels aan die groei van onafhanklikheidsbewegings in die onderdanige streke (mees belangrik in Indië onder die invloed van Mahatma Gandhi) toegeskryf kan word, asook die Britse Regering se verkrampte omstandighede as gevolg van die koste van die oorlog. Burma (1948) en Suid-Jemen (1967) was onder die paar vorige kolonies/protektorate wat nie tot die Statebond toegetree het by onafhanklikheidswording nie. Miskien die mees bekende groep vorige Britse kolonies, die Verenigde State, is ook nie lid van die Statebond nie, omdat die onafhanklikheid van die VSA hierdie instelling met oor 'n honderd jaar voorafgaan. Die Republiek Ierland was 'n lid, maar het die Statebond verlaat met republiekwording in 1949.

Die kwessie van republiekstatus binne die Statebond is eers in 1950 opgelos toe daar ooreengekom is, volgens 'n formule voorgestel deur Kanadese eerste minister Louis St. Laurent, dat Indië 'n lid mag bly ten spyte van sy huidige republiekgrondwet1. (Voorheen het Ierland en Burma die Statebond verlaat na republiekwording.) Hierdie besluit, soos uiteengesit in die London Declaration, het toegelaat dat lede die Britse monarg as Hoof van die Statebond aanvaar ongeag van hulle binnelandse grondwetlike opset, en word deur baie gesien as die begin van die moderne Statebond.

Soos die Statebond gegroei het, het Brittanje en die vorige "blanke Dominiums" informeel (en meestal veragtend) bekend geraak as die Wit Statebond, spesifiek wanneer hulle met die armer, meestal nie-blanke Statebondslede verskil het oor verskeie kwessies by die Statebond Regeringshoofde-ontmoetings. Aantygings dat die "Wit Statebond" ander belange as spesifiek die Afrika Statebondnasies het, asook beskuldigings van rassisme en kolonialisme het gereeld voorgekom gedurende debatte oor Rhodesië in die 1970's, die oplegging van sanksies teen die apartheidsera Suid-Afrika in die 1980's, en meer onlangs oor die kwessie van om druk uit te oefen vir demokratiese hervorming in Nigerië en later Zimbabwe in onlangse jare.

Sedert die toetrede van Mosambiek (in 1995), Rwanda (in 2009) asook Gaboen en Togo (albei in 2022) het die Britse Statebond ook lidlande wat nooit deel van die Britse Ryk was nie, maar onderskeidelik Portugese, Belgiese of Franse kolonies.

Sport

wysig
Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Statebondspele.

Die Statebond hou die Statebondspele elke vier jaar, twee jaar na elke Olimpiese Somerspele.

Lys van Statebondslede volgens kontinent

wysig
 
Lidlande van die Statebond:

   Huidige lidlande

   Opgeskorte lidlande

   Vorige lidlande

   Afhanklike gebiede van lidlande

 
Lidlande volgens regeringstelsel:

   Britse realms

   Republieke

   Ander monargieë

 

   Huidige lidlande van die Britse realms

   Oorsese en eksterne gebiede, geassosieerde lande en kroongebiede van huidige realms

   Nie meer lidlande van die Britse realms nie

 

   Huidige lidlande van die Statebond

   Moontlike lidlande van die Statebond

 
Vlae van die lidlande naby The Mall in Londen
 
Lys van lidlande van die Statebond

Datum van lidmaatskap tussen hakies.[1])

Vorige lede

wysig

Ontbinde lede

wysig

Moontlike lede

wysig

Leiers

wysig
 
Koning Charles III is die monarg van die Statebond
 
Patricia Scotland dien as die huidige Sekretaris-generaal van die Statebond
 
Paul Kagame dien tans die voorsitter van die Statebond
  • Koning Charles III: 8 September 2022 – tans
  • Koningin Elizabeth II: 6 Februarie 1952 – 8 September 2022
  • Koning George VI: 11 Desember 1936 – 6 Februarie 1952
  • Koning Edward VIII: 20 Januarie 1936 – 11 Desember 1936
  • Koning George V: 11 Desember 1931 – 20 Januarie 1936

Sekretarisse-generaal

wysig

Sekretarisse-generaal van die Britse Statebond:[16]

  • Patricia Scotland (Verenigde Koninkryk): 1 April 2016 – hede
  • Kamalesh Sharma (Indië): 1 April 2008 – 1 April 2016
  • Don McKinnon (Nieu-Seeland): 3 April 2000 – 1 April 2008
  • Emeka Anyaoku (Nigerië): 1 Julie 1990 – 3 April 2000
  • Shridath Ramphal (Guyana): 1 Julie 1975 – 30 Junie 1990
  • Arnold Smith (Kanada): Junie 1965 – 30 Junie 1975

Voorsitters

wysig
  • Paul Kagame (Rwanda): 24 Junie 2022 – hede
  • Boris Johnson (Verenigde Koninkryk): 24 Julie 2019 – 24 Junie 2022
  • Theresa May (Verenigde Koninkryk): 19 April 2018 – 24 Julie 2019
  • Joseph Muscat (Malta): 27 November 2015 – 19 April 2018
  • Maithripala Sirisena (Sri Lanka): 9 Januarie 2015 – 27 November 2015
  • Mahinda Rajapaksa (Sri Lanka): 15 November 2013 – 9 Januarie 2015
  • Tony Abbott (Australië): 18 September 2013 – 15 November 2013
  • Kevin Rudd (Australië): 27 Junie 2013 – 18 September 2013
  • Julia Gillard (Australië): 28 Oktober 2011 – 27 Junie 2013
  • Kamla Persad-Bissessar (Trinidad en Tobago): 2010–2011
  • Patrick Manning (Trinidad en Tobago): 2009–2010
  • Yoweri Museveni (Uganda): 2007–2009
  • Lawrence Gonzi (Malta): 2005–2007
  • Olusegun Obasanjo (Nigerië): 2003–2005
  • John Howard (Australië): 2002–2003
  • Thabo Mbeki (Suid-Afrika): 1999–2002

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. ↑ (en) "Member countries". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  2. ↑ (en) "South Africa". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  3. ↑ (en) "Nigeria". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  4. ↑ (en) "Statement by Commonwealth Secretary-General Kamalesh Sharma on The Gambia". The Commonwealth. 4 Oktober 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  5. ↑ (en) "The Gambia rejoins the Commonwealth". Commonwealth Secretariat. 8 Februarie 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  6. ↑ (en) "Pakistan". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  7. ↑ (en) "Commonwealth Secretariat". 13 Oktober 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  8. ↑ (en) "Maldives rejoins Commonwealth after evidence of reforms". The Guardian. 1 Februarie 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  9. ↑ (en) "Fiji". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  10. ↑ (en) "Fiji rejoins Commonwealth as a full member". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  11. ↑ 11,0 11,1 (en) "Dominion Status". Commonwealth of Nations. 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2020. Besoek op 15 Oktober 2020.
  12. ↑ (en) Ingram, Derek (April 2002). "Commonwealth Update". The Round Table. 91 (364): 131–59. doi:10.1080/00358530220144148.
  13. ↑ (en) "Canada". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  14. ↑ (en) "Malaysia". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  15. ↑ (en) "United Republic of Tanzania". Commonwealth Secretariat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 September 2019. Besoek op 15 Oktober 2020.
  16. ↑ (en) rulers.org: The Commonwealth

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Britse_Statebond&oldid=2708965"