Ds. Izak David Krüger (24 Augustus 1882Stellenbosch, Kaapland, 6 Augustus 1965) was tussen 1911 en 1954 predikant in vyf gemeentes van die Gereformeerde Kerk (GKSA).

Izak David Krüger
Ds. I.D. Krüger, omstreeks 1916
Naam Izak David Krüger
Geboorte 24 Augustus 1882
Sterfte 6 Augustus 1965 (op 82)
Stellenbosch, Suid-Afrika
Kerkverband Gereformeerd
Gemeente(s) Aliwal-Noord 1911–1916
Bloemfontein 1916–1923
Potchefstroom 1923–1930
Bloemfontein 1930–1945
Venterstad 1945–1949
Oos-Londen 1949–1954
Jare aktief 1911–1954
Kweekskool Burgersdorp, Potchefstroom

Herkoms en opleiding wysig

 
Op dié foto van die Teologiese Skool Burgersdorp se tennisklub, 1902, die Amicitia Tennis Club, sit die toekomstige ds. Krüger regs in die voorste ry. Volledige name: I.D. du Plessis (bes moontlik eintlik D.P. du Plessis), H.J.R. du Plessis, H.D. Lessing, N.H. van der Walt, I.D. Krüger. 2e ry: Francisca Lion Cachet, Annie Lion Cachet, Sannie Venter, Annie Coetzee, Tinie Vorster, Annie Coetzer, Lettie Postma, Martie Venter, Marie Postma. 3e ry: P.W. Bingle, B.R Grobler, T.N. Venter, J. Kruger, J.C. Venter, D.G. Kruger, A.P.C. Duvenage, H.J.J. Van der Walt. Die vroue in die tweede ry het die eggenotes geword van: di. H.C. Lutingh, H.J.J. Van der Walt, H.J.R. du Plessis, H. Strecter, J.C. Venter, J. Grobler, prof. J.A. du Plessis, ds. N.H. van der Walt en prof. J.D Du Toit.
 
Dosente, leerlinge en studente van die Voorbereidende Skool en die Teologiese Skool Potchefstroom, 1907. Die toekomstige ds. Krüger sit regs in die voorste ry. Voor: (Later ds.) Dirk du Plessis, (later ds.) J.P. van der Walt, prof. A.P.C. Duvenage, prof. Jan Lion Cachet, John J. (Lord) van der Walt, (later ds.) JV Coetzee, (later ds.) Izak Krüger. Die res van die name is onvolledig. Tweede ry: A. van der Walt, Deysel, Albert Kuyl, Opperman, Frik Erasmus, Piekel Erasmus, Kruger, Frans Cachet. Derde ry: J. Boneschans, P. Coetzee, Schuurman. Vierde ry: P. Schutte, E. Vels, Johan Schutte, Schuurman, Fanie van Jaarsveld.

Izak Krüger, 'n kleinseun van die stigters van die Gereformeerde kerk Colesberg I.D. en Hester du Plessis, het op Burgersdorp skoolgegaan en sy teologiese opleiding geniet aan die Teologiese Skool Burgersdorp. Hy en ds. P.W. Bingle was die laaste twee studente wat hul teologiese studie onder prof. Jan Lion Cachet voltooi het voor die ou professor se aftrede op 1 Mei 1911. Krüger het dus einde 1904 saam met die Teologiese Skool van Burgersdorp na Potchefstroom verhuis ná ’n Sinodebesluit van 1904. Oor dié verhuising sou hy 40 jaar later skryf: "Die teenstelling tussen die twee dorpe was vir óns, Kaaplanders, baie groot: die Karoo-dorp en die Mooirivier-dorp, oud-hoofstad van Transvaal. Die één lê weggesteek in ‘n hol diepte aan die voet van ‘n bergreeks, die ander oop en bloot, onder skoot van die eerste sonstrale; die één is geleë in ‘n droë streek, die ander langs die some van die Mooirivier met sy byna onafsienbare rye treurwilgers; die één met dig bymekaar geboude huise, die ander met groot erwe, dun uitgerek, al langs die Mooirivier af; die één met stowwerige strate, die ander met grasbegroeide of –omsoomde strate. Maar … hoe groot die teenstelling in die guns van laasgenoemde ook al was, tóg was daar heimwee na die ou tuiste in die hart, en het meer as een student destyds gesug: Oos, Wes, Tuis Bes!"[1]

Nadat hy sy studie op Potchefstroom voltooi het, het hy na Amsterdam gegaan waar hy sy doktorale eksamen afgelê het. Weens omstandighede kon hy egter nooit sy proefskrif voltooi nie, maar in die Almanak van die GKSA word die graad Teol.Drs. wel aangedui.

Vertaling van die Formuliere wysig

 
Prof. Jan Lion Cachet en studente aan die Teologiese Skool Potchefstroom, 1908: Izak Krüger, Pieter Bingle, J.P. van der Walt en D.P. du Plessis.
 
I.D. Krüger (regs) en sy medestudent P.W. Bingle.

Ds. Krüger is in 1920 op 'n vergadering van die gesamentlike kommissies vir die vertaling van die Bybel in Afrikaans as sameroeper aangewys van die vertalers wat die Formuliere vir die drie Afrikaans-Hollandse kerke moes vertaal. Die aanvanklike momentum van die vertaling van die Belydenisskrifte en Formuliere het mettertyd gestuit op besinning en heroorweging. Teen 1925 was daar konsensus dat die vertaling van die Belydenisskrifte en Formuliere by die Bybelvertalers tuishoort en dat die vertaling van die Bybel eers afgehandel moes word voor die Belydenis en Formuliere aangepak kon word. In hierdie verband het ’n derde oorweging na vore gekom, naamlik om die vertaling te benut vir ’n redaksionele vereenvoudiging van veral die Formuliere. Hierdie oorweging het sy oorsprong gehad by ’n Kommissie wat GKSA-Sinode van 1924 benoem het met die oog op die hersiening van die Belydenisskrifte, die Formuliere en die gronde vir egskeiding. Op die 1927-Sinode (op Reddersburg) rapporteer die skriba van hierdie kommissie, ds. Krüger. Die Kommissie beveel onder meer aan dat die vertaling van die Formuliere in Afrikaans ’n redaksionele vereenvoudiging sal insluit en "dat met beide ander Holl. Kerke van ons land" in hierdie verband gekorrespondeer is.

Sy brief is aan die Federale Raad van NG Kerke en aan die Moderator van NHK, ds. L.E. Brandt, gerig. "By nader oorweging," skryf hy op 8 Mei 1926, het die Kommissie gevoel "dat ’n bloot letterlike vertaling sonder meer nie doeltreffend sal wees nie". Hulle beveel ’n "redaksionele vereenvoudiging" aan omdat daarmee reg sal geskied "(1) aan die suiwere Afrikaanse taaleië, (2) aan ’n juiste inhoudsweergawe van genoemde stukke en (3) sal die geskrifte vir ons kerklike publiek weer lewe’. Wat hom betref is hierdie "simbole die gemeenskaplike eiendom ... van die 3 Hollandse Kerke in ons land"; daarom word die onderskeie Kerke versoek tot samewerking. Hierbenewens word hulle gevoel hieromtrent graag verneem. Daar word ook gevra vir voorstelle met betrekking tot ’n moontlike modus operandi. Hierdie brief sou onderskeidelik dien by die vergadering van die Federale Raad van NG Kerke in Maart 1927 en die Algemene Kerkvergadering van die NHK in Augustus 1928. En, dit het ’n bepalende invloed uitgeoefen ten opsigte van die verdere verloop van die vertaling van die Belydenisskrifte en Formuliere in Afrikaans. Daarmee het ’n eerste fase in die vertaling van die Belydennisskrifte en Formuliere tot ’n einde gekom. In die opvolgende fase is die werk van vertaling finaal aan die Bybelvertalers toevertrou.[2]

Voortrekkermonument: Bloemfontein oorweeg wysig

 
Kranslegging deur die Gereformeerde Kerk se Sinode aan die voet van die Vrouemonument, 1939. Totius staan links van die krans, links van hom ds. Krüger en links van hom ds. J.V. Coetzee.

Ds. Krüger was in die middel 1930’s voorsitter van die Vrouemonumentkommissie, wat saam met ander probeer het om die Voortrekkermonument in Bloemfontein te laat oprig. Dié berig het in Die Volksblad verskyn, maar die datum is onduidelik. Dit het onder meer gelui: “Bloemfontein se aanspraak op die Voortrekkermonument sal vanmiddag sterk onder die aandag gebring word van die onderkomitee van die Sentrale Volksmonumentekommissie wat tans geskikte plekke in verskillende dele van die land besoek. Die komitee bestaande uit adv. E.G. Jansen, voorsitter, sen. F.S. Malan, mnr. I.M. Lombard, mnr. C.M. Booysen, inspekteur van skole, mnre. Gerard Moerdyk, boumeester, B.H.J. van Rensburg, direkteur van die Oorlogsmuseurn, en J.J. Seheepers, sekretaris, het vanoggend van Thabantsjoe hier aangekom. Hulle is dadelik na die Vrouemonument en die Oorlogsmuseum, waar ds. I. D. Krüger, voorsitter van die Vrouemonumentkommissie, en mnr. Van Rensburg, direkteur van die Oorlogsmuseum, hulle rondgeneem het. Vanmiddag sal verteenwoordigers van die stadsraad bestaande uit mnre. L.W. Deane, J.B. Dersley, die stadsklerk, mnr. S. Fawcett-Peek, en die stadsingenieur, mnr. Usher, en ’n afvaardiging van die stadsrade van die suidelike Vrystaat wat Bethulie, Fauresmith, Jagersfontein, Koffiefontein, Philippolis, Reddersburg, Smithfield en Trompsburg verteenwoordig, die komitee die geskikte plekke in Bloemfontein aanwys en Bloemfontein se aanbevelenswaardige hoedanighede vir die monument onder die aandag bring.

“Die Bloemfontelnse stadsraad is gewillig om Seinheuwel af te staan vir die monument en ook geriewe beskikbaar te stel as moontlik besluit word om die monument op die terrein van die Vrouemonument op te rig. Die stadsraad is blykbaar nie gewillig om 'n terrein op Naval Hill af te staan nie. 'n Groot monument op Naval Hill van die vorm en aard wat met die Voortrekkermonument beoog word, sal 'n uitsaaistasie daar onmoontlik maak en die stadsraad meen dat Bloemfontein se aanspraak om die groot sentrale uitsaaistasie van Suid-Afrika te kry, besonder sterk is. Lede van die kommissie met wie ons gesprekke gehad het, het hulle besonder ingenome verklaar met die plekke wat hulle tot dusver te sien gekry het. ‘Elke plek het sy eiesoortige aanspraak op die monument en Bloemfontein sal seker aandag geniet vanweë sy sentrale ligging,’ het een van die lede aan ons verklaar.”[3]

Gemeentebediening wysig

 
Die tweede Gereformeerde kerk Potchefstroom waarin ds. Krüger die woord van 1923 tot '30 bedien het. Dis in April 1960 gesloop.
 
Ds. en mev. Krüger saam met die kerkraad van hul laaste gemeente, Oos-Londen, by geleentheid van hul afskeid in 1954.
 
Ds. Krüger, waarskynlik ná sy aftrede.

Terug in Suid-Afrika is ds. Krüger in 1911 in sy eerste gemeente, Aliwal-Noord, bevestig waar hy die opvolger was van ds. W.J. de Klerk, die leraar van 1907 tot 1911. Op Aliwal-Noord het ds. Krüger tot 1916 gebly, want in daardie jaar aanvaar hy ’n beroep na Bloemfontein, waar hy in Augustus bevestig is. In Bloemfontein was hy ook die opvolger van ’n groot gees in die Gereformeerde Kerkverband, ds. Willem Postma, ’n seun van die grondlegger van die Kerk, ds. Dirk Postma. Bloemfontein se eerste Dopperkerk het vroeg in die 1920's afgebrand, moontlik in ds. Krüger se tyd, want sy eerste dienstyd in die Rosestad het tot 1923 geduur, toe sy ’n beroep aanneem na Potchefstroom. Hy is opgevolg deur dr. Casparus de Wet, later ’n hoogleraar op Potchefstroom, wat net tot 1925 in Bloemfontein gebly het. Ook op Potchefstroom was ds. Krüger ds. De Klerk se opvolger, want hy het daarheen gegaan van Aliwal-Noord af en die bediening tydelik in 1923 verlaat om voltyds registrateur van die PUK vir CHO te word, hoewel hy nog van tyd tot in die plaaslike Dopperkerk gepreek het.

Een van die eerste twee take wat ds. Krüger op Potchefstroom met sukses aangepak het, was die delging van die skuld op die nuwe pastorie. Ook is groot herstelwerk aan die kerkgebou gedoen waarvan pres. Paul Kruger die inwydingsrede op 23 Januarie 1897 gelewer het. Onder mev. Krüger se bekwame leiding het die susters van die gemeente ’n besonderse aandeel in die kerklike lewe gehad. Hulle is georganiseer in ’n Dorkasvereniging. Vier jaar nadat ds. Krüger bevestig is, het Ventersdorp en Klerksdorp van Potchefstroom afgestig. Dit was net ’n jaar nadat die pastoriegesin in rou gedompel is nadat ’n seuntjie van die leraarspaar tydens ’n katkisasiepiekniek deur ’n ossewa doodgetrap is.

Ds. Krüger het vriendelike en broederlike betrekkinge met die predikante van die susterkerke op Potchefstroom gehandhaaf. Met die viering van die gemeente se 125-jarige bestaan in 1988 het ’n bejaarde lidmaat ds. Krüger nog goed onthou. Hy kon onthou hoe bang die lidmate was vir die "streng dominee met die mooi dogters". Hy was ook lief vir lank preek, wat daartoe gelei het dat die kinders in die kerk lastig kon raak, maar op die keper beskou was hy ’n geliefde predikant; vandaar ook dat die gemeente hom ná sewe jaar weer beroep het, hoewel sonder welslae. By sy afskeid in 1930 het leraars van die NG gemeentes (daar was destyds twee) hom ’n adres aangebied as blyk van waardering. Ds. Krüger was in sy lang loopbaan meermale voorsitter van die nasionale sinode en voorsitter van die kuratorium van die GKSA. Langer as 40 jaar het hy gedien as lid van die raad van die PU vir CHO.

In 1930 het ds. Krüger teruggekeer na Bloemfontein en tot aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog in 1945 in die Vrystaatse hoofstad gebly. In sy afwesigheid uit die gemeente is ’n nuwe kerkgebou, ontwerp deur Wynand Louw en Gerard Moerdyk, in die Bloemfonteinse middestad voltooi. Ná ’n 15-jarige bediening het hy ’n beroep na Venterstad aangeneem, maar net tot 1949 daar gebly, toe hy ’n beroep aanneem na Oos-Londen, sy laaste gemeente, waar hy sy emeritaat in 1954 aanvaar het. In sy tyd (1950) het die toe 25 jaar oue gemeente die Moth-saal op die hoek van St. Peter- en Recreationweg gekoop, wat destyds sentraal geleë was. Dit was nadat die eerste sowel as tweede kerkgeboutjie gesloop is. Ds. Krüger is 11 jaar ná sy aftrede oorlede nadat hy en sy vrou hulle op Stellenbosch gevestig het.

Gesinslewe wysig

Ds. Krüger was 54 jaar lank getroud met Hester (née Coetsee, 24 Desember 188421 Januarie 1984). Hul dogter Monica was getroud met die appèlregter F. Rumpff, seun van ds. Derk en mev. Femke Rumpff, en Rita met prof. Pieter Verhoef (25 April 191418 Januarie 2013), hoogleraar aan die Stellenbosse Kweekskool, van 1975 tot 1979 dekaan van die Universiteit Stellenbosch se teologiese fakulteit[4] en lid van die redaksie van die 1983-vertaling van die Afrikaanse Bybel. Uit Verhoef se pen het in 1998 verskyn Ds. I.D. Krüger: Die mens en sy Preke.[5] Nog ’n dogter, Christine Louw, was vroueredaktrise van Die Oosterlig. Daar was ook ’n seun wat sy pa se name gekry het.

Galery wysig

Bronne wysig

  • (af) Coetzee, dr. C.F.C. 1989. Gereformeerde Kerk Potchefstroom 1863–1988. Potchefstroom: Gereformeerde Kerk Potchefstroom.
  • (af) Harris, C.T., Noëth, J.G., Sarkady, N.G., Schutte, F.M. en Van Tonder, J.M. 2010. Van seringboom tot kerkgebou: die argitektoniese erfenis van die Gereformeerde Kerke. Potchefstroom: Administratiewe Buro.
  • (af) Vogel, Willem (red.). 2014. Die Almanak van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika vir die jaar 2015. Potchefstroom: Administratiewe Buro.

Verwysings wysig

  1. (af) Sages en gebeure. URL besoek op 10 November 2016.
  2. (af) Die eerste vertalings van die Heidelbergse Kategismus in Afrikaans. URL besoek op 18 Julie 2016.
  3. (af) Voortrekkermonument, Bloemfontein se aanspraak. URL besoek op 18 Julie 2016.
  4. (af) Geskiedenis herhaal hom met kerktwis ná belydenis, Die Burger, 4 Desember 1990. URL besoek op 23 Augustus 2015.
  5. (en) P.A. Verhoef op Stellenbosch Writers. URL besoek op 18 Julie 2016.

Eksterne skakels wysig